Фанат «Дынама-Менск»: Без мата амапаўцы не могуць выказваць свае думкі

Заўзятары менскага «Дынама» абяцаюць працягнуць байкот матчаў, выкліканы самаўпраўнасцю міліцыі.

На дэрбі «Менск» - «Дынама» ў 13-м туры чэмпіянату Беларусі фанацкі сектар «бела-блакітных» застаўся пустым, калі не лічыць дзвюх стройных шэрагаў амапаўцаў. Заўзятары менскага «Дынама» абвясцілі байкот з-за непрымальных паводзінаў супрацоўнікаў міліцыі.

Журналісты пагутарылі з адным з непасрэдных удзельнікаў падзей і высветлілі тонкасці ўзаемаадносін супрацьлеглых бакоў, піша FootballTop.ru.

- Сяргей, раскажы, якое дачыненне ты маеш да менскага «Дынама»?

- Я актыўны заўзятар, пастаянна хаджу на фанацкі сектар хатніх і гасцявых матчаў «Дынама» і не па чутках ведаю пра працу міліцыі на стадыёнах і за іх межамі.

- Вы абвясцілі байкот і не з'явіліся на сектары ў апошнім матчы з «Менскам». З чым гэта звязана?

- АМАП і супрацоўнікі МУС зрабілі больш жорсткім ўмовы наведвання матчаў. Зараз пры ўваходзе трэба прад'явіць пашпарт, адкуль перапісваюцца ўсе дадзеныя, а таксама назваць свае імя і прозвішча ў камеру. Мы не згодныя з такім стаўленнем да нас, таму вырашылі пайсці альбо проста на трыбуну, альбо на найбліжэйшы да стадыёна «Трактар» пагорак.

- Яшчэ адзін прадстаўнік дынамаўскага фан-руху ў сераду перад дэрбі распавёў мне, што клубнае кіраўніцтва актыўна дапамагае вырашыць праблему і на нядзельным матчы з «Дняпром» фанацкая трыбуна будзе запоўненая. Гэта так?

- Не. Мы працягваем байкот і не будзем наведваць сустрэчу з магілёўцамі. Нашы патрабаванні для вяртання на трыбуны ўжо адпраўленыя і ў клуб, і непасрэдна Румасу (старшыня АБФФ).

- Чаго менавіта вы хочаце?

- З кіраўніцтвам клуба і МУС не раз абмяркоўваліся пытанні з нагоды замены АМАПа на сцюардаў, якія адбіраюцца з асяроддзя заўзятараў або прызначаюцца кіраўніцтвам клуба, сочаць за парадкам на стадыёне ў адпаведнасці з дакументамі, якія рэгламентуюць гэта, і атрымліваюць зарплату. Сцюарды папрацавалі літаральна некалькі матчаў, а затым да трыбунаў вярнуўся АМАП, прычым ужо з новымі патрабаваннямі і больш жорсткай прапускной сістэмай. Напрыклад, у Жодзіна пры даглядзе лёгка могуць залезці ў кашалёк і вывучыць яго змесціва, што па заканадаўстве нашай краіны недапушчальна. Калі супрацоўнік АМАПа прадстаўляе закон, але сам жа яго парушае, навошта ён наогул патрэбны?

- У пачатку сезона такога не было?

- Перад стартам чэмпіянату быў чарговы круглы стол, які праводзіцца з году ў год і не прыводзіць ні да якіх паляпшэнняў. Першыя пару матчаў усё хораша і спакойна, а затым абяцанні і словы як быццам забываюцца, і хадзіць на стадыёны становіцца проста невыносна. Калі кажаш пра бязмежжа супрацоўнікаў аховы правапарадку прадстаўнікам АБФФ, бачыш вочы па пяць капеек і чуеш запэўніванні, што такога проста не можа быць. Хоць той жа Сафар'ян (першы намеснік старшыні АБФФ) сам усё гэта бачыў на чвэрцьфінале Кубка Беларусі, калі «Дынама» гуляла супраць «Шахцёра». Амапаўцы ў перапынку не жадалі выпускаць фанатаў у туалет, і ён асабіста спрабаваў ім даказаць, што такія паводзіны недапушчальныя. Зараз мы ўжо не згодныя ісці на падобныя круглыя сталы і пасяджэнні, дзе ўсё прыгожа толькі на словах.

- Існуе меркаванне, што фанатаў завочна запісваюць у парушальнікі закона...

- Усё дакладна. У апошнія два-тры гады на сектары адчуваеш сябе зняволеным. Стаўленне супрацоўнікаў міліцыі да нас проста свінскае. Мы не адчуваем сябе грамадзянамі Рэспублікі Беларусь, здаецца, што на час матчу трапляеш у месцы не гэтак аддаленыя, дзе трэба апусціўшы галаву выконваць чыесьці загады. Даходзіць да таго, што забараняюць крычаць, не кажучы ўжо пра выбарчае стаўленне да атрыбутыкі. У нас майкі і банэры правяраюць па прынцыпе «падабаецца/не падабаецца», а не «дазволена/забаронена». Прычым праверку робяць людзі, якія нічога не разумеюць у футболе і тым больш у заўзятарскай атрыбутыцы. Ніхто не тлумачыць, чаму банэр нельга пранесці. Цяпер склалася такая тэндэнцыя, што на выязных матчах на фанацкім сектары «Дынама» ў два, а то і ў тры разы больш людзей, чым на хатніх. Пацвярджэнне таму - фінал Кубка Беларусі супраць «Менска», калі ў Жодзіна адправілася каля дзвюх тысяч балельшчыкаў.

- У Жодзіне праблем не было?

- У асноўным усё прайшло нармальна, але парачка непрыемных момантаў была. Напрыклад, я асабіста прыехаў да стадыёна за тры гадзіны да пачатку матчу і хацеў прайсціся па горадзе, што зрабіць не дазволілі. Нас першапачаткова лічаць злачынцамі, прычым нават банальная просьба паказаць пасведчанне ўспрымаецца амапаўцамі са шчырым абурэннем. У адказ можна пачуць грубае: «Ты што, форму не бачыш?», хоць іх амуніцыю можна купіць на любым рынку. На думку АМАПу, яны забяспечваюць нашу бяспеку, а значыць, мы павінны няўхільна выконваць любыя іх загады.

- Да Жодзіна дабіраліся цэнтралізавана?

- Нам выдзелілі тры апошнія вагоны ў электрычцы, дзе ў тамбурах і саміх вагонах былі амапаўцы. Даехалі да горада, там нас узялі ў ачапленне і дружна павялі да стадыёна. Любыя просьбы банальна адысці ў краму нікога не хвалявалі, нас як статак прывялі ў загон. Калі паспрабавалі самі пакінуць гэты імправізаваны канвой, нам пачалі адкрыта пагражаць і хуценька развярнулі ў патрэбным кірунку, г.зн. да прапускнога пункта на стадыёне, дзе ішоў пільны агляд кожнага.

- Не толькі міліцыя лічыць фанатаў адкрытымі бязмежнікамі, таму такія строгія меры знаходзяць водгук у футбольнай грамадскасці...

- Не ведаю, адкуль такое стаўленне. Кіраўнікі сілавых структур не ўзгадняюць свае дзеянні на футболе ні з намі, ні з клубамі, ні з АБФФ, матывуючы гэта тым, што іх задача - захоўваць парадак. За апошні час фанаты не былі заўважаныя ў якіх-небудзь супрацьпраўных дзеяннях на стадыёнах і за іх межамі. Актыўныя заўзятары прыходзяць аказаць максімальную падтрымку любімаму клубу, і гэта наша галоўная мэта. Міліцыя проста вырашыла выкараніць актыўнае баленне, каб спрасціць сабе жыццё, хоць, па сутнасці, ніякіх праблем мы не ствараем.

- Якія супрацьпраўныя дзеянні амапаўцаў на стадыёнах запомніліся больш за ўсё?

- Неяк мы паехалі на выезд у Гомель, дык там прама перад стадыёнам мяне распранулі ці ледзь не да трусоў і запатрабавалі прадаставіць для агляду чаравікі, прымусіўшы басанож стаяць на асфальце, а была амаль мінусавая тэмпература. Яшчэ цікавы выпадак адбыўся ў Магілёве. На сектары быў мужчына з маленькім сынам, і калі «Дынама» забіла гол, яны разам з іншымі фанатамі ў парыве шчасця рванулі да краю сектара. Мясцовы амапавец Рэцікаў, дарэчы, вельмі вядомая асоба, дастаў пярцовы балончык і пачаў ліць ў вочы ўсім запар.

- Дзіця пацярпела?

- Так, у хлопца - апёк сятчаткі вока, а Рэцікаў так і не быў пакараны. Магілёўскі АМАП наогул самы адмарожаны - гэта ні для каго не сакрэт. Сярод актыўных заўзятараў «Дынама» ёсць хлопец з Жодзіна. Дык вось у Магілёве быў выпадак, калі яго затрымалі перад матчам і завялі ў пастарунак, а калі вярталі назад, абляпілі спіну нашымі стыкерамі і адмыслова павялі праз натоўп фанаў «Дняпра», каб мясцовыя заўзятары маглі ўдосталь паздзекавацца. Ну і, вядома, нельга не адзначыць ўзровень зносін. Словы «б*ь» і «п*ц» для іх падобнаыя на фанетычную коску. Без мацюкальных слоў яны проста не могуць мець зносіны і выказваць свае думкі.

- Дзіўна чуць ад фаната незадаволенасць матнай мовай, бо некаторыя вашы крычалкі далёкія ад літаратурнага склада...

- Не буду спрачацца, у нашым рэпертуары ёсць мацюкальныя крычалкі, але мы іх зараджаем ўсяго пару разоў за матч, і тады, калі перапаўняюць эмоцыі. Мы не нарыхтоўваем крычалкі з мацюкальнымі тырадамі і не імкнёмся ў што бы то ні стала кагосьці абразіць. Тым больш што да споукмэна ў такім выпадку адразу падыходзіць супрацоўнік АМАПа. Пару разоў было, што і штраф давялося заплаціць.

- Ведаю, што на выездах АМАП сочыць за вашымі аўтобусамі ці ледзь не ўсю дарогу. Раскажы падрабязней.

- Гэта ўвогуле асобная гісторыя. Неяк на шляху ў Гомель пад канвоем праехалі 70 км за два з паловай гадзіны, прычым на ўсе нашы просьбы спыніцца, каб банальна схадзіць у туалет, атрымлівалі адмову. Непрыемна пра гэта ўспамінаць, але мы проста спускаліся да дзвярэй і спраўлялі патрэбу ў пустыя бутэлькі. Амапаўцу, які знаходзіўся ў аўтобусе, гэта здавалася абсалютна нармальным. З-за невытлумачальных рашэнняў міліцыі мы ўвесь час спазняемся да пачатку матчу, хаця перад выездам разлічваем час так, каб быць на сектары за паўгадзіны да стартавага свістка. У выніку добра, калі апыняемся на трыбуне да хвіліны чацвёртай-пятай, але бывае, што і да 15-й не паспяваем. У Магілёве наогул сустракаюць прама на ўездзе ў горад, заходзяць у аўтобус з камерамі і пачынаюць здымаць кожнага. Няма ніякіх дакументаў, якія рэгламентуюць такія паводзіны. Яны проста робяць што хочуць, а потым кажуць, што ўсё гэта дзеля нашай бяспекі.

- У гэтай няроўнай барацьбе клуб аказвае якую-небудзь падтрымку?

- Наколькі я ведаю, Паўлюковіч (генеральны дырэктар «Дынама») вядзе актыўны дыялог з гэтай нагоды і спрабуе нешта змяніць. Акрамя дапамогі ў барацьбе з прадузятым стаўленнем супрацоўнікаў міліцыі мы хочам, каб клуб актыўна займаўся прыцягненнем заўзятараў на стадыёны, таму што на непрынцыповыя хатнія матчы ходзяць пару чалавек. Патрэбныя кропкі грамадскага харчавання, свабодны праход на сектары, кваліфікаваныя сцюарды - пакуль гэтага не будзе, не будзе і годнай атмасферы на беларускіх стадыёнах.

Фота: Associated Press