ААН упершыню разгледзіць скаргу на ўмовы ў турме на Акрэсціна

У Камітэце па правах чалавека ААН зарэгістравана скарга актывіста з Беларусі Ягора Баброва.

Паведамленне, якое атрымала нумар 2181/2012, унікальнае тым, што з'яўляецца першай скаргай на бесчалавечны і прыніжаючы чалавечую годнасць зварот у сумна вядомай турме, якая знаходзіцца на завулку Акрэсціна ў Менску, паведамляе сайт protivpytok.org.

На працягу вось ужо некалькіх гадоў праваабаронцы ўпарта змагаюцца з жахлівымі ўмовамі ўтрымання ў гэтай установе. Шматлікія скаргі грамадзян сведчаць прыблізна аб адным і тым жа: людзі, да якіх ужываюць адміністрацыйны арышт, а прасцей кажучы - «суткі», аказваюцца ў нечалавечых умовах.

У прыватнасці, у зарэгістраваным Камітэтам паведамленні, заяўнік скардзіцца на ўмовы ў камерах, якія ён расцэньвае як бесчалавечныя і зневажаючыя чалавечую годнасць.

У паведамленні сцвярджаецца наступнае: «У камерах не было ні ложкаў, ні крэслаў, ні стала, толькі збудаваны адзін драўляны насціл з дошак, агульны для ўсіх арыштаваных. Матрац, коўдру, падушку і пасцельную бялізну не выдавалі. Спаць даводзілася на голых дошках у сваёй верхняй вопратцы разам з астатнімі арыштаванымі неахайнага выгляду, па якіх поўзалі казуркі. Часам колькасць арыштаваных спячых разам на адным насціле даходзіла да 10 чалавек».

Актывіст паведамляе, што ў камерах было вельмі халодна - ад 10 да 14 градусаў. У камеры меўся туалет, але ён не быў адгароджаны ад камеры. Спраўляць натуральныя патрэбы даводзілася на вачах у сукамернікаў.

«Паколькі ў камеры не было ніякай мэблі, мне даводзілася прымаць ежу з усімі сукамернікамі, на насціле з дошак, на якім я спаў, побач з брудным унітазам, і сукамернікамі неахайнага выгляду, гэта было невыносна і зневажаюча.

Усё гэта, разам узятае, прычыняла мне фізічныя і псіхалагічныя пакуты, выклікала невыноснае пачуццё агіды», - піша ён.

Прыведзеныя вышэй факты, на думку Ягора Баброва з'яўляюцца зневажаннем чалавечай годнасці сэнсу артыкула 7 Міжнароднага Пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах.

Як і належыць па рэгламенце, Камітэт па правах чалавека накіраваў копію гэтай скаргі ўраду Беларусі для каментароў. У сваім адказе дзяржава цалкам адмаўляе прымальнасць паведамлення ў камітэт і стандартна адказвае, што заяўнік не вычарпаў усе даступныя сродкі нацыянальнай абароны, уключаючы скаргу Генеральнаму пракурору Рэспублікі Беларусь. Беларусь адзначыла, што з гэтага моманту спыняе любыя дзеянні ў дачыненні да гэтага паведамлення і цалкам адмаўляецца выконваць рэкамендацыі, вынесеныя Камітэтам па правах чалавека.

«Ягор Баброў сапраўды не выкарыстаў магчымасць падачы нагляднай скаргі старшыні менскага гарадскога суда і старшыні Вярхоўнага суда, паколькі па сутнасці такая скарга не цягне перагляд справы. Разгляд скаргі ў парадку нагляду ў Рэспубліцы Беларусь не ўтварае эфектыўнага сродка прававой абароны паколькі. Акрамя таго, гэты працэс праходзіць без удзелу зацікаўленых асоб. Такім чынам, можна лічыць, што ўсе даступныя ўнутраныя сродкі прававой абароны Бабровым былі вычарпаныя», - сказаў праваабаронца Сяргей Усцінаў.

Адзначым, што ў дадзены момант абараніць свае правы, так жа парушаныя падчас адбыцця пакарання ў ЦІП на Акрэсціна, у судовым парадку і праз пракуратуру, спрабуюць Алег Волчак і Іван Шыла. На сённяшні дзень іх скаргі пракуратура ігнаруе, а суд адмаўляе ў разглядзе спраў ім абодвум. Ні пра якую «эфектыўную» судовую абарону пацярпелых гаворка не ідзе.