Былога намесніка старшыні Беларускага вайсковага суда асудзілі на 14 гадоў турмы

Юрый Тузаў, былы намеснік старшыні Беларускага вайсковага суда, прызнаны вінаватым у атрыманні буйнога хабару.

Чыноўнік асуджаны да 14 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасці. Прысуд Юрыю Тузаву быў абвешчаны 30 снежня калегіяй паводле крымінальных спраў Вярхоўнага суда Беларусі, піша БелаПАН.

Асуджаны таксама пазбаўлены права займаць пасады ў судовых і праваахоўных органах тэрмінам на 5 гадоў і воінскага звання «палкоўнік юстыцыі ў запасе».

Другі фігурант справы - знаёмы Тузава Сяргей Шымчук прызнаны вінаватым у пасярэдніцтве ў перадачы хабару і асуджаны да двух з паловай гадоў абмежавання волі з накіраваннем у выпраўленчую ўстанову адкрытага тыпу.

Такім чынам, суддзя Аляксей Цяцюхін цалкам пагадзіўся з мерамі пакарання абвінавачаным, якія былі прапанаваныя суду 23 снежня дзяржаўным абвінаваўцам - старшым пракурорам аддзела Генеральнай пракуратуры Анатолем Мяцельскім.

Суд таксама пастанавіў спагнаць з Тузава 177 млн рублёў у якасці неабгрунтавана набытай выгады.

Варта адзначыць, што падчас спрэчак 23 снежня дзяржабвінаваўца пазначыў гэтую суму як эквівалент 15 тысячы даляраў, узятых, паводле версіі следства, Тузавым за развязанне праблем сына былога міністра сельскай гаспадаркі Васіля Дваранінавіча. Аднак у прысудзе суда лічба ў 15 тысяч даляраў не фігуравала.

Прысуд Вярхоўнага суда касацыйнаму абскарджанню і апратэставанню не падлягае.

Нагадаем, паводле версіі следства, Тузаў, будучы намеснікам старшыні БВС, ініцыяваў і падтрымаў перагляд i скасаванне 30 красавіка 2013 года прысуду суда першай інстанцыі ў справе, расследаванай, як затым высветлілася, з парушэннямі, у дачыненні да Аляксандра Дваранінавіча, сына Васіля Дваранінавіча.

Сын былога буйнога чыноўніка быў прысуджаны да пазбаўлення волі і канфіскацыі маёмасці Берасцейскім міжгарнізонным вайсковым судом 14 сакавіка 2013 года. З прапановай дапамагчы змякчыць асуджанаму пакаранне або вызваліць яго ад пакарання, што потым і адбылося, да Тузава звярнуўся Сяргей Шымчук, які ведаў Тузава з часоў вучобы на юрфаку БДУ, ад імя бацькоў асуджанага.

За свае паслугі Тузаў, як сцвярджае следства, запатрабаваў спачатку 15 тысяч даляраў, а затым яшчэ 5 тысяч для перадачы старшыні БВС Уладзіміру Давыдаву, для таго каб «разваліць» справу. Большую частку грошай вайсковы суддзя нібыта атрымаў у канцы красавіка 2013 пры сустрэчы з пасярэднікам у вёсцы Ганчары Валожынскага раёна. Меншая, як прагучала ў судзе, заставалася ў Шымчука «да запатрабавання» Тузавым.

Калі крымінальны пераслед Аляксандра Дваранінавіча аднавіўся, яго бацькі наважылі, што трэба вярнуць грошы. Як прагучала ў судзе, 15 тысяч даляраў Тузаў нібыта аддаў былому буйному чыноўніку 31 студзеня 2014 года. Ужо на стадыі папярэдняга следства 5 тысяч даляраў у эквіваленце Шымчук пералічыў на рахунак Следчага камітэта. Вернутых Тузавым грошай у сям'і Дваранінавічаў ужо няма. Жонка заявіла суду, што растраціла іх.

Хабарадавальнік - жонка Дваранінавіча - вызваленая ад крымінальнага пераследу як заявіўшая аб злачынстве. З такім выракам суда не пагадзілася адвакат Шымчука Марыя Вераб'ёва. З яе слоў, на самай справе з заявай пра злачынства ў праваахоўныя органы Дваранінавічы не звярталіся, а наведванне былым буйным чыноўнікам БВС было выклікана імкненнем атрымаць назад дадзеныя ў якасці хабару грашовыя сродкі.

Падчас спрэчак 23 снежня адвакат Тузава Людміла Палачкіна назвала доказы абвінавачання «несапраўднымі, недапушчальнымі» і папрасіла суд апраўдаць яе падабароннага. Яна прывяла мноства аргументаў на карысць сваёй пазіцыі і пазіцыі Тузава, які не прызнаў віну ў атрыманні хабару.

У апошнім слове Тузаў назваў тое, што адбываецца з ім «катастрофай» сваёй і сваёй сям'і. Пры гэтым ён заявіў, што «пры любым раскладзе» не азлобіцца, застанецца патрыётам, гатовы абараняць Радзіму, «галоўнае - каб не азлобіўся сын».

Былы ваенны суддзя, які мае выслугу ў 28 гадоў і 20 гадоў у судовай сістэме, быў абражаны тым, што правёў паўгода пад вартай.

Тузоў заявіў, што доказаў разумнай яму ў віну хабару няма, «няма прадмета», што ў ходзе следства былі прапановы «супрацоўнічаць» і «прызнавацца», а гэта вяло б да перакваліфікацыі абвінавачвання з атрымання хабару на махлярства, але ён на гэта не пайшоў , што ў абвінавачванні «суцэльныя несупадзення». «Гэта называецца: забі сваіх, каб чужыя баяліся», - канстатаваў абвінавачаны.