5 траўня 2024, Нядзеля, 22:49
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Відавочцы выбухаў у Бостане: «Міма праляцела нечая нага...»

14
Відавочцы выбухаў у Бостане: «Міма праляцела нечая нага...»

Падвойны выбух каля фінішнай рысы Бостанскага марафону стаў самым страшным тэрактам на тэрыторыі ЗША з 11 верасня 2001 года.

Хоць амерыканскія ўлады не спяшаліся афіцыйна называць НЗ тэрактам, многія з тых, хто сталі відавочцамі трагедыі, параўналі тое, што адбылося, менавіта з падзеямі 12-гадовай даўніны. А таксама з вайной і нават са здымкамі фільма-катастрофы, што нядзіўна - у першыя імгненні ніхто не мог зразумець, што адбываецца. Людзі пачулі гучны воплеск, адчулі ўдар і апынуліся ў цэнтры віру з відавочцаў і пацярпелых, якія крычалі і сцякалі крывёй, раскіданага адзення і чалавечых канечнасцяў, піша NEWSru.com.

«Я пачуў выбух, падобны на гарматны залп. Людзі вакол пазадзіралі галовы - думалі, што гэта, магчыма, феерверк, - распавёў адзін з відавочцаў. - А потым прагрымеў другі выбух».

Расейскі бягун Вячаслаў Шабунін, які прымаў удзел у Бостанскім марафоне і, да свайго шчасця, фінішаваў задоўга да НЗ, таксама прызнаваўся, што прыняў пачутыя воплескі за элемент шоў. «Мы падумалі, альбо нейкі вядомы спартсмен фінішаваў, можа быць, зачынілі фінішную лінію», - падзяліўся ўражаннямі расеец, які ў момант трагедыі ўжо знаходзіўся ў гатэлі непадалёк.

«Мы падумалі, што гэта, можа, цягнік у тунэлі сышоў з рэек. Гэта было ні на што не падобна», - падзялілася ўражаннямі жанчына, якая ў момант выбуху накіроўвалася да метро. «Гук, як быццам машына ўрэзалася ў сцяну», - распавёў адзін з удзельнікаў марафону, які да таго моманту ўжо фінішаваў і збіраўся дадому.

Гледачы і спартсмены, якія сталі непасрэднымі відавочцамі выбуху, таксама не адразу здолелі разабрацца ў тым, што адбылося, і ўсвядоміць, што ж усё-такі здарылася. «Выбухная хваля падхапіла мяне, ногі забалталіся ў паветры», - распавёў CNN 78-гадовы ветэран Бостанскага марафону. Яму пашанцавала - пажылы спартсмен хоць і быў збіты з ног і паваліўся на асфальт, атрымаў толькі пару драпін. «Людзі вакол, яны, нібы на трампліне, узляцелі ў паветра», - апісала ўдарную хвалю іншая сведка падзей.

«Адзін мужчына, бягун, у яго не было абедзвюх ног»

«Міма праляцела нечая нага... Я потым аддала свой рэмень, каб дапамагчы спыніць крывацёк…» - распавяла New York Daily News жанчына, якая ў момант выбуху знаходзілася недалёка ад фінішнай брамы.

А затым, па словах відавочцаў, асабліва тых, хто назіраў за тым, што адбываецца, з вокнаў бліжэйшых будынкаў, пачаўся хаос. «Зверху ўсё гэта здавалася нейкай мешанінай, хаосам», - распавёў супрацоўнік размешчанага непадалёк офіса. Людзі крычалі, кідаліся з боку ў бок, спрабуючы знайсці сваіх сяброў і сваякоў. Вакол валяліся абломкі чагосьці, кінутыя рэчы, тратуар паблізу эпіцэнтра выбуху быў заліты крывёй. Але самым страшным апынулася ўбачыць пацярпелых і ахвяраў.

«Адзін мужчына, бягун, у яго не было абедзвюх ног - усё, што ніжэй за калена. Яго атачылі сваякі, яны галасілі, а ён быў як быццам зусім спакойны», - распавяла сведка. Уладальнік размешчанага паблізу гатэля, разам з некалькімі супрацоўнікамі, выбег на вуліцу, каб дапамагчы пацярпелым, і ўбачыў жахлівую карціну: «Перад намі на асфальце распласталіся сем ці восем целаў. Двое, падобна, былі ўжо мёртвыя. З аднаго хлопца выбухам літаральна сарвала штаны, а ўся спіна ў яго была залітая крывёй».

Механічная ампутацыя стала адной з найбольш распаўсюджаных траўмаў, атрыманых пры выбуху тымі пацярпелымі, што знаходзіліся ў непасрэднай блізкасці ад эпіцэнтра. Многія пазбавіліся канечнасцяў, пераважна, ніжніх, але не толькі. Па аповядах адразу некалькіх сведак, сярод пацярпелых былі тыя, каму выбухам літаральна зрэзала вусны.

«Першае, што прыйшло на розум - 9/11»

«Як у кіно» - так CNN апісала ўбачанае адна з медыкаў, якая прыбыла на месца трагедыі. Яе калега, медсястра з аднаго са шпіталяў, куды неўзабаве пачалі паступаць пацярпелыя, заявіла: «У марафон у нас заўсёды шмат працы - вывіхі, расцяжэнні. Але гэта... Я ў жыцці такога не бачыла».

Амаль ніхто з лекараў, якія выратоўвалі ахвяр выбуху, не мог пахваліцца вопытам працы з падобнымі траўмамі: «Я за 25 гадоў працы з такім сутыкаюся ўпершыню. Гэта ўсё простыя людзі, а выглядае, як быццам салдаты вярнуліся з вайны».

«Нібы зона баявых дзеянняў, - пагадзіўся яго калега, які дзяжурыў у медыцынскім намёце каля фінішнай рысы. - І першае, што прыйшло на розум - 9/11».

Фота: Reuters

Напісаць каментар 14

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках