29 сакавiка 2024, Пятніца, 17:38
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Лябедзька: Нас добраахвотна-прымусова цягнуць да ўрны

28
Лябедзька: Нас добраахвотна-прымусова цягнуць да ўрны

Старшыня АГП падвёў вынікі чарговых «выбараў».

Публікуем артыкул, які Анатоль Лябедзька даслаў сайту charter97.org:

23 сакавіка адбыліся «выбары», падчас якіх мільёны беларускіх выбаршчыкаў, якія з пачуццём грамадзянскага абавязку і адказнасці, зрабілі свой ​«глыбока ўсвядомлены выбар». Гэта па версіі мясцовых напарсткавікоў і прапагандыстаў.

У жыцці ўсё трохі, а дакладней, зусім не так. 24 сакавіка, на наступны дзень пасля ўсенароднага волевыяўлення да мяне ў камеру на Акрэсціна падсялілі двух выбаршчыкаў. 48-гадовы Сяргей і 23-гадовы Аляксандр. Слова за слова. Цікаўлюся выкананнем грамадзянскага абавязку. Абодва сцвярджальна матаюць галавой. Маўляў, так, галасавалі. Пытаюся: ну, і калі не сакрэт, каму з чатырох прэтэндэнтаў аддалі свае галасы?

У вачах Сяргея чытаю шчырае неразуменне сутнасці пытання. Лоб пайшоў складкамі. Спроба парыцца ў памяці не дае выніку. Энергічна адмахваецца рукой, як ад назойлівай мухі.

- Ды чорт (у арыгінале было мацней) яго ведае, - выціскае нарэшце ён з сябе. На твары рыжавалосага Аляксандра здзіўленне ад вуха да вуха.

- Ты мужык, тут што, пераседзеў? Я хіба памятаю?! Яны там усё на адзін твар. Жулікі і дармаеды.

Галасаванне было ўсяго гадзін 15 таму.

Не супакойваюся:

- Пачакайце, навошта вы тады галасавалі, калі вам гэтыя кандыдаты, гэтыя выбары да пятай кропкі?

«Выбаршчыкі» недаўменна пераглянуліся. Вось непанятлівы!

- Ну так, начальнік сказаў «трэба»! - гэта тлумачэнне ад Сяргея.

- А што ў камеры сядзець, а так прагуляўся, - выдае сваю матывацыю Саша.

Вось я і думаю, а колькі такіх Сірожаў і Сашкоў па ўсёй Беларусі? А што будзе праз месяц, а ўжо тым больш праз два? Ці ўспомняць «мільёны тых, хто выканаў грамадзянскі абавязак», за каго ж яны галасавалі? Так дружна. Так радасна. Так свядома. Так патрыятычна.

З раніцы 23 сакавіка ўсіх «палітычных», да гэтага рассяленых па чатырох паверхах Акрэсціна, раптам сабралі ў двух камерах. Трэба разумець для таго, каб лакалізаваць разбэшчвальны ўплыў на «сірожаў і сашкоў».

Выбудавалі ланцужком на калідоры, пацікавіліся ці няма жадаючых наведаць выбарчы ўчастак. Прымаючы пад увагу, што жаданне было, але зусім іншае, усіх вярнулі назад у камеру. І тут новая ўступная - вы можаце не галасаваць, але гэты факт павінны зафіксаваць члены выбарчай камісіі.

Нас добраахвотна-прымусова цягнуць да ўрны. Я так разумею, што трэба было падзняць карцінку: глядзіце, у нас нават «палітычныя» галасуюць.

«Выбарчы ўчастак» проста ў турэмным калідоры, адразу за рашоткай, якая дзеліць прастору на дзве часткі. Старанна абшукваюць і ў суправаджэнні канваіраў этапуюць на ўчастак. За сталом два змрочных тыпа пенсійнага ўзросту. Напэўна, адстаўнікі. Вакол парадку 12 мундзіраў. Такое адчуванне, што сабраліся на відовішча.

Адзін з членаў камісіі, пасля агучвання анкетных дадзеных, запрашае ўзяць бюлетэнь і прагаласаваць. Рэагую пытаннем.

- А вы, выпадкова, у напарсткі не гуляеце?

За сталом замяшанне. Па шэрагу мундзіраў прабегся шапаток. Атрымліваю асалоду ад моманта і працягваю.

- Па твары бачу, што ў напарсткі вы не гуляеце, так навошта ж прапануеце мне гэта?

За сталом заёрзалі.

З шарэнгі раздаецца голас.

- Гэта вам, Лябедзька, не на мітынгу, - кажа бліжэйшы палкоўнік.

- Ну, калі гэта мітынг, то яго арганізавалі вы. Я сюды сам не прасіўся. А запрасілі, тады слухайце праўду. У Беларусі няма сумленных свабодных выбараў, а браць удзел у вашым лахатроне сорамна і ганебна.

Палкоўнік нервова тузае галавой і махае рукой кантралёрам. Сыходзім. За спіной ухвальна рыпаюць турэмныя дзверы. Заслона.

P.S. Увечары турэмная радыёкропка паведаміла, што ў галасаванні ўзялі ўдзел 70% (?!) выбаршчыкаў. Раніцай наступнага дня лічбу выправілі на 77. І гэта правільна, бо перад выбарчай кампаніяй кіраўнік сказаў, што ён «быў бы рады, калі б хоць бы 75% выбаршчыкаў прыйшлі на мясцовыя выбары».

Напісаць каментар 28

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках