Кругом!

Адміністрацыя Першамайскага раёна Менска ў чарговы раз падманула бескватэрных вайскоўцаў.

Учора, 8 лістапада, на 13.00, адміністрацыяй Першамайскага раёна г. Менска была прызначаная выдача ключоў ад кватэр ваеннаслужачым сталічнага гарнізона ў шматпакутным пасёлку Усходні, што ва Уруччы. Прыкладна за гадзіну да прызначанага часу сталічны МАПІД адмяніў засяленне, піша «Народная воля».

Афіцыйная прычына - УКБ Першамайскага выканкама так і не змог атрымаць нарад на выкарыстанне жылых дамоў у Энергазбыту.

А ў гэты час афіцэрскія сем'і і іх хатнія ўлюбёнцы мерзлі на лістападаўскай волкасці і не разумелі, што здарылася. Бо многія будучыя жыхары паспелі падзякаваць і разлічыцца з былымі гаспадарамі прыватных кватэр, якія яны здымалі (а гэта не 100 і нават не 200 даляраў у месяц, тым больш кампенсацыя за паднаём не выплочвалася з 30 чэрвеня 2012 года). Не маглі асобныя службовыя адразу адказаць і на крыкі кіроўцаў фургонаў «Ну, што там, епрст, разгружаць ці не?», якія былі замоўленыя для перавозкі хатніх скарбаў.

Прадстаўнікі ж мясцовай адміністрацыі горда «рыкалі» у тэлефонную трубку (удзельнічаць ва «ўрачыстасцях» нават і не думалі), што ва ўсім вінаватыя старшыні кааператываў. А намесніку кіраўніка адміністрацыі Першамайскага раёна спадару Казакоўскаму, які непасрэдна адказвае за арганізацыю жыллёвага будаўніцтва ў сталічным рэгіёне, заставалася толькі хавацца ад раз'юшаных забудоўшчыкаў у сваім цёплым офісе. Натоўп у гэты момант, як казаў Ігар Маменка, сапраўды бушаваў. Натрэніраваныя на перасячэнненне парогаў Муркі і Шарыкі выглядалі з-за пазухі сваіх гаспадароў і ціха енчылі. І нікому да гэтага не было справы: ні старшыні Менгарвыканкама Мікалаю Ладуцьку (метро напярэдадні пашырылася - мог бы і пад'ехаць, каб паглядзець у вочы сваім падначаленым), ні прадстаўнікам нядаўна ўсенародна абранага беларускага парламента (таму ж Віктару Гумінскаму, напрыклад), і нават - Аляксандру Аверкаву, Юрыю Пракопаву і іншым вяшчальнікам моцнай і квітнеючай Беларусі ў СМІ.

Чарговы раз падманутым вайскоўцам і іх сем'ям у гэтай сітуацыі заставалася толькі даставаць свае айфоны і айпады і чарговы раз засыпаць электроннымі зваротамі ўсе вышэйстаячыя інстанцыі.

Безумоўна, рана ці позна засяленне злапомных трох дамоў у пасёлку Усходнім адбудзецца. Толькі ці знікнуць хутка іншыя праблемы жыхароў, з якімі яны сутыкаюцца ўжо цяпер. Гэта і недахоп у раёне дзіцячых садкоў, школ, крам. Гэта і вузкія аўтамабільныя дарогі, і іншыя нонсэнсы інфраструктуры. Будавалі б жыллё вайскоўцам дзе-небудзь у Каменнай горцы, і не было б такіх праблем. Дык не - ўстаноўка наступная: перанясіце за свае грошы старыя казармы і сховішчы і будуйце сабе жыллё, а мясцовы УКБ можа потым і падвядзе камунікацыі. Што і атрымалася ў апісваным вышэй выпадку.

Даходзіць нават да таго, што празасядаўшымся чыноўнікам і справы няма, што да гэтага часу на вул. Рагачоўскай паблізу былога «Вымпела» няма пешаходных пераходаў - хадзіць да будучых дамоў ужо становіцца небяспечна. Што ў ЖБВК «Арсенал-строй» адсутнічаюць свае парковачныя месцы для асабістага аўтатранспарту жыхароў, таму як пад яго вокнамі ў парушэнне ўсіх нарматываў будуецца гаражны кааператыў «Арліны» (прычым члены там, у большасці выпадкаў, не маюць ніякага дачынення да гэтага мікрараёну). Што, аказваецца, пад'ехаць адначасова двум грузавікам да пад'ездаў, каб выгрузіць, вельмі цяжка, і гэтак далей.

Аднак нашым вайскоўцам не прывыкаць. У абавязках ў іх запісана - стойка пераносіць усе нягоды і пазбаўленні вайсковай службы. Што яны і робяць. Праўда, часам ім вельмі цяжка адказваць на пытанне жонак і дзяцей, чаму яны каля 20 гадоў бадзяюцца па інтэрнатах і здымных кватэрах...