28 сакавiка 2024, Чацвер, 21:19
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Танцы з барэлем: як АПЕК абрыне цэны нафты да 20 даляраў

21
Танцы з барэлем: як АПЕК абрыне цэны нафты да 20 даляраў

Шанцаў на тое, што падзенне цаны нафты будзе спыненае, практычна ніякіх.

Цэны нафты могуць абрынуцца ніжэй за 20 даляраў за барэль. Такую страшную для краін - экспарцёраў чорнага золата перспектыву абмаляваў міністр нафты і горнаруднай прамысловасці Венесуэлы Эўлахіа дэль Піна. А прадстаўнікі Ірана, сарвалі ранейшыя перамовы аб замарозцы здабычы, і гэтым разам заявілі, што прыехалі на сустрэчу АПЕК у Алжыры толькі для абмену думкамі. 28 верасня картэль правядзе нефармальныя дыскусіі ў гэтым пытанні, але наўрад ці прыйдзе да рэальнага пагаднення што да ўрэгулявання сітуацыі на рынку - занадта розныя ва ўсіх інтарэсы, піша lenta.ru.

Крык адчаю

Калі на сустрэчы ў Алжыры прадстаўнікам нафтаздабываючых краін не ўдасца дамовіцца аб сумесных дзеяннях, то ўсё будзе вельмі дрэнна. Гэтая заява венесуэльскага міністра, зробленая ў аўторак, 27 верасня, больш падобна на істэрыку, чым на ўзважаны прагноз.

У яго краіны і праўда становішча незайздроснае: блізу 96 адсоткаў даходаў ад экспарту прыпадаюць нафту, і пры цяперашнім узроўні цэн эканамічны і сацыяльны калапс прыйдзе вельмі хутка. Нацыяналізацыя прадпрыемстваў, праведзеная прэзідэнтам-папулістам Уга Чавесам, і стаўка на сыравінны экспарт абгарнуліся пустымі паліцамі ў крамах, галечай і таварным дэфіцытам. Таму Каракас адчайна хапаецца за пагадненне аб замарозцы.

Змрочныя прагнозы гучаць з усіх краін, моцна залежаць ад нафты. Напрыклад, міністр нафтавай прамысловасці Алжыра Нудэдзін Бутэрфа заявіў, што калі перамовы скончацца нічым, то цэны нафты могуць зноў знізіцца да 30 даляраў за барэль.

Становішча Расеі, вядома, не гэткае крытычнае, як у Венесуэлы: доля нафтагазавых даходаў - блізу 40 адсоткаў, прычым сыравінная залежнасць краіны паступова саслабляецца. Тым не менш РФ зацікаўлена ў дасягненні пагаднення. І на гэта накіраваны намаганні міністра энэргетыкі Аляксандра Новака. Але яго на сустрэчу не запрасілі (нарада з'яўляецца кансультатыўнай, прызначана толькі для сябраў АПЕК, куды Расея не ўваходзіць).

Усё ж расейскі чыноўнік не прамінуў распавесці пра пазіцыю, якую займае ў гэтым пытанні Масква. «Мы гаворым, што можна паменшыць прапановы на рынак шляхам захавання аб'ёмаў здабычы. Аб гэтым вядуцца дыскусіі цяпер», - запэўніў Новак. Улічваючы настроі калегаў міністра з краін Персідскага заліва, прапановы аб памяншэнні экспарту былі б проста непачутыя.

Аднак расстаноўка сіл на энэргетычным рынку залежыць зусім не ад Венесуэлы або Нігерыі, і нават не ад Расеі. Галоўныя гульцы - краіны, якія зусім не зацікаўлены ні ў скарачэнні, ні ў замарозцы нафтаздабычы. У АПЕК няма ніякіх рычагоў, каб прымусіць сваіх сябраў выконваць падпісаныя дамоўленасці. Значыць, шанцаў на тое, што падзенне цэн будзе спыненае, практычна ніякіх. Прычым незалежна ад зыходу альжырскай сустрэчы.

Іран зноў падвёў

Міністр нафты Ірана Біжан Зангане адкрыта даў зразумець, што яго краіна ніякае пагадненне падпісваць не збіраецца. «Я тут для абмену думкамі, не больш за тое», - сказаў ён, адказваючы на пытанне журналістаў, ці будзе Тэгеран прапаноўваць замарозку альбо скарачэнне здабычы. Гэта яго заява адразу выклікала падзенне цэнаў на сусветных біржах.

Цана лістападаўскіх ф'ючэрсаў нафты маркі Brent на лонданскай біржы ICE паводле стану на 27 верасня 12:37 мск (як раз пасля заявы Зангане) - 46,56 даляра за барэль. Падзенне ў параўнанні з пачаткам дня амаль на два адсоткі. Каціроўкі ўпалі б яшчэ больш, калі б іранская пазіцыя па замарозцы была для рынку навіной. Але гэта не так.

На мінулую сустрэчу ў Досе, у чэрвені, прадстаўнік Ірана наогул не палічыў патрэбным прыехаць. І гэта зрабіла тыя перамовы бессэнсоўнымі. Афіцыйнае тлумачэнне адсутнасці іранскай дэлегацыі - імкненне нарасціць здабычу да ўзроўню, які быў у Тэгерана да санкцый - 4 мільёны барэляў у дзень. Дагэтуль і гаворкі быць не можа ні пра якую замарозку. Пры такім раскладзе не гатовая адмовіцца ад нарошчвання здабычы і Саудаўская Арабія. Іран для каралеўства - прамы канкурэнт у барацьбе за рынкі Еўропы.

Цяпер Зангане сустрэчу ўсё ж наведаў. Яшчэ ў чэрвені кіраўнік Асацыяцыі іранскіх вытворцаў нафтагазавага абсталявання Рэза Падзідар заявіў, што ўзровень здабычы ў краіне дасягнуў 4,1 мільёна барэляў у дзень. Аднак гэта не азначае, што Тэгеран гатовы да нейкіх рэальных крокаў у стрымліванні прапановы. Зангане кажа, што яго краіна, магчыма, саспее для абмеркавання гэтага пытання ў лістападзе. «Цяпер не час прыняцця рашэнняў, - паведаміў ён. - Мы спрабуем дамовіцца, каб прыйсці да гэтага ў лістападзе».

З фармулёўкі іранскага міністра вынікае, што і ў лістападзе разлічваць на якія-небудзь абавязанні Ірана не варта - гаворка ідзе толькі пра яшчэ адну сустрэчу. І хоць доля Ірана ў сусветнай нафтаздабычы невялікая - крыху больш за чатыры адсоткі, ад пазіцыі Тэгерана залежыць паводзіны Саудаўскага каралеўства, якому ў агульнай нафтавай цыстэрне належыць больш за 13 адсоткаў. А блізкаўсходняя манархія непахісная: яна скароціць здабычу толькі ў тым выпадку, калі Іран пагодзіцца замарозіць узровень сваёй вытворчасці. Прычым нядаўна каралеўства павялічыла вытворчасць да рэкордных 10,67 мільёна бочак у дзень.

Танцы вакол барэля

Калі заяву Зангане можна назваць слоўным дэмаршам, то прамовы генеральнага сакратара АПЕК Махамеда Баркінда выглядалі як адчайная спроба выправіць становішча. Ён прадказаў, што сусветны попыт на нафту вырасце да 2040 года на 17 мільёнаў барэляў у дзень да штодзённага паказчыка ў 110 мільёнаў барэляў. Акрамя таго, ён паспяшаўся знайсці вінаватага ў зніжэнні цэнаў. Лішак нафты фармуюць у асноўным краіны з высокім сабекоштам здабычы, якія не ўваходзяць у АПЕК, адзначыў генеральны сакратар, відавочна намякаючы на ЗША. Хоць Злучаныя Штаты як гулец рынка не асабліва ў сілах паўплываць на сваіх прыватных вытворцаў - там нафтай займаюцца незалежныя кампаніі, і цэнавую палітыку яны вызначаюць самі.

Для кампаній не вельмі разумна зніжаць цэны, бо ніжэй за 40 даляраў за барэль вытворчасць губляе рэнтабельнасць. Праўда, калі змрочныя прагнозы некаторых сябраў картэлі ўсё ж спраўдзяцца, у амерыканцаў ёсць чым падстрахавацца: вытворныя фінансавыя інструменты дазваляюць перажыць падзенне цэн і застрахавацца ад рызык.

Пакуль навіны з Алжыра і іншыя паведамленні з нафтавага рынку гулялі на руку хутчэй тым, хто ставіць на падзенне каціровак. У прыватнасці, віцэ-прэм'ер Кувейта Анас Халед ас-Салех заявіў аб планах яго краіны нарасціць здабычу нафты да 4 мільёнаў барэляў у дзень да 2020 года. Акрамя таго, эмірат таксама мае намер нарасціць магутнасці ў перапрацоўцы нафты да 1,6 мільёна барэляў у дзень да паказанага тэрміна. А бо гэта чацвёрты па маштабах здабычы сябра АПЕК (3 мільёны барэляў у дзень). І хоць здабыча нафты ў краіне абвалілася на 60 адсоткаў праз забастоўкі работнікаў нафтагазавай галіны ў красавіку, Кувейт мае намер не толькі аднавіць ранейшы ўзровень, але і нарошчваць яго ў далейшым.

У давяршэнне да ўсяго стала вядома аб перапоўненасці сховішчаў нафты ў свеце.

Найбольш наглядна пра алжырскую сустрэчу і яе шанцы на поспех сведчыў нафтавай рынак: да закрыцця таргоў 27 верасня на біржы ICE кантракты на нафту Brent абрынуліся ніжэй за 46 даляраў за барэль. Нафта WTI патаннела да 44 даляраў.

Напісаць каментар 21

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках