Зміцер Бандарэнка: Калі трэба, будзем абараняць незалежнасць Беларусі са зброяй у руках

Ціск Расеі на суседнія краіны будзе ўзрастаць.

Пра гэта ў інтэрв'ю charter97.org заявіў каардыNATOр грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь» Зміцер Бандарэнка, каментуючы апошнія падзеі ў краіне.

- Відавочна, што цяпер адбываецца змена вектару еўрапейскай палітыкі ў дачыненні да рэжыму Лукашэнкі. Вы добра ведаеце, чым звычайна заканчваецца паслабленне ў дачыненні да дыктатара. У 2010 годзе пасля чарговага раўнда перамоваў Лукашэнкі з Захадам у Беларусі адбыліся масавыя рэпрэсіі супраць апазіцыі. Вы таксама апынуліся ў турме. Ці чакалі вы ад Захаду паўтарэння тых жа памылак?

- Шчыра кажучы, не чакаў. Прэзідэнцкія выбары 2010 года, а затым крызісны 2011 паказалі слабасць рэжыму Лукашэнкі і сілу апазіцыі. Але палітыка Захаду ў дачыненні да дыктатуры была слабай і бяззубай, нягледзячы на ​​тое, што рэжым Лукашэнкі задыхаўся без фінансавай дапамогі і знаходзіўся ў фінансавай яме. На маё пытанне, чаму амерыканцы не дапамагаюць беларускай апазіцыі, адзін амерыканскі палітык шчыра адказаў: «Мы ў Беларусі робім роўна тое ж, што і ва Украіне. Нічога».

Не будучы здольным развязаць праблему беларускай дыктатуры, Захад выявіўся не гатовым да больш драматычнай сітуацыі, якая склалася ва Украіне, і...вярнуўся да старой палітыкі. Гэта не новы вектар - гэта старая палітыка ў дачыненні да дыктатараў, якая прывяла, як заявіў былы генеральны сакратар NATO Расмусэн, да ўзнікнення «вогненнай дугі» на межах Еўрапейскага Звязу.

Сёння зноў спрабуюць «стабілізаваць» дыктатара, які «закручвае гайкі» ўнутры краіны, узмацняе рэпрэсіі, стварае новыя канцлагеры (ЛПП і «зоны для наркаманаў»). Потым, натуральна, будзе народны выбух, бо людзі не захочуць гэтага трываць, і гэта зноў будзе нечаканасцю для бюракратаў на Захадзе.

- Колькі існуе дыктатура Лукашэнкі, столькі палітыка Еўразвяза ў дачыненні да ягонага рэжыму была няправільнай з пункту гледжання незалежных экспэртаў і апазіцыі Беларусі. А значыць, наогул правільны прыклад заходняй палітыкі ў дачыненні да дыктатуры?

- Так, такі паспяховы прыклад быў. Гэта палітыка Рональда Рэйгана і ягонай каманды, якая не слухала дарадцаў, якія спявалі «Алілуя!» моцы камуністычнага Савецкага Саюза і вайсковым дасягненням Брэжнева і Андропава. Гэтая каманда рабіла сваю справу і выбіла галоўныя падпоркі «імперыі зла» праз кошты нафты, праз гонку ўзбраенняў.

Але і тады Рэйгана крытыкавалі. І палітыкі ў Нямеччыне, і палітыкі ў Францыі, і левыя інтэлектуалы ў Амерыцы ўважалі яго за недалёкага і не правільнага палітыка. Сёння, на жаль, ідэйныя нашчадкі гэтых «інтэлектуалаў» прыйшлі да ўлады ў еўрапейскіх краінах і ЗША.

- На днях у інтэрв'ю «Блумбэрг» Лукашэнка заявіў, што чакае фінансавай падтрымкі ад Міжнароднага валютнага фонду. У 2009 годзе крэдыт МФВ ужо выратаваў рэжым Лукашэнкі ад дэфолту. Аперацыя «Выратаванне» паўтараецца?

- Для таго, каб вярнуць першы крэдыт МВФ, Лукашэнку прыйшлося прадаць «Белтрансгаз» Расеі. І тыя людзі на Захадзе, якія ўважаюць, што крэдыт МВФ дапаможа адарваць Лукашэнку ад РФ, спрыяюць таму, што гэтая залежнасць толькі павялічыцца.

Каб аддаць другі крэдыт (калі ён будзе выдзелены), Лукашэнку прыйдзецца прадаць расейцам «Беларуськалій» або значную яго частку. Апошнія 5 гадоў эканоміка не развіваецца нават паводле афіцыйнай статыстыкі, а рэальна - падае.

Лукашэнка паступае, як п'яніца: прадае каштоўнасці і кватэру бацькоў. Аддаўшы расейцам «Белтрансгаз», ён прадаў тое, што яму не належыць - нацыянальны здабытак беларусаў, у тым ліку будучых пакаленняў.

- Лукашэнка заявіў, што яму будзе дастаткова 2,5 мільярдаў даляраў. Няўжо хопіць, улічваючы бядотнае эканамічнае становішча Беларусі?

- Проста, калі выдаецца крэдыт МВФ, прыватныя банкі ў памеры, у два разы большым, выдаюць крэдыты як дзяржаве, так і банкам, і прадпрыемствам. Але ў Беларусі гэта ўсё - дзяржаўнае.

Але я звяртаю ўвагу на тое, што ён не можа расплаціцца, не прадаўшы нічога з уласнасці Беларусі. Гэта памылковае меркаванне, што заходні крэдыт дапаможа Лукашэнку стаць больш незалежным ад Расеі - ён яшчэ больш узмоцніць гэтую залежнасць, бо так адбылося з продажам «Белтрансгаза». Калі ў будучыні Беларусь захоча купляць звадкаваны газ, які паступае праз балтыйскія парты, яна не зможа гэта зрабіць без канфлікту, бо газатранспартная сістэма Беларусі цалкам належыць Расейскай Федэрацыі.

- Эканамічная сітуацыя ў Беларусі крытычная: на прадпрыемствах скарачаецца працоўны тыдзень, ідуць масавыя звальненні, затрымліваюцца выплаты заробкаў. Чакаецца рэкордны адсотак беспрацоўя. Пры гэтым прымаецца «закон аб дармаедах». Адкуль гэтая «шызафрэнія»?

- У варунках эканамічнай катастрофы Лукашэнка наважыў нажыцца на народнай бядзе. Людзей, якія праз ягоную палітыку страцілі працу і не могуць рэалізаваць сябе, не хочуць ісці на ілжэбіржу працы, каб атрымаць дапамогу ў некалькі даляраў, маюць намер яшчэ раз зняважыць і запалохаць. Але наступствы будуць самыя сумныя. Сацыяльны выбух немінучы.

- У гэтым годзе ў Беларусі пройдуць чарговыя так званыя прэзідэнцкія выбары. Грамадзянская кампанія «Еўрапейская Беларусь» заявіла адной з першых, што гэты фарс неабходна байкатаваць. Цяпер з гэтым згодныя ўсе больш палітычных суб'ектаў Беларусі ўключна з былым кандыдатам у прэзідэнты Мілінкевічам. Ідэя байкоту перамагае?

- Мы добра разумеем настроі ў беларускім грамадстве. Пасля здушаных надзеяў 2010 года беларусы байкатавалі і так званыя мясцовыя, і «палатачныя» выбары. Сёння, ясная справа, яны таксама ў цырк Ярмошынай не пойдуць.

У 2010 годзе мы ўдзельнічалі ў прэзідэнцкіх выбарах галоўным чынам для таго, каб у народа была магчымасць выказаць свой пункт гледжання на плошчы, абараніць незалежнасць краіны. Менавіта выхад на плошчу 50 тысяч беларусаў пад бел-чырвона-белымі сцягамі і патрыятычнымі лозунгамі спыніў жаданне Расеі анэксаваць Беларусь па-ціхаму. Мы гэтую плошчу забяспечылі. Сёння ў Беларусі ў цяперашніх варунках няма палітычных сілаў, якія гатовыя арганізаваць масавыя акцыі пратэсту. Значыць, застаецца байкот.

Людзі павінны разумець, што легітымнасць рэжыму знаходзіцца ў іх у руках. Калі яны не пойдуць на выбары, то пазіцыя Лукашэнкі будзе значна аслабленая. Улада будзе вымушаная ісці на саступкі, каб заручыцца падтрымкай людзей. Таму і ў тактычным плане, і ў стратэгічным байкот - гэта найбольш правільная ідэя.

- Цяпер новая сітуацыя. Ці выкарыстае Расея гэтыя выбары ў сваіх інтарэсах?

- Незалежна ад выбараў ціск Расеі ў дачыненні да краін-суседзяў, у першую чаргу Украіны і Беларусі, будзе толькі ўзмацняцца. Не для таго Пуцін праводзіў пераўзбраенне войска і значна павялічыў выдаткі на вайсковыя патрэбы, каб толькі палохаць суседнія краіны.

Мэты былі агучаныя даўно, яшчэ ў 1990-х гадах: выправіць памылку «перабудовы» і аднавіць Савецкі Саюз у новым выглядзе як геапалітычную рэальнасць. Таму пагроза незалежнасці Беларусі будзе толькі ўзрастаць.

- І як гэтаму супрацьстаяць?

- Калі трэба, будзем абараняць незалежнасць краіны са зброяй у руках, як гэта робяць украінцы. Расейцы павінны разумець, што незалежнасць Беларусі не будзе аддадзеная проста так - будзе супраціў.

У гэтым мы знойдзем падтрымку тысяч украінскіх добраахвотнікаў, якія прыйдуць на дапамогу ў выпадку відавочнай агрэсіі ў дачыненні да Беларусі, будзе дапамога цывілізаваных краін. Спакойна глядзець на ўварванне ў Беларусь пасля Украіны Захад ужо не будзе, бо гэта наўпроставая пагроза краінам Балтыі і Польшчы, якія з'яўляюцца чальцамі NATO.

Мы павінны будзем рабіць тое, што рабілі нашы продкі цягам многіх стагоддзяў - змагацца са зброяй у руках за сваю незалежнасць супраць «навалы з усходу».