«Белавія» расшыфруе запіс перамоваў з украінскім авіядыспетчарам

Украінскія дыспетчары не паведамілі беларускім пілотам, чаму яны павінны вярнуцца ў Кіеў, а пасажырам давялося тлумачыць гэта «тэхнічнымі прычынамі».

«Белавія» мае намер расшыфраваць запіс бартавога самапісца з «Боінга», якому ўчора давялося вярнуцца ў аэрапорт «Жуляны» (Кіеў) неўзабаве пасля вылету. Пра гэта tut.by расказаў намеснік генеральнага дырэктара кампаніі Ігар Чаргінец.

- Запіс перамоваў з дыспетчарамі вядзецца і на борце, і ў дыспетчараў. Той, што на самалёце, захоўваецца досыць непрацяглы час. Запіс у дыспетчараў захоўваецца досыць доўга. Вядома, мы будзем расшыфроўваць свой запіс і запытваць запіс ва ўкраінскага боку, - кажа Ігар Чаргінец.

- Ці трэба авіякампаніі браць у кагосьці дазвол, каб расшыфраваць запіс?

- Гэта наша ўласнасць, мы самі здымаем самапісец і аддаём яго на расшыфроўку. Замест блока з запісам, які здымаем, на самалёт ставіцца запасны. Але прама цяпер падаць запіс размовы нерэальна - трэба адмысловае абсталяванне.

Суразмоўца адзначае, што перамовы з украінскім авіядыспетчарам вёў камандзір паветранага судна, пагроза падняць знішчальнікі ў паветра ў выпадку невыканання каманды вярнуцца ў аэрапорт вылету беларускім пілотам была агучана.

- Я ўпэўнены ў тым, што ўсё было дакладна так, як напісалі ў рапартах камандзір і другі пілот, - адзначае прадстаўнік «Белавія». - Дарэчы, сёння раніцай была заява «Украероруху» - яны не казалі, што наша паведамленне, скажам, не адпавядае рэчаіснасці, наадварот, яны пацвердзілі, што падзея была. Цяпер СБУ ў чымсьці сумняваецца... (СБУ адмаўляе, што была пагроза знішчальнікам. - заўвага.). Але з нашым пілотам вёў перамовы менавіта дыспетчар, а не СБУ.

- У сацсетках сцвярджаюць, што да беларускай мяжы заставалася толькі 3,5 хвіліны. Маўляў, «можна было і даляцець». Што вы думаеце пра гэта?

- Ну гэта наогул ужо невытлумачальна. Гэта грамадзянскае паветранае судна. Не вайсковае і не выконвала ніякага вайсковага задання. Экіпаж павінен падпарадкоўвацца ўказанням дыспетчара. Не было падстаў падвяргаць рызыцы пасажыраў самалёта і экіпаж і разважаць: праскочыць не праскочыць, былі там знішчальнікі ці ўвогуле ў іх няма знішчальнікаў. 140 чалавек сядзіць ззаду - пра што можа ісці гаворка? Гэта можна сядзець каля кампутара і мадэляваць, колькі хвілін трэба, каб даляцець да мяжы... Дапусцім, нават калі б наш самалёт сышоў праз мяжу - ну, тут стаяла бы пытанне, што мы парушылі патрабаванне дыспетчара, і казаць можна было б нават пра забарону палётаў «Белавія» ва Украіну... Але мы нічога не парушылі, мы рушылі ўслед указанням дыспетчара.

Ігар Чаргінец дадае, што пагроза знішчальнікамі грамадзянскаму самалёту ў гэтых абставінах «не зусім законная рэч».

- Ёсць Чыкагская канвенцыя, і там прапісаны ўмовы перахопу. На нашым самалёце падстаў для перахопу не было.

- Калі самалёт развярнулі, ці ведала авіякампанія, што справа ў пасажыры?

- Не, у тым і справа. Калі мы вярнуліся назад у «Жуляны», нам спачатку сказалі чакаць паўгадзіны, а потым да самалёта пад'ехала нейкая добрая іншамарка з людзьмі без апазнавальных знакаў. Яны падняліся і сказалі, што ім патрэбны спадар Марцірасян.

Са слоў Ігара Чаргінца, пасажырам рэйса раптоўнае вяртанне ў Кіеў прыйшлося растлумачыць тэхнічнымі прычынамі. На борце «Боінга 737-800» (бартавы нумар EW-456PA), які выконваў рэйс В2-840 па маршруце «Жуляны» (Кіеў) - Менск, знаходзіліся 136 пасажыраў і 6 сябраў экіпажу.