«Дні, калі была расейская мова, былі стрэсавымі. Ні пра што іншае дзеці не думалі»

Бацькі сабралі хроніку падзей у гімназіі №74, кіруючыся інфармацыяй з камер назірання і размовамі з настаўнікамі ды дзецьмі.

Пра гэта паведамляе "Еўрарадыё".

"Ён - эталон для пераймання, і ўсё"

"У пачатковых класах ён быў выдатнікам. Ездзіў на алімпіяды ў матэматыцы і расейскай мове. Яму лёгка давалася навучанне... Ён з выдатнай сям'і. Я не веру, што ён мог такое зрабіць. Калі дзеці кажуць, што чулі нейкія там крыкі... Хіба хтосьці чуў, каб ён калі-небудзь крычаў?.. Не верыцца, і дай Бог, каб гэта было няпраўда. ён заўсёды з усімі сябраваў, ніколі нікога не пакрыўдзіў. ён - эталон для пераймання, і ўсё. Мне цяжка размаўляць", - на гэтым даслоўна са слязьмі ў голасе просіць скончыць размову першая настаўніца Д. Вера Віктараўна.

Дзевяцікласнік Д, якога падазраюць у нападзе на настаўніцу расейскай мовы ў сталічнай гімназіі №74, знаходзіцца ў следчым ізалятары. Ягоныя бацькі з моманту здарэння сына ні разу не бачылі. Пра гэта распавядае Алеся Зайкоўская, маці аднакласніцы Д, - яна ўваходзіць у групу актывістаў школы, якія не вераць у вінаватасць хлопца і жадаюць максімальна справядлівага і пільнага расследавання здарэння.

"Мы, усе бацькі гэтага класа, некаторыя настаўнікі, тыя, хто з ім вучыўся раней, тыя, хто вучыўся ў гімназіі ў розныя часы, - мы ўсе ў шоку. Мы не верым, што гэта зрабіў ён. Настаўніца расейскай мовы Валянціна Уладзіміраўна была вельмі канфліктнай, вельмі складанай, у нас ва ўсіх былі скаргі на яе. Мы неаднаразова звярталіся і да класнага кіраўніка, і да дырэктара школы, і наш класны кіраўнік на нашу просьбе хадзіў да дырэктара школы. Гэта значыць, яна вельмі няпростая дама, - распавядае Алеся . - Мая дачка скончыла малодшую школу на 8-9, а ў шостым класе, пасля прыходу Валянціны Уладзіміраўны, за расейскую мову ў яе былі пяцёркі. Сама я з настаўніцай пагутарыла няблага. Яна стварае прыемнае ўражанне. Я абяцала кантраляваць дачку, а яна паабяцала быць менш патрабавальнай. І ў нас сітуацыя выраўнавалася. Але дні, калі была расейская мова, былі стрэсавымі. Ні пра якія іншыя заняткі ніхто не думаў - ні мая дачка, ні астатнія дзеці. Дзеці адзяваліся пэўным чынам, барані Бог, ёй не спадабаецца, яны вельмі яе баяліся. Рыхтаваліся нават начамі. Бывала такое, што дачка да 2-х ночы робіць расейскую мову, а настаўніца не пытае тое, што задавала".

"Яна ўмела зачапіць менавіта асобу вучняў, а не проста крычала "ідыёт" ці "казёл"

Словы Алесі пацвярджае Алена, маці яшчэ адной аднакласніцы Д. Сітуацыя на лекцыі расейскай мовы нібыта паўплывала на здароўе ейнай дачкі. Ад стрэсаў дзяўчынка пэўны час наведвала псіхолага.

"Яна ўмела зачапіць менавіта асобу вучняў, а не проста крычала "ідыёт" ці "казёл", - тлумачыць Алена. - Я запэўнівала дачку, што чалавек спрабуе данесці сваю дысцыпліну. Я хадзіла да загадчыцы. Але вядома, што нічога не будзе, раз столькі людзей жалілася, і ўсё касавалася. Дзеці баяліся скаргаў бацькоў. Мая проста на калені падала: "Мамачка, толькі не ідзі ў школу".

"Ён не баец. У яго не было агрэсіі ні на трэнінгах, ні ў жыцці"

Са слоў Алесі Зайкоўскай, Д быў адным з самых моцных вучняў 9а і пры гэтым не меў комплексу выдатніка: спакойна і па-філасофску ставіўся да адзнак. Ягоны бацька - лекар. Маці вельмі шмат увагі надавала адукацыі сына, які яшчэ ў пачатковай школе перачытаў усяго "Гары Потэра". Найлепшую характарыстыку хлопцу дае і ягоны трэнер у ручным баі Алег Панчанка: Д займаўся ў яго блізу 10 гадоў.

"Ведаеце, у святле гэтых падзей пачынаеш шукаць ягоныя адмоўныя бакі. Я не знаходжу, - кажа Алег. - Я не веру, што ён мог такое зрабіць. Калі давядуць, што гэта ён, я проста не ўяўляю, што магло яго, спакойнага і дысцыплінаваных, штурхнуць на такія дзеянні. Я шчыра не веру, што гэта зрабіў ён. Да таго ж ён не баец. у яго не было агрэсіі ні на трэнінгах, ні ў жыцці. Я паспрабаваў яго ў спаборніцтвах, але зразумеў, што хлопец не імкнецца быць першым, проста займаецца для сябе. Я сам хацеў бы разабрацца ў гэтым, што адбылося... Не веру…"

"Выходзіць, што настаўнікаў абараняць трэба, а дзяцей - не?”

Сведак трагедыі ў гімназіі №74 няма.

"У школе ў той дзень былі адамкнутыя ўсе тры ўваходы. Відэа стаіць толькі над адным. Мог зайсці хто хочаш. Вельмі зручна гэта зрабіць у школе, каб падумалі на каго-небудзь з вучняў. Следства іншыя версіі не адпрацоўвае. Чаму? І тое, што з боку адміністрацыі школы ідзе ціск, - гэта абурае. Выходзіць, што настаўнікаў абараняць трэба, а дзяцей - не? Мы маем пачуццё віны, што мы дапусцілі такое", - бядуе Алеся.

Хроніка раніцы панядзелка, 23 траўня

Бацькі-актывісты нават паспрабавалі сабраць хроніку таго часу, кіруючыся інфармацыяй з камер назірання і размовамі з настаўнікамі ды дзецьмі.

"08:12. Д заходзіць у школу (яго прывозіць маці).

08:15. Размаўляе з настаўніцай французскай мовы, яна пытае, чаму ён прыехаў так рана, бо першы занятак скасаваны.

08:17. Сустракае свайго аднакласніка. У гэты ж час у кабінет расейскай мовы заходзіць настаўніца геаграфіі. Усё ладам.

08:24. Настаўніца расейскай мовы Валянціна Уладзіміраўна тэлефануе дачцэ і кажа, што на яе ўчынены напад.

А 08:31 хлопец разам з сябрам ідзе прайсціся на двор.

08:51. Прыходзіць у гардэроб і рыхтуецца да занятку фізкультуры. У гэты час яму тэлефануе бацька і кажа, што Д учыніў напад на настаўніцу. Д перапытвае бацьку, ці правільна ён зразумеў яго".