Крымінальную справу супраць Аляксандра Лукашэнкі спынілі
9- 30.01.2013, 16:58
З цёзкі беларускага кіраўніка знялі абвінавачванні.
21 студзеня дырэктарам і мастацкім кіраўніком Палескага дзяржаўнага тэатра ў Пінску прызначылі Аляксандра Лукашэнку. Справа незаўважная, калі б былы начальнік аддзела культуры Пінскага гарвыканкама ў мінулым годзе не быў пад следствам. Спачатку правяралі ягоную працу, а потым распачалі і крымінальную справу. Яго абвінавачвалі ў злоўжыванні службовымі паўнамоцтвамі. Нібыта ў лютым 2012 на тыдзень звазіў у Польшчу 9 сваякоў. Пікантнасць у тым, што паездка была за грошы з гарадскога бюджэту. І ехаць павінен быў ансамбль «Палескія зоры». Суда так і не было. «Наша Нiва» паразмаўляла з цёзкай беларускага дыктатара.
- Чым скончылася крымінальная справа?
- Справу закрылі з прычыны адсутнасці складу злачынства.
- Да суда так і не дайшло?
- Які суд, пра што вы кажаце. Следчым камітэтам справа была спынена. І ў снежні я атрымаў афіцыйны дакумент.
- За гэты час вас звольнілі з працы...
- Пачакайце, я сышоў сам з гарвыканкама. І тое, што пісалі ў некаторых СМІ, гэта ўсё на сумленні людзей, якія былі не ў тэме, не ведалі сутнасць сітуацыі.
Розныя былі артыкулы. Я гэта перажыў.
У мяне ў кастрычніку сканчаўся кантракт у гарвыканкаме. І я, не дачакаўшы заканчэння, напісаў заяву на звальнення па згодзе бакоў. Паколькі расследаванне яшчэ вялося, каб, скажам так, нікога не кампраметаваць.
Дый на сённяшнюю пасаду прызначэнне было зроблена па ўзгадненні з гарвыканкамам. А калі былі б пытанні да мяне, то на працу не прынялі.
- Расследаванне цягнулася амаль паўгода. Чаму так доўга?
- Я працаваў у гарвыканкаме да канца верасня. І ніхто мяне ад працы не адхіляў. Былі праверкі ў гэты час: і па пытаннях крымінальнай справы, і па іншых. У чэрвені справа была закрыта, потым зноў працягнулася. У кастрычніку зноў закрылі, а затым працягнулі. Для таго, відаць, каб усё дасканала праверыць-пераправерыць. Правяралі маю працу за тры гады. У выніку выявілі парушэнні, але яны былі дробнымі і не цягнулі на крымінальную справу.
- Справа супраць вас — памылка ці чыясьці помста?
- Я не хачу наконт гэтага гаварыць. Няхай тым людзям будзе добра. Я магу толькі здагадвацца.
Здараецца, кіраўнік трапляе ў сітуацыю, калі такія абвінавачванні сыходзяць ад людзей, якіх прымусіў працаваць. І яны пачынаюць па-дробнаму шкодзіць і пісаць ананімкі.
Камусьці хацелася гучнай справы. Калі адным добра, то другім становіцца кепска. Не хачу разборак з тымі, хто гэта пачаў. Калі так атрымалася, значыць і я здзейсніў кіраўніцкія памылкі.
Гэта быў дастаткова непрыемны перыяд майго жыцця: цяжка было ў маральным плане. А цяпер я хачу спакойна жыць і плённа працаваць у сферы, дзе мае веды і досвед будуць запатрабаваныя.
- А тая паездка ў Польшчу ўсё-ткі была?
- Была. Але камусьці падалося, што мы за бюджэтныя сродкі з’ездзілі. Калі б гэта было так, то мы з вамі не размаўлялі зараз. Са мной ездзілі кіраўнікі ўстаноў культуры. І мы бралі сваіх сямейнікаў і сяброў, каб паменшыць сабекошт паездкі. Мы не былі там у камандзіроўцы — ехалі за свае грошы. І шкоды дзяржбюджэту мы не нанеслі.
А тое, што ў Паронін мусіў нібыта ехаць ансамбль «Палескія зоры», то гэта няпраўда. Ансамбль планаваў ехаць праз два тыдні ў польскі Лобез на Дзень горада. У артыстаў былі нават візы гатовыя. Але тую паездку ў выніку па ўзгадненні з польскім бокам перанеслі на больш позні час.