The Sunday Times: Кіеў пахіснуў Пуціна, а эканоміка яго даб'е

Слупы пуцінскай сістэмы бурацца.

"Мы можам суцешыцца думкай, што словы Эноха Паўэла: "Усе палітычныя кар'еры канчаюцца няўдачай" распаўсюджваюцца не толькі на дэмакратычных палітыкаў, але і на аўтакратаў, - заўважае калумніст The Sunday Times Адрыян Вулдрыдж. - Раптоўнае адступленне пуцінскіх сіл на Украіне наводзіць на думку, што "паласа шанцавання" ў жыцці Пуціна не бясконцая".

Падзеі на Украіне выпустошваюць спектакль, які зладзіў Пуцін ў Сочы, і агаляюць расколіны ў створанай ім сістэме ўлады, лічыць аўтар. Аглядальнік тут жа заклікае не ўспрымаць падзеі на Украіне занадта аптымістычна і не недаацэньваць дасягненні Пуціна і яго рашучасць іх зберагчы, піша Inopressa.ru.

"Яго здзяйсненні несумненна адметныя і кідаюць выклік гісторыі, яны даказваюць правату сентэнцыі лорда Эктана: "Вялікія людзі - амаль заўсёды людзі дурныя", - гаворыцца ў артыкуле.

У 90-х Пуцін убачыў, што гісторыя рухаецца да трыумфу рынкавай эканомікі, дэмакратыі і Амерыкі, і стаў на яе шляху з крыкам "Стоп", лічыць аўтар. "Пуцін сканцэнтраваўся на ператварэнні Расеі ў крэпасць, якая супрацівіцца ўсім гэтым сілам", - гаворыцца ў артыкуле.

Аўтар тлумачыць поспех Пуціна тым, што расейскі прэзідэнт разумее тры рэчы: 1) "У палітыцы попыт на парадак у краіне важней усяго іншага"; 2) гегемонія ЗША сама сябе абмяжуе, так як звышдзяржавы пераацэньваюць свае сілы; 3) "мяккая сіла існуе не толькі ў ліберальнай абгортцы".

Але пуцінізм такі ж далікатны, як і страшны, лічыць аўтар. Некаторыя з яго ключавых элементаў утрымліваюць насенне ўласнай згубы. Іншыя залежаць ад асаблівых абставінаў - коштаў на нафту або часовай стомленасці Амерыкі.

Сёння слупы пуцінскай сістэмы бурацца: расейцы забываюць пра жахі 90-х і перастаюць шанаваць парадак вышэй усяго, Амерыка зноў набывае ўпэўненасць у сабе. У дадатак "нават у краіне, нязвыклай да дэмакратыі, відовішча Пуціна і яго саюзнікаў, якія аб'ядаюцца пладамі ўлады год ад года, будзе выклікаць усё большае раздражненне", піша аўтар.

У выніку Пуціна зваліць эканоміка, лічыць аўтар. Сыравінная мадэль эканомікі "ідэальна спалучаецца з пуцінскай палітычнай мадэллю. Яна прыносіць каласальныя грошы купцы людзей, якія, у сваю чаргу, цалкам залежныя ад Крамля: без дзяржпадтрымкі немагчыма здабываць або транспартаваць сыравіну". Але гэтая мадэль не вечная: алігархія ўспрымае любую галіну як дойную карову, сапраўдныя прадпрымальнікі ўцякаюць з Расеі.

"Крах сістэмы, якая будуецца толькі на здабычы сыравіны і імкненні да рэнты, непазбежны. Але тэрмін яе жыцця рэзка скараціўся дзякуючы вынаходству фрэкінга ў ЗША", - піша аўтар. Амерыка неўзабаве можа ператварыцца ў экспарцёра энерганосьбітаў. У выніку магутнасць Пуціна будзе падарваная: у сваёй краіне ён больш не зможа плаціць утрыманцам і адкупляцца ад крытыкаў, за мяжой у краін у сферы расейскага ўплыву з'явяцца іншыя крыніцы энергіі і заступнікі.