Пад Менскам збілі маці байца тактычнай групы «Беларусь»

29 чэрвеня каля Менску адбыўся напад на Вольгу, маці байца тактычнай групы «Беларусь», добраахвотнікі якой ваююць на Данбасе на ўкраінскім баку.

Вольга распавяла «Радыё Свабода», што гэта здарылася, калі яна выйшла з электрацягніка на станцыі «Зялёнае» ды ішла да лецішча.

«Учора ўвечары я ішла на лецішча. Не дайшла недзе 500 мэтраў, як на мяне напаў невядомы. Я пачула ззаду чыесьці крокі, павярнулася і ўбачыла незнаёмага мужчыну, у прынцыпе, прыстойнага выгляду. Ён трымаў у руках нейкае палена. Я хацела бегчы, але тут пасыпаліся ўдары. Я крычала і спрабавала бегчы, вельмі спалохалася. Не ведаю, як здалела ўцячы. Я прыбегла ў свой дом, выклікала міліцыю, паклікала суседзяў. Прыехала міліцыя. Потым мяне павезлі ў лякарню, бо была разбітая галава, наклалі швы.

Я ўпэўненая, што міліцыя нічога не будзе шукаць, хоць прыехалі тры брыгады, бралі сведчанні. Міліцыя разводзіць рукамі, версія няясная. Рабунку не было. Можа, ён хацеў мяне проста папужаць, а можа гэта нейкая палітычная акцыя. Я не ведаю, што хацеў ад мяне той чалавек. Я наогул не ведаю, што думаць. Ці гэта проста выпадковасць, альбо гэта звязана з маім сынам, які ваюе ва Украіне, альбо з тым, што я дамагалася ад КДБ вярнуць мне мой кампутар, які яны забралі пасля ператрусу на праверку».

Вольга кажа, што паспела разгледзець незнаёмага нападніка.

«Гэты нападнік - незнаёмы мне чалавек. Ён прыстойна выглядаў, быў добра адзеты - у кашулі, штанах. Высокі, хударлявы, спартовага целаскладу, немалады. Ён свядома ішоў на гэты крок. У мяне некалькі версій. Але на адсоткаў 30 я схіляюся да таго, што мяне напалохалі з палітычных матываў. Я мусіла памерці, бо ён чатыры разы мяне выцяў па галаве. Як я выжыла, як я ўцякла - я не памятаю».

Сын Вольгі «Зубр» больш за год ваюе ва Украіне. Паводле гэтага факту супраць яго распачатая крымінальная справа паводле артыкулу «найміцтва». Да яе прыходзілі з ператрусам, падчас якога і забралі кампутар.

«Узялі маю рэч і трымаюць з 14 сакавіка. Я мяркую, што гэта незаконна. Мой сын паехаў да сяброўскага ўкраінскага народу. Маё дзявочае прозвішча ўкраінскае, мы маем украінскія карані. Ён быў на базе «Азова» інструктарам. Я не бачу ў гэтым нічога дрэннага».