The Times пералічыла «карысных ідыётаў» Пуціна ў Еўропе

Масква цяпер спрабуе ўзмацніць сваю пазіцыі да таго, як зноў уступіць у спрэчку з Захадам.

Яны ўсе сталі "карыснымі ідыётамі" Уладзіміра Пуціна: грэцкія міністры ў гавайскіх кашулях, гішпанскія апаненты палітыкі эканоміі з сабранымі ў хвосцік валасамі, дэпутаты з Паўночнага Іслінгтона ды іншыя "насельнікі Чырвонай Планеты". У крытычны момант гэтыя міжвольныя памагатыя раптам сталі вельмі выгадныя для Крамля.

Пра гэта на старонках The Times піша аглядальнік Роджэр Бойз, высмейваючы палітычныя погляды і выгляд прэм'ер-міністра Грэцыі Алексіса Цыпраса, у якога ёсць мода нефармальна адзявацца, ягонага былога міністра фінансаў Яніса Вараўфакіса, які падтрымлівае гэтую манеру, а таксама гішпанскіх і брытанскіх дэпутатаў, паведамляе ZN.ua.

Расея сцягвае свае войскі, мірнае пагадненне ў дачыненні да Украіны правалілася і Масква цяпер спрабуе ўзмацніць сваю пазіцыі да таго, як зноў уступіць у спрэчку з Захадам. У такой сітуацыі кожная дробязь мае значэнне. "Я рагатаў, калі Джэрамі Корбін на мінулым тыдні сказаў, што Польшчу не варта было прымаць у NATO. Ягоная логіка такая: даўшы сяброўства Польшчы, а Украіне - цьмянае абяцанне далучыцца да ЕЗ, Захад справакаваў Пуціна і прымусіў яго акупаваць Крым, бо ў Масквы "ёсць права" адчуваць сябе абароненай у сваіх межах. А дзе канкрэтна, на ягоную думку, гэтыя межы заканчваюцца? І як наконт свабоды выбару ў суверэнных краінах?" - піша брытанскі аглядальнік.

Бойз дадае, што настроеныя супраць ЗША "левыя" сілы на Захадзе ніколі не змірацца са светам, у якім краіны не пытаюцца дазволу ў Крамля на прыняцце сваіх уласных пастаноў. Цяпер гэтыя сілы надумаліся, што яны абаронцы "духу часу" і з усіх сіл лабіююць "права" Масквы на так званыя "сферы ўплыву".

Хоць не трэба быць "левым" радыкалам, каб гаварыць аб адмове ад прыняцця Украіны ў ЕЗ назаўжды. Цэнтрысты Марк Леанард і Іван Красцеў надоечы заклікалі еўрапейцаў пакінуць мары аб зменах замежжам і засяродзіцца на ўласных праблемах. Але галоўным рухавіком апраўдання агрэсіўных паводзін Пуціна сталі прыхільнікі ідэі, што краіны Цэнтральнай Еўропы праз сваё геаграфічнага размяшчэння не маюць права на поўны суверэнітэт. Больш за тое, народы на Усходзе, якія не змаглі належным чынам развіцца праз гістарычныя прычын, нібыта лепш за ўсё функцыянуюць пад кіраўніцтвам жорсткай рукі моцнага лідара.

Гэтыя сцвярджэнні нагадваюць пра 1939 год, калі газета лейбарыстаў Tribune пісала, што ўварванне Чырвонай Арміі ў Польшчу нібыта "гасцінна сустрэлі сяляне".

"У 1980-х гадах я быў у камуністычнай Польшчы і быў запрошаны на вячэру да лейбарысцкага медыя-магнату Робэрта Максвела." Прафзвяз "Салідарнасць" мёртвы", - абвясціў тады легендарны прожар. Памятаючы пра тое, што некалькі маіх сяброў сядзяць у турме, я пракаментаваў, што "Салідарнасць" жывая. Максвел прадбачліва паскардзіўся рэдакцыі The Times. Пазней я атрымаў цэлую сціжму зласлівых лістоў ад брытанскага прафзвязу, у якіх пісалі, што польская "Салідарнасць" - гэта праект ЦРУ", - успамінае Бойз.

І сёння менавіта лейбарысты прапагандуюць збліжэнне з Масквой. Звычайна на гэта б ніхто не звяртаў увагі. Але ўлічваючы тое, як шчыльна супрацоўнічае з Пуціным грэцкі прэм'ер-міністр Алексіс Цыпрас, можна прыйсці да высновы, што незадаволенасць захадамі эканоміі ў такіх краінах, як Грэцыя, гуляюць на руку Крамлю. Санкцыі ЕЗ супраць Расеі зрабілі Цыпраса вельмі цікавым для Пуціна. Колькасць "карысных ідыётаў" расце ўвесь час. Але тыя, хто пры ўладзе або вельмі набліжаны да яе, - становяцца найбольш цікавымі.

Масква будзе вельмі пільна сачыць за выбарамі ў Гішпаніі гэтай восенню. "Левы" рух Podemos, які выступае супраць захадаў эканоміі, можа атрымаць месцы ў парламенце Гішпаніі і ў "клубе прыхвасняў" Крамля. Няма сумневу ў тым, што Пуцін застанецца верным курсу вайсковай экспансіі. Амаль 80 тысяч жаўнераў бралі ўдзел у вясновых вайсковых вучэннях і спрабавалі прадэманстраваць Захаду, на што яны здольныя дзеля рэсурсаў Паўночнага полюса. Расейскі прэзідэнт сапраўды верыць, што зможа сілай стварыць Еўразійскі саюз, які не прыме заходнія каштоўнасці і правы чалавека, засяродзіўшыся толькі на поспеху аб'яднання. Калі "левыя" ў Еўропе сапраўды хочуць, каб Пуцін іх пахваліў, ім варта дэклараваць тое ж самае.

Раней выданне The Times пісала, што Пуцін можа карыстацца "выгаднымі ідыётамі" ў Брытаніі задарма. Ні Галадамор ва Украіне, ні бойня ў Катыні не былі для апалагетаў досыць жорсткімі зверствамі, каб яны не знайшлі ім апраўданне. У часы СССР эліта ў Крамлі нават прыдумала тэрмін для такіх прыхільнікаў замежжам: "карысныя ідыёты". Такія людзі былі ці злыя, ці аслеплены ідэалогіяй. Але часцей за ўсё СССР плаціў ім за папулярызацыю савецкай прапаганды. Але сёння Уладзімір Пуцін можа разлічваць на такіх "карысных ідыётаў" задарма. У Вялікабрытаніі імі сталі партыі "Зялёных" і UKIP, якія абвінавачваюць Захад і апраўдваюць агрэсара.

Еўрадэпутатка ад партыі UKIP Даен Джоўнс распавяла, як "захапляецца" расейскім прэзідэнтам. Пра гэта ж загаварыў і іншы прадстаўнік партыі "Найджэл Фарадж. Нават еўрадэпутат ад UKIP Пол Нутал, які ўважаў расейскую агрэсію за "непрыстойную", цяпер заяўляе, што ўварванне Расеі ва Украіну можна зразумець. А ўчора ў сваім маніфесце партыя UKIP абвінаваціла Брусэль ва ўварванні ва Украіну.

Славу "сябра" расейскага прэзідэнта атрымала і лідэрка французскай партыі "Нацыянальны фронт" Марын Ле Пэн. Выданне Le Monde пісала, што Расея заплаціла Ле Пэн за прызнанне "рэферэндуму" ў Крыме. Перад выбарамі ў Францыі Марын Ле Пэн абяцала вывесці Францыю з "прагнілага" Еўразвязу, калі пераможа на выбарах.