Менеджэр Velcom: Беларускамоўная рэклама ў буйным бізнэсе ўважаецца добрым тонам

Павел Ганчар, начальнік аддзела развіцця фіксаванай сувязі кампаніі Velcom, распавёў аб прысутнасці беларускай мовы ў бізнэсе.

Інтэрв’ю з ім апублікавана на сайце «Асацыяцыі еўрапейскага бізнэсу».

Шлях да беларускай мовы

- Аднойчы я падумаў, што далей так жыць не магу: мае ўнутраныя ўстаноўкі і перакананні ўвайшлі ў канфлікт з тым, што я дагэтуль размаўляю па-руску.

У той час я быў дырэктарам кампаніі «Дзелавая сетка». Калегаў на працы, з якімі мы звычайна збіраліся на планёрку, я папярэдзіў: з Новага года я размаўляю толькі па-беларуску. Спачатку яны асцерагаліся, што ім будзе цяжка мяне зразумець, але нічога страшнага не адбылося - з часам прывыклі.

Наогул, трэба ставіць перад сабой выразныя смарт-задачы і іх выконваць, каб адчуваць перамогу і поспех.

У маім выпадку я разважыў, што паўгода буду дома размаўляць па-беларуску, потым столькі ж яшчэ і на вуліцы, а з Новага года - пачынаю новае жыццё і ўсюды размаўляю па-беларуску.

Вядома, першы час адчуваецца жорсткая «ломка», амаль на фізічным узроўні. Псіхіка перанапружваецца, паколькі ў адказ ад суразмоўцы звычайна чуеш рускую мову - і першыя месяцы гэта моцна цісне. Але потым праходзіць.

Беларуская мова ў кампаніі

- Праз некаторы час абслугоўванне ў нас у кампаніі стала двухмоўным - на ўзроўні спецыялістаў па продажу і службы тэхнічнай падтрымкі.

Тых, хто працаваў па-беларуску, мы стымулявалі: даплачвалі блізу 5% ад акладу.

На дыскрымінацыю з боку рускамоўных ніхто не паскардзіўся: па-першае, гэта не такая прыкметная сума, па-другое, аферта была адкрытай, да яе мог далучыцца любы супрацоўнік.

Але справаводства па-беларуску я ўводзіць не стаў, палічыўшы гэта гвалтам: на той момант мы ўжо адпрацавалі больш за дзесятак гадоў - навошта людзей прымушаць? Калі б гэта была новая кампанія, то іншая справа. А так не хацелася змушаць, таму што людзі самі павінны цягнуцца да роднай мовы.

На жаль, носьбіт беларускай мовы сёння ў масавай свядомасці асацыюецца толькі з людзьмі, якіх б'юць на мітынгах.

Для сябе ў сувязі з гэтым я вызначыў місію: паспрабаваць змяніць ўспрыманне, быць паспяховым беларускамоўным чалавекам, каб астатнія захацелі стаць такімі ж.

Беларуская мова на сайце

- Аднойчы мы зрабілі новую версію сайта кампаніі і асноўнаю моваю пакінулі беларускую. Вядома, былі і скаргі, пры чым даволі тыповыя: маўляў, «у нас у краіне двухмоўе, я маю права...». Ну, клікай на спасылку «ru» і чытай! Аднак, колькі ж было падзяк, а якія шчырыя! Прыкладна на тры скаргі прыходзіла восем падзяк.

Я адсочваў статыстыку заходаў на сайт: цікава, што спачатку людзям было цяжка ўспрымаць інфармацыю па-беларуску: большасць націскала на «ru» і пераходзіла на рускамоўную версію. Але прыкладна праз пяць месяцаў такіх наведвальнікаў засталося ўсяго 15%. Гэта сведчыць аб тым, што людзям да беларускай мовы прыстасавацца нескладана.

Аб стасунках з калегамі

- Цяпер я працую ў кампаніі Velcom, і тут ніякіх праблем у стасунках з калегамі і кіраўніцтвам няма. Знайшліся нават два беларускамоўных супрацоўніка, а яшчэ блізу дваццаці рускамоўных са мной размаўляюць па-беларуску.

Перапіска таксама адбываецца па-беларуску, у тым ліку з топ-менеджментам. Ніхто не прасіў пісаць па-руску, наадварот, казалі, што беларуская вельмі падабаецца.

Аб дзелавых перамовах

- Натуральна пачынаю па-беларуску. І яшчэ не было выпадкаў, каб чалавек з беларускай кампаніі папрасіў мяне перайсці на рускую мову. Прадстаўнікі рускіх кампаній - прасілі. І я пераходзіў, паколькі не бачу ў гэтым ніякай праблемы. Нават калі на вуліцы хтосьці мяне не разумее, то заўсёды добразычліва паўтараю незразумелае слова па-руску, і камунікацыя працягваецца - гэта не падстава перайсці на рускую мову, а нагода проста падказаць слова.

Рэклама па-беларуску

- Цяпер прасочваецца трэнд выкарыстоўвання беларускай мовы ў рэкламе.

У буйным бізнэсе лічыцца добрым тонам мець беларускамоўную рэкламу.

Але ўлічваючы тое, што камунікатыўная функцыя беларускай мовы як сродку расказаць людзям нешта канкрэтнае аб тавары спрацоўвае не на 100%, то рэкламу, якая прадае, пакінулі ўсё-ткі рускамоўнай, а беларускамоўнай робяць статутную, «іміджавую» рэкламу.

Але разлічваць на тое, што грамадства хутка і самастойна пяройдзе на беларускую мову, было б вельмі ідэалістычна. Добра, што ёсць трэнд, што ў эліце і маладзёжным асяроддзі гэта ўважаецца модным, але асаблівых змен не будзе без падтрымкі дзяржавы або без з'яўлення нейкай знешняй пагрозы, якая можа стаць стымулам.