Лявон Вольскі здыме камедыю пра дыктатуру Лукашэнкі

Музыка рыхтуе новы альбом і думае пра здымкі камедыі.

Беларусь гіне, ёй пагражае страта незалежнасці, а абывацелі не жадаюць нічога бачыць і чуць. Краіна для іх не існуе. Пра гэта кажа культавы беларускі рок-музыка Лявон Вольскі ў інтэрв'ю Polskie Radio.

Ён адзначае, што фільм «Жыве Беларусь!», у якім гучыць яго музыка, - першы мастацкі фільм аб нашай краіне і лукашэнкаўскім рэжыме за апошнія амаль 20 гадоў. Ён упэўнены, што такіх карцін павінна быць створана больш, і справу ў свае рукі павінны ўзяць самі беларусы. Лявон Вольскі адзначае, што беларуская дыктатура з'яўляецца выдатным матэрыялам для камедыі.

- Вы напісалі вельмі кранальную музыку для фільма «Жыве Беларусь!». Чаму вы вырашылі стварыць саўндтрэк да гэтага фільма?

- Рэжысёр Кшыштаф Лукашэвіч і адзін са сцэнарыстаў Франак Вячорка звярнуліся да мяне з просьбай напісаць музыку да фільма «Жыве Беларусь!». Яны паказалі мне сцэнар і некаторыя сцэны ў рабочай версіі. Вядома, я адразу пагадзіўся і напісаў музыку - вельмі хутка, на адным дыханні - таму што гэта для мяне сапраўды важна.

- Што вы хацелі распавесці гледачу? Якое было ваша пасланне?

- Вядома, музыка змяшчае пасланне. Але я спяваю пра гэта ўвесь час, толькі іншымі словамі. Для мяне асабліва важная песня «Краіны няма», якая гучыць у фільме. У Беларусі так і адбываецца, цяпер для большасці людзей краіны не існуе, проста няма. Ёсць сям'я, праца, тэлевізар. Яны не адчуваюць сябе грамадзянамі якой-небудзь краіны. Кожны жыве сваім жыццём, жыццём сваёй сям'і і блізкіх. Нямала зносін паміж людзьмі ўнутры краіны. З іншага боку, людзі рэдка выязджаюць за мяжу, таму што вельмі складана зрабіць візы і проста няма на гэта сіл. Па тэлебачанні пастаянна ім паказваюць, што Еўразвяз - жудасная рэч, там няма працы, паўсюль імігранты, крызіс, зло. Ніхто ў Беларусі не думае пра тое, як адрадзіць сваю краіну, таму людзі і пішуць у каментарах да фільма, што гэта «перабор, такога не можа быць, што гэта Паўночная Карэя». Але такое ёсць. Яны проста не хочуць гэтага бачыць.

- А чаму людзі так думаюць? Ці не таму, што не перажылі на ўласнай шкуры таго, што галоўныя героі? Або проста ніколі не чулі пра тое, што адбываецца?

- Проста не жадаюць чуць і бачыць. Людзі хочуць жыць зручна, не жадаюць чуць і бачыць праўды. Сцвярджаюць, што чагосьці такога няма. Недзе там, далёка ад іх, ёсць група рызыкі, апазіцыянеры і іншыя. Пакуль не трапіць у турму, калі, напрыклад, дзяржава, вырашыла забраць бізнес, людзі гэтага не заўважаюць. А з турмы выходзяць ужо апазіцыянерамі. А раней жа казалі: «Апазіцыя? Не, гэта не для мяне».

- Песня «Краіны няма» - гэта заклік адчаю з-за таго, што «краіна памірае»?

- Менавіта так. Праўда. Пакуль у нас такія дрэнныя адносіны з Еўразвязам, Расея патроху, «ціхай сапай» усё ў нас скупляе. Можа проста дайсці да анэксіі.

- Як можна гэта прадухіліць? Што павінны зрабіць беларусы?

- Як сказаў з гэтай нагоды Франак Вячорка, трэба казаць праўду, не хлусіць. У нас уся краіна хлусіць, пастаянна, у сям'і і на працы. Трэба глядзець іншым у вочы і казаць праўду. Трэба таксама вярнуць нармальную адукацыю, у школе павінна выкладацца наша гісторыя. Трэба зрабіць, каб беларуская мова стала папулярна й не толькі сярод альтэрнатыўнай грамадскасці, сярод студэнтаў, але і сярод шырокіх колаў. Людзі бачаць стаўленне ўлады да мовы, ведаюць, якое стаўленне Лукашэнкі і іншых чыноўнікаў, якія сцвярджаюць, што беларуская мова гэта мова вёскі.

- Гэты фільм распавядае пра многія аспекты рэчаіснасці ў Беларусі, пра недахоп свабоды, пра абмежаванні для беларускай мовы, пра рэпрэсіі. Ёсць тэмы, пра якія не ўдалося сказаць у гэтым фільме?

- У нашай краіне ў цэнтры Еўропы вельмі асаблівая сітуацыя, і шмат цікавага, пра што можна расказаць. Трэба здымаць чарговыя фільмы, у тым ліку камедыі. Бо скрозь смех лёгка дайсці да людзей, нават да простага чалавека, абывацеля. На жаль, гэта першы фільм пра Беларусь за апошнія 20 гадоў.

- Але ў Беларусі такі фільм не знялі б...

- Так, але можна зняць фільм на сучасную фотакамеру. Можна сабраць каманду без грошай, праз інтэрнэт даць аб'яву аб тым, што зацікаўленых просім звязацца альбо ахвяраваць грошы. І можна зняць фільм. Можа быць, варта пра гэта падумаць. Я цяпер як раз думаю пра гэта.

- Вы напісалі б музыку да такога фільму?

- Я ўвесь час пішу. Удзел у фільме натхніў мяне на стварэнне новага музычнага альбома. Усё ўжо запісана, зараз зводзяць гук у Вільні.

- Гэта будуць песні з фільма?

- З фільма будзе дзве песні, у тым ліку «Краіны няма» ў рок-версіі. Бо для фільма трэба было зрабіць акустычную версію.