Расея-ЗША: новая халодная вайна?

Узаемныя крыўды, неразуменне, недавер прыводзяць да далейшага абвастрэння адносін паміж Масквой і Вашынгтонам.

Пра гэта піша Нікола Ламбардоцці ў артыкуле, апублікаваным у газеце La Repubblica.

«Размова не ідзе пра змрочныя тоны, якія не раз гучалі ў свеце, які аказаўся на краі гібелі. Гаворка, хутчэй, ідзе пра ўзаемныя папрокі, вялікія і малыя крыўды, якія выходзяць за рамкі важных пытанняў, якія тычацца ядзерных боегаловак, сірыйскага крызісу або іранскай бомбы. У канчатковым выніку гэтыя папрокі і крыўды негатыўным чынам уплываюць на лёсы тысяч кінутых рускіх дзетак або на дзейнасць шматлікіх амерыканскіх добраахвотнікаў, якія займаюцца аказаннем дапамогі бедным і хворым. Гэтая напружанасць менш кінематаграфічна, чым тая, што засталася ў гісторыі, але больш адчувальная для простага народа. Ніколі раней з часоў крушэння СССР Масква і Вашынгтон не мелі такіх складаных адносін. Па меншай меры, цяпер можна казаць пра правал таго, што Абама назваў перазагрузкай адносін, зрабіўшы стаўку на іншы падыход двух вялікіх дзяржаў адна да адной. Амерыканцы абвінавачваюць Расею ў выбары небяспечнага аўтарытарнага курсу, Масква адказвае абвінавачваннямі ў тым, што за антыўрадавымі маніфестацыямі стаіць «варожая замежная дзяржава». Масква спрабуе зноў распаліць антыамерыканізм савецкай эпохі», - піша аўтар артыкула.

«Палітолагі і эканамісты, якія вывучаюць феномен новай халоднай вайны, ўпэўненыя, што ўсё пачалося з фота, на якім тагачасны прэзідэнт Расеі Дзмітрый Мядзведзеў няёмка надкусвае гамбургер ў адным з рэстаранаў фастфуду ў Вашынгтоне пад паплечніцкім поглядам Абамы ў кашулі з кароткім рукавом. Было лета 2010 года . Усё ішло добра. Як тады здавалася, Расея і ЗША былі ў адным кроку ад буйных пагадненняў у сферы інфарматыкі і нават па далікатным пытанні аб амерыканскай сістэме СРА на тэрыторыі Усходняй Еўропы», - паведамляе выданне.

«Празмерная сімпатыя Абамы да «сучаснага і дэмакратычнага» Мядзведзева не занадта падабалася Пуціну, сапраўднай першай асобе ў Расеі. Верагодна, варта ўзгадаць і пра несвоечасовыя словы віцэ-прэзідэнта Байдэна, які знаходзіўся з візітам у Маскве: «Паўторнае абранне Мядзведзева адыграла б фундаментальную ролю ў дэмакратычным развіцці краіны». А ўжо праз тыдзень Пуцін абвясціў пра сваё рашэнне вярнуцца ў Крэмль», - нагадвае газета.

«У студзені Вашынгтон прызначыў новым амбасадарам у Маскве маладога Майкла Макфола. Гэта былі складаныя дні, калі сотні тысяч маніфестантаў здзівілі Пуціна і ўвесь свет, выйшаўшы на плошчы, каб пратэставаць супраць Пуціна. Як высветлілася, амбасадар з'яўляецца экспертам па Расеі і аўтарам манаграфій і даследаванняў , у адным з якіх распавядаецца, як «каляровыя» рэвалюцыі могуць зрынуць рэжым Пуціна. Адразу ж пасля прыезду Макфол звязаўся па тэлефоне з рознымі апазыцыйнымі лідэрамі і запрасіў іх на таемную сустрэчу ў амбасаду ЗША. Але хіба можа быць таямнічай сустрэча, калі апазіцыянеры знаходзяцца пад каўпаком у паліцыі? У выніку гэтую сустрэчу назвалі «доказам іх залежнасці ад Злучаных Штатаў», - піша журналіст.

«Вяртанне Уладзіміра Пуціна ў Крэмль адзначылася прыняццем законаў супраць іншадумцаў і ажыццяўленнем мер, накіраваных супраць ЗША, пачынаючы са статусу «замежнага агента», прысвоенага ўсім НВА, што фінансуюцца з-за мяжы. Шмат якім амерыканскім дабрачынным арганізацыям прыйшлося за некалькі месяцаў згарнуць сваю дзейнасць у Расеі , у тым ліку, і USAID. Амерыканскі адказ быў суровы і звязаны са загадкавай смерцю ў турме Сяргея Магніцкага, адваката інвестыцыйнага брытанскага фонду Hermitage Capital. Кангрэс ЗША прымае закон, так званы спіс Магніцкага, у адпаведнасці з якім шэрагу расейскіх чыноўнікаў і палітыкаў, якія маюць дачыненне да смерці адваката, было адмоўлена ва ўездзе ў ЗША, а іх маёмасць у Амерыцы была замарожаная. Масква адказала прыняццем «сіметрычнага» закона, які забараняе ўсынаўленне амерыканскімі грамадзянамі расейскіх дзяцей-сірот. Амерыканцы спынілі супрацоўніцтва па пытанні аб правах чалавека, а Расея адказала скасаваннем пагаднення па барацьбе з наркатрафікам і тэрарызмам», - піша аўтар.

«Па словах палітолага Фёдара Лук'янава, гаворка ідзе пра «халодную вайну нізкай інтэнсіўнасці». Яна яшчэ не хутка скончыцца. Амерыка мае патрэбу ў рускай пудзіле. А Пуцін выкарыстоўвае гэты канфлікт, каб папоўніць і апраўдаць свае ўсе больш аўтарытарныя законы», - заключае выданне.

Пераклад: Inopressa.ru