На праспекце Машэрава знішчаюць паўвекавыя дрэвы

Жыхары дамоў на праспекце Машэрава абураныя - дзеля пабудовы чарговага гандлёва-адміністрацыйнага цэнтра на зялёнай паляне пад вокнамі высякаюць дрэвы.

Бязлітаснаму знішчэнню падлягаюць 49 дрэў і 12 кустоў. Высечка пачалася ў пачатку лета і цягнецца дагэтуль, нягледзячы на пастанову Менгарвыканкама аб часовым прыпыненні работ у сувязі з патокам скаргаў ад менчукоў. «Чаму забудоўшчык не прыслухоўваецца ні да народа, ні да ўладаў?!» - прыляцелі абурэнне на адрас onliner.by.

Будаўнічая пляцоўка абгароджаная, павешаны пашпарт аб'екта, уезд прыстасавалі для будаўнічай тэхнікі. Бліжэй да дарогі раскіданыя адзінокія пянькі, некалі былі галінастымі дрэвамі. Іх змялі з твару зямлі летам. А ўжо ў пачатку восені такая ж доля спасцігла яшчэ 7 пажоўклых субратаў. Ацалелі даслоўна некалькі штук. Асабліва ўражлівыя жыхары прылеглых дамоў гэтую карціну назіраюць з жахам.

Алею ў агонь падлівае той факт, што грамадскае абмеркаванне будаўніцтва офіснага будынка ў цэнтры горада не было ажыццёўленае. Конкурс на архітэктурны праект і тэндэр таксама не праводзіўся.

- Я выдатна разумею, што без ушчыльнення сёння не абысціся, - абураецца мясцовы жыхар, ветэран вайны ў Афганістане Уладзімір Ільіч Левінсон, - але ж да ўсяго патрэбны законны падыход. Чаму не правялі аўкцыён і грамадскае абмеркаванне? Менгарвыканкам забараніў будоўлю! Чаму ж тады высечка дрэў вядзецца?

Нядаўна праціўнікі ўшчыльнення адправілі зварот у Камітэт дзяржкантролю РБ і Пракуратуру горада, выказаўшы нязгоду з рэалізацыяй аб'екта. Зварот быў разгледжаны, а ігнараванне публічнага абмеркавання тлумачыцца так: «Размяшчэнне аб'екта было праведзена ў 2003-м, а патрабаванне аб правядзенні грамадскіх абмеркаванняў было заканадаўча ўстаноўленае толькі ў 2004 годзе». Забудоўшчыка абавязалі часова прыпыніць працы. Апавяшчэнне жыхарам паступіла 9 верасня, але высечка ціха-мірна вялася і ўчора.

- Дрэвы ўяўлялі сабой вялікую каштоўнасць. Яны былі пасаджаныя падпольшчыкамі ў часы вайны, - доўжыць аповед ветэран. - Дрэвы вайну пабачылі і засталіся цэлыя, а ў наш час гэты прыродны помнік проста бяздумна знішчылі.

З гонарам Уладзімір Ільіч паказвае мемарыяльны камень у гонар падпольшчыка Казлова, які застаўся за зялёным плотам.

- Я яшчэ памятаю часы, калі на гэтым месцы быў прыватны сектар, а на месцы мемарыяла стаяла канспіратыўная кватэра падпольшчыкаў. Усе старыя пабудовы, вядома, знеслі прыкладна ў 1968 годзе - такія пытанні вырашаюцца хутка. Чаму б не разбіць тут сквер памяці герояў Менскага падполля? Дзеці павінны ведаць гісторыю сваёй краіны, але ж чыноўнікі пра гэта не задумваюцца.

На тэрыторыі павінен з'явіцца 14-павярховы цэнтр з паркінгам на 180 машына-месцаў. На першым паверсе запраектаваныя бар і буцікі, на другім і трэцім - гандлёвыя залы, ад чацвёртага да чатырнаццатага - офісы. Уладзімір Левінсон упэўнены, што куча бетону заслоніць ад сонца і назаўжды пазбавіць бачнасці гарадскіх пейзажаў дом ззаду будынка. Пацерпіць і экалогія раёна - дадуць пра сябе ведаць выхлапы тых самых 180 машын.

У зону ўплыву забудовы трапляюць некалькі прыватных гаражоў, сярод якіх ёсць і гараж нашага суразмоўцы. У сувязі з іх зносам ветэрану ўзвялі новую жалезную пабудову недалёка ад ягонага дома.

- Ранейшы гараж быў з маналітнага жалезабетону. А новы - усё роўна што бляшаная банка. Мяне такія змены не вабяць. Акрамя таго, у гаражы захоўваецца шмат аўтамабільнага дабра - як мне на старасці гадоў усё перацягнуць?

Чыноўнікі супакойваюць: у якасці кампенсацыі забудоўшчык абавязаны пасадзіць 54 дрэвы і больш за дзвесце хмызнякоў. Лёс будучага аб'екта развяжацца пасля распрацоўкі горадабудаўнічага праекта дэталёвага планавання тэрыторыі і правядзення грамадскага абмеркавання. Але і гэта не задавальняе жыхароў:

- Грамадскае абмеркаванне спрабуюць правесці задняй датай, але закон фактычна парушаны. Хочам задаць пытанне гарадскім уладам: чаму першапачаткова быў выдадзены дазвол на будаўніцтва? Страчаныя дрэвы не вернеш...