Нешчаслівы Новы год Пуціна: у 2015-тым ягонаму рэжыму прыйдзе канец

Атачэнне расейскага прэзідэнта лічыць, што ён у дрэнным псіхічным стане.

Прэзідэнт Расеі Уладзімір Пуцін рацыяналізаваў падатковую сістэму, але не мадэрнізаваў краіну, піша Мэцью Камінскі ў The Wall Street Journal (пераклад - ZN.ua).

Часта кажуць, што руская гісторыя выбірае напрамак паміж хаосам і дэспатызмам. Пуцін - той выключны крамлёўскі лідар, які абраў абодва гэтых курсы. Ягоная грубая рука прынесла ўяўную стабільнасць пасля хісткага дзесяцігоддзя, каб у канцы 2014 года прыўнесці ўласную "вялікую смуту".

Прыход да ўлады ў 1999 годзе афіцэра КДБ паабяцаў стабілізаваць дзяржаву, якая разбуралася. Барыс Ельцын, які выпусціў апошнюю кулю ў СССР, сутыкнуўся з анархіяй, нявызначанасцю і эканамічнымі катастрофамі. Пасля прыйшоў час Пуціна.

Ён рацыяналізаваў падатковую сістэму, але зрабіў мала для мадэрнізацыі Расеі. Гэтая няўдача не была бачная на фоне таго, што адбылося падзенне коштаў на нафту. Багаты сярэдні клас стаў характэрным для пуцінскай "эпохі".

Аднак, як адзначаецца ў артыкуле, пры ўсіх сваіх завышаных рэйтынгах папулярнасці Пуцін ніколі не перамагаў у нармальных выбарах, у адрозненне ад Ельцына, ці заваяваў любоў нацыі.

У 2014 годзе Пуцін ужо не мог больш іграць ролю "Пуціна-мадэрнізатара", ён стаў "Пуціным-прэзідэнтам ваеннага часу". Напорыстасць за мяжой у спалучэнні з трыумфам на Алімпіядзе ў Сочы быццам бы падвысіла папулярнасць Пуціна ў Расеі. Жаданне ўкраінцаў жыць у краіне з заходняй дэмакратыяй стала прамой пагрозай мадэлі расейскага прэзідэнта ў клептакратычным аўтарытарызме. Ваенныя дзеянні ў спалучэнні з унутранай урачыстасцю ад Алімпіяды ў Сочы, відаць, павялічылі ягоную падтрымку "дома".

"Але ён таксама пралічыўся", - піша аўтар. Гібель 298 грамадзянскіх асоб у сувязі з крушэннем малазійскага самалёта ва Усходняй Украіне абвастрыла канфрантацыю канцлера Нямеччыны Аншелы Меркель з Пуціным. Еўрапейцы, якія спачатку мелі розныя меркаванні, але адразу пасля нападу Расеі на Украіну знайшлі ў сябе досыць адвагі, каб накласці сур'ёзныя санкцыі і трымацца разам. Прэзідэнт Абама па-ранейшаму адмаўляецца дапамагчы абараніць Украіну, ускладаючы надзею на перамовы. Але Захад сам па сабе перавысіў нізкія чаканні Крамля.

Цэны на нафту ўпалі, і як у савецкія часы, самыя лепшыя і амбіцыйныя розумы пакідаюць краіну. Да Пуціна, як лічыць аўтар артыкула, прыдатныя словы князя Далгарукава пра Напалеона ў "Вайне і міры": "Адступленне брыдкае ўсяму ягонаму метаду вядзення вайны". "Пуцін" ніколі не імкнуўся да залагоджвання, дээскалацыі ці кампрамісу, да выкарыстання якога-небудзь з рашэнняў, якія прапаноўвалі некаторыя еўрапейскія лідары ці чыноўнікі Белага дома. Ім варта задумацца, як хутчэй давесці яго да яго Ватэрлоо", - гаворыцца ў артыкуле.

"У цяперашні час ягоныя бягучыя непрыемнасці пераканалі людзей, якія часта з ім размаўляюць, што Пуцін у дрэнным псіхічным стане, ён дзівачыць і панікуе. Ён траўміраваў свой народ і суседзяў і, павінна быць, баіцца, што наступны раз можа азначаць ягоную гібель. У 2015-м або, можа, пазней гэтаму кіраўніку прыйдзе канец. Гэта будзе жудасна", - рэзюмуе аўтар.