Крэатыўны дырэктар аквапарку «Лябяжы»: Многія не ўмеюць адпачываць без алкатрэша

Гэта бяда беларусаў, якія прызнаныя адной з самых пітушчых нацый у свеце.

Пра гэта распавяла крэатыўная дырэктарка аквапарку «Лябяжы» ў Менску Аліна Змачынская, піша onliner.by.

«Кажуць, што кліент заўсёды мае рацыю, што піяршчыкі ні ў якім выпадку не павінны слова лішняга сказаць пра сваіх патэнцыйных кліентаў, - кажа яна. - Я мяркую, што гэта не зусім правільна. Мы рады кожнаму кліенту, але на жаль, некаторыя нашыя госці не да канца разумеюць, што акрамя мноства правоў у іх ёсць такая непрыемная штука, як абавязкі, і вось калі справа даходзіць да іх, узнікаюць праблемы і рознагалоссі.

Мы гатовыя дагадзіць кожнаму нашаму наведвальніку, мы прыкладаем для гэтага масу намаганняў, але часам узнікае адчуванне, што некаторыя госці прыходзяць да нас з цвёрдай устаноўкай «хачу - значыць можна» і «мне ўсе павінны». Прыклад з жыцця: калі нашы супрацоўнікі спрабавалі ўгаварыць наведвальніцу, што залішне захапілася адпачынкам, пачулі ў адказ ад мілавіднай дзяўчыны: «Я заплаціла 170 тысяч і цяпер магу хоць трусы зняць і на рашотку каля басейна памачыцца».

Тут адбіваецца і выхаванне, і залішняя апека грамадствам, і вядома, то, што адпачынак некаторых беларусаў неймаверны без чаркі, а хутчэй і трох. Давайце не будзем ханжамі і прызнаем: у 90% аквапаркаў па ўсім свеце ёсць ліцэнзіі на продаж алкаголю, ёсць яна і ў нас - з эканамічнага пункту гледжання адмаўляцца ад важкага артыкула даходу мы не можам. Ды і зыходзячы са здаровага сэнсу, навошта гэта рабіць? Келіх-два піва пасля гарачай апарні або доўгага заплыву ў басейне яшчэ нікому не заміналі. Усё добра ў меру. На жаль, яе далёка не ўсе ведаюць. І тут узнікае дылема: альбо забараніць алкаголь наогул (каб інцыдэнтаў не было ў прынцыпе), альбо імкнуцца стварыць умовы, пры якіх нават той наведвальнік, які захапіўся спіртным быў у бяспецы, а галоўнае - не рабіў прыкрасцяў навакольным. Мы пайшлі па другім, на мой погляд, правільным шляху - навошта праз неразумныя паводзіны адзінак абмяжоўваць большасць? Аднак праблема з аматарамі выпіць ёсць. Гэта не бяда аквапарку, але гэта бяда беларусаў, што прызнаныя адной з самых пітушчых нацый у свеце.

Сярэдні чэк у аквапарку на сёння складае блізу 200 тыс рублёў. У гэтыя грошы ўваходзіць ежа, ахаладжальныя і алкагольныя напоі. Магу сказаць, што піва п'юць шмат, днём практычна ніякіх канфліктаў не ўзнікае. Рэдкія падпітыя кампаніі пачынаюць спаборнічаць у тым, хто з большымі пырскамі ўпадзе ў басейн, але такія паводзіны хутка спыняюцца.

Мы пастаянна спрабуем запускаць у акваторыі масу забаўляльных праграм: аквааэробіка, валейбол на вадзе, анімацыйныя праграмы, стараемся ўцягнуць гасцей у дзейства. Але бачым такую карціну: госці прыходзяць «адкатаць» і «адплаваць» аплачаны час і прайсціся па маршруце паміж горкамі і барам.

Цалкам аматары алкаголю «раскрываюць» сябе ўначы. Напэўна, вы ведаеце, што мы ўкаранілі новы фармат адпачынку - начныя вечарынкі ў аквапарку, якія праходзяць кожную суботу з 22:00 да 05:00. Мяне можна назваць спрактыкаваным спажыўцом - здзівіць чымсьці досыць складана. І мы былі ўпэўненыя, што начныя вечарынкі, дзе наведвальнікам дадзеныя ў непадзельнае карыстанне ўсе басейны аквапарку да раніцы за сціплы кошт, у любым выпадку стануць хітом: прыходзь, слухай музыку, танчы, купайся, забаўляюцца. Калі табе цяжка расслабіцца - выпі кактэйль або пару куфляў піва. І гасцям падабаецца, пакідаюць водгукі і кажуць, што такі фармат - выдатная альтэрнатыва начным клубам. Але ёсць і тыя кліенты, з якімі ўзнікаюць «п'яныя» канфлікты. У той час калі на вечарыне працуюць горкі, з 22 да 24 гадзін, ніякіх пытанняў, госці катаюцца на іх, а пасля пачынаецца мэтанакіраванае і планамернае выпіванне. Хтосьці сыходзіць бліжэй да 3, хтосьці да 5-й раніцы. А часцяком ахова выводзіць апошніх «згубленых» пасля 6-ці.

Я не актывіст таварыства «Цвярозасць», зусім не, але падобны «адпачынак» выклікае ў мяне толькі здзіўленне. Не разумею, чаму для многіх беларусаў адпачынак удалы толькі пасля «заліцця пад завязку». Дзе пачуццё меры? Гэта дзіўна нават з эканамічнага пункту гледжання, так як квіток на начную вечарынку ў аквапарк каштуе танней, чым дзіцячы дзённы, у людзей ёсць магчымасць нядорага і з «кайфам» правесці час. Але не, лепш напіцца, пакінуўшы ў бары 600-700 тысяч, а пасля з цяжкасцю ўспамінаць падрабязнасці адпачынку, гэта ж колькі трэба выпіць, каб такая сума атрымалася!

Грунтоўна спажыўшы, некаторыя госці бліжэй да раніцы ладзяць сцэны, бо ўжо не памятаюць, што яны пілі, а што не, і моцна дзівяцца выстаўленаму рахунку. Што б мне ні казалі, я думаю, што гэта не адпачынак. Да таго ж, я паўтаруся, мы робім усё магчымае для таго, каб наш кліент застаўся задаволены, наладжваем лагістыку, з суботы як раз будзе курсаваць аўтобус ад нас да Палаца спорту. І з гэтым таксама звязаныя пэўныя перажыванні, так як адказнасць за перавозку пасажыраў нясе заказчык. А калі, не дай бог, у аўтобусе хтосьці не ўтрымаецца за поручань або завяжацца бойка... Тады мой твар зноў апынецца на першай паласе, а самы папулярны каментар будзе «зноў гэтая лазня вызначылася». Або ў прэсе ахоўнікі маралі напішуць артыкул на тэму «а мы ж вам казалі».

Я не кажу, што ў нас усё ідэальна, не, першы ў краіне аквапарк - гэта ў любым выпадку метад спроб і памылак. І я ні ў якім разе не хачу наракаць на гасцей - ах, яны такія дрэнныя. Вядома ж, не. Проста праз некалькі п’яных выхадак ствараецца агульны негатыў. Бо некалькі сітуацый, разадзьмутых п’янымі кліентамі, засланяюць увесь пазітыў, які нясе ў сабе забаўляльны комплекс.

Мы не робім з аквапарку сакрэтны палігон, не стараемся штосьці замоўчваць, хоць шматлікія кампаніі аддаюць перавагу не выносіць смецце з хаты. Мы ўпэўненыя, што правільней і лепей казаць пра ўсё ў адкрытую. Мы ўсталёўваем мінімальны набор правілаў, які дапаможа засцерагчы ваша знаходжанне на вадзе і створыць камфортныя ўмовы для адпачынку навакольных. Пры гэтым я не бачу сэнсу дзякаваць п'яніцам за тое, што яны ладзяць ў сценах аквапарку скандалы, а хамам - за недаравальныя выказванні ў адрас нашых супрацоўнікаў».