Менчукі - Тозіку: Адчапіцеся ад нашых дзяцей!

Беларусы збіраюць подпісы пад зваротам за бясплатныя дзіцячыя сады.

У інтэрнэце з'явілася онлайн-петыцыя, якая заклікае ўрад у асобе віцэ-прэм'ера Анатоля Тозіка захаваць бясплатнае знаходжанне ў дзіцячых садках. Інфармацыю даслаў charter97.org чытач Сяргей.

«У мяне маленькае дзіця, і я паставіў подпіс пад петыцыяй. Хацелася б верыць, што ўлады не увядуць дадатковую непасільную аплату за дзіцячы садок, бо дзе тады браць грошы на ежу? Калі прыйдзецца плаціць па паўтара мільёна ў месяц, грошай у сямейным бюджэце не застанецца зусім...», - піша ён.

Абураюцца і іншыя бацькі малалетніх дзяцей і неабыякавыя спачуваюць.

«Не трэба латаць дзіркі ў бюджэце за кошт тых жа самых грамадзян, для якіх гэты бюджэт прадугледжаны. Знаходжанне дзяцей у садках бацькі ўжо аплачваюць у выглядзе падаткаў. А гэта ўжо будзе паўторнае падаткаабкладанне», - піша Таццяна Лучко з Менска.

«А вось калі я не змагу аплачваць поўны кошт? А калі ў мяне не адно дзіця? Прыйдзецца сядзець з імі дома і не працаваць! А гэта ўжо, як цяпер высвятляецца, дармаедства! Зноў плаці падатак, што сядзіш дома, а не працуеш. Кашмар, а не жыццё ствараюць чынушы!», - піша Сняжана Іванова з Менска.

«Маёй дачцэ 31 жніўня 2015 споўніцца 6 гадоў і яна яшчэ не гатовая да школы. Я лічу, што заганяць і так слабых дзетак у школу - гэта здзек над падрастаючым пакаленнем. А што рабіць з вечнай прастудай?», - піша Наталля Філімоненка з Менска.

«Я - бацька дваіх дзяцей і лічу злачынствам зарабляць Тозіку на салодкую булку для сябе і ўрада на забеспячэнні маіх дзяцей», - піша Максім Сапешка з Віцебска.

«Мяне турбуе спосаб напаўнення бюджэту краіны. Ва ўрада няма больш варыянтаў паскоранага яго папаўнення акрамя як праз спусташэнне кашалькоў сваіх грамадзян-падаткаплацельшчыкаў. Ва ўрадзе не хочуць працаваць, а хочуць жыць як і раней за кошт падаткаплацельшчыкаў, нічога талковага не робячы», - піша Сяргей Каспяровіч з Менска.

«Узровень заробку настолькі нізкі, што падвышаючы яшчэ якія-небудзь расцэнкі ўрад выракае шматлікія сем'і, асабліва з маленькімі дзецьмі, на напаўгалоднае існаванне», - піша Ірына Бянько з Пінска.

«Бясплатная адукацыя - гэта будучыня краіны. Яна дае шанец дзіцяці з любой сям'і (бывае так, што бацька памёр або тату звольнілі) атрымаць пэўную падрыхтоўку і інтэлектуальную, і музычную, і фізічную. І самае галоўнае, быць пад наглядам, у цяпле, накормленым.

Паважаны Тозік, калі Вам не хапае грошай, каб лячыць свой арганізм у персанальнай бальнічцы, гэта Вашыя праблемы. Адмоўцеся ад пенсіі і наогул лечыцеся Вы і Вам падобныя ў звычайнай паліклініцы, зэканоміце грошай у бюджэце нямерана. А ад дзяцей адчапіцеся - у адрозненне ад некаторых, менавіта яны прынясуць карысць грамадству», - піша Алена Мазурава з Менска.

«Я за называнне рэчаў сваімі імёнамі. Калі дзяржаўная ўстанова, значыць усе выдаткі павінны аплачвацца з дзяржаўнага бюджэту. Бацькам і так прыходзіцца кожны год здаваць то на адно, то на другое. Часам і зусім рабіць рамонт за свой кошт. Дзе ж, пытаецца, грошы, што адлічваюцца на яго? Можа, варта пашукаць у вашых вялізных кішэнях, спадары міністры, дэпутаты і іншыя ўладары рознай велічыні? І там жа пашукаць усе зусім не маленькія падаткі гэтых жа бацькоў, як, зрэшты, і ўсіх грамадзян краіны?», - піша Аляксандра Сідарава з Менска.

«Складана падабраць словы якія перадаюць мае эмоцыі абурэнне ад глупства, нахабства і беспрынцыповасці гэтага! Я кармлю сям'ю з пяці чалавек і ўтрымліваючы ў адносна нармальным дастатку, і нават у стане выплачваць такую суму за садок, але выплаціўшы такую суму немагчыма не пагоршыць жыццё маіх дзяцей, а як можна сям'і з рэальнай сярэднім заробкам па краіне, я ўжо не кажу пра маці-адзіночак і маламаёмасных, якія вымушаныя ісці на працу, каб не памерці з голаду ў прамым сэнсе! Знайшоў з каго сарваць грошай! За што такія грошы? За сто грам кашы і гарбату на сняданак і вячэру? Нават складана далей пісаць ад абурэння. Адно можна сказаць дакладна і коратка: любому цярпенню прыходзіць канец!», - піша Генадзь Шкурко з Менска.

«Каб мама магла спакойна выйсці на працу, калі дзіцяці споўніцца 3 гады, павінен прайсці перыяд адаптацыі, які можа зацягнуцца не на адзін месяц, асабліва калі ўлічыць, што дзіця пачынае хварэць. Аддаючы дзіця ў яслі, шмат хто ў першую чаргу хоча, каб дзіця абвыкала да сада паступова, пачынаючы з 1-2 гадзін у дзень. Сумяшчаць працу і перыяд адаптацыі цяжка і для маці, і для дзіцяці. А ФСАН у нас, напэўна, бяздонны - там хопіць сродкаў на бясконцыя бальнічныя. За садок заплаці, за дадатковае харчаванне (за гнілыя ківі!), купі мыла, паперу, «хімію», цацкі, дай грошай на рамонт. А вокны якія ў нас у групе гнілыя! Хутка шкло пасыплецца на дзяцей! На ўсё дай, яшчэ і падаткі заплаці, а жыць тады на што застаецца?», - абураецца Наталля Руцкая з Жодзіна.