Дапамог за «п'яныя» траўмы не будзе

У Беларусі зацверджана новае Палажэнне аб парадку забеспячэння дапамогай з прычыны часовай непрацаздольнасці і з прычыны цяжарнасці і родаў.

Такое рашэнне змяшчаецца ў пастанове Савета Міністраў ад 28 чэрвеня гэтага года № 569, якая ўступае ў дзеянне пасля яго афіцыйнага апублікавання, паведамляе БелТА.

Як растлумачылі ў Міністэрстве працы і сацыяльнай абароны, дакумент падрыхтаваны ў мэтах удасканалення парадку забеспячэння дапамогай з прычыны часовай непрацаздольнасці і з прычыны цяжарнасці і родаў, якая выплачваецца за кошт сродкаў дзяржаўнага сацыяльнага страхавання, і адзінага парадку налічэння дапамог, якія маюць адно і тое ж прызначэнне - пакрыццё страчанага заробку .

Галоўная навацыя дакумента заключаецца ў тым, што цяпер не будзе прызначацца дапамога з прычыны часовай непрацаздольнасці ў сувязі з захворваннем або траўмай, прычынай якіх з'явілася ўжыванне алкаголю, наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў і іх аналагаў, таксічных або іншых адурманьваючых рэчываў, за першыя шэсць каляндарных дзён часовай непрацаздольнасці.

Ёсць і шэраг іншых навацый. Так, павялічаны перыяд, за які дапамога прызначаецца ў памеры 80% сярэднядзённага заробку, з 6 да 12 каляндарных дзён. На думку спецыялістаў, дапамога з прычыны часовай непрацаздольнасці з'яўляецца сацыяльнай выплатай (а не заробкам), таму згублены ў сувязі з часовай непрацаздольнасцю заробак не павінен кампенсавацца ў поўным аб'ёме.

Павялічаны перыяд, за які вызначаецца сярэднядзённы заробак для вылічэння дапамогі з прычыны часовай непрацаздольнасці, з 2 да 6 каляндарных месяцаў, папярэдніх месяцу, у якім з’явілася права на дапамогу. Прадугледжваецца вызначаць сярэднядзённы заробак для налічэння дапамог і памер дапамог без уліку павелічэння тарыфнай стаўкі (акладу) у шэсць месяцаў, якія папярэднічаюць месяцу, у якім з’явілася права на дапамогу, і ў перыядзе часовай непрацаздольнасці або адпачынку з прычыны цяжарнасці і родаў.

Дапамога цяпер будзе выплачвацца за каляндарныя дні часовай непрацаздольнасці, а не за рабочыя. Гэта неабходна ў сувязі з павелічэннем перыяду, за які вызначаецца сярэднядзённы заробак, і ў мэтах спрашчэння разліку дапамог.

Устаноўлена, што дапамога зпрычыны часовай непрацаздольнасці прызначаецца ў мінімальным памеры асобам, за якіх абавязковыя страхавыя ўзносы на сацыяльнае страхаванне выплачваліся менш за 6 месяцаў да ўзнікнення права на дапамогу. Мінімальны памер дапамогі пры часовай непрацаздольнасці такім работнікам складзе ў месяц 50% бюджэту пражытачнага мінімуму ў сярэднім на душу насельніцтва.