У Менску з'явіліся першыя велазаторы

Першыя ў Менску веласіпедныя заторы з'явіліся ў раёне Нямігі і на праспекце Пераможцаў.

Пра гэта charter97.org распавёў намеснік дырэктара ў развіцці сеткі «Велазона» Ігар Давыдзенка.

Веласіпедны трафік у Менску расце прыкладна на 10-20% у год. Сталічная веладарожкі хоць і спраўляюцца з патокам веласіпедыстаў, але на асобных яе ўчастках ужо ўтвараюцца заторы. Праблема ў першую чаргу характэрная для месцаў з вузкімі велашляхамі, знешнімі перашкодамі, накшталт пунктаў пракату і аб'ектаў грамадскага харчавання, і пешаходнымі маршрутамі, якія праходзяць побач.

Адным з самых праблемных для веласіпедыстаў месцаў апынулася набярэжная ракі Свіслач у раёне Нямігі. Прычынамі велозатораў выступаюць вузкі тратуар, вялікі паток пешаходаў і будка пракату катамаранаў. Прыходзіцца зніжаць хуткасць і ў парку Перамогі - праз шматлікіх веласіпедыстаў і пешаходаў, а таксама праз нязручна размешчаныя пункты пракату.

Заторы нярэдка ўтвараюцца і насупраць комплексу «Менск-Арэна», дзе адрэзак веладарожкі датыкаецца з патокамі наведвальнікаў гандлёвага цэнтра. Побач размешчана яшчэ адно «заторнае» месца: паблізу аўтамабільнай запраўкі любяць збірацца веласіпедысты, тады як веладарожка там вузкая і з выгібамі.

Бліжэйшымі гадамі праблемных для веласіпедыстаў месцаў у Менску можа стаць яшчэ больш. «Развіццё сеткі веладарог ў Менску цяпер адбываецца за кошт тратуараў, на якія наносяць адпаведную разметку. Аднак большасць веласіпедыстаў катаецца па 27-кіламетровай магістральнай веладарожцы, асабліва па яе заходняму адрэзку ад Драздоў да Нямігі», - падкрэсліў намеснік дырэктара.

У Менску роварам валодае кожны пяты жыхар (блізу 400 тыс чалавек). Толькі да лета 2015 года, паводле прагнозу эксперта, лік веласіпедыстаў у Менску вырасце на 35-40 тыс чалавек. І хоць актыўна карыстаюцца роварам крыху больш за 1% менчукоў, з кожным годам іх колькасць імкліва расце. «Пазбегнуць наплыву веласіпедыстаў у агляднай будучыні дазволіла б будаўніцтва ў горадзе альтэрнатыўнай веладарожкі і аб'яднанне ўсіх веладарог горада ў адзіную сетку. Менск таксама мае патрэбу ў падзеле пешаходнага і веласіпеднага патокаў - уласна так, як гэта зроблена ў многіх еўрапейскіх сталіцах», - падкрэсліў прадстаўнік сеткі «Велазона».

У той жа час праблема велазатораў для Менска куды менш актуальная, чым для вядучых веласіпедных гарадоў Еўропы, у тым ліку Амстэрдама, Стакгольма, Капенгагена, Вены і Берліна. «Калі ў Менску яшчэ дастаткова месцаў, дзе раварыст можа адчуваць сябе свабодна і камфортна, то ў многіх буйных гарадах практычна не пазбегнуць наплыву двухколавага транспарту, - растлумачыў эксперт. - Праўда, веласіпедысты там перамяшчаюцца ў асноўным па магістральных веладарогах і аўтамабільных дарогах, што дазваляе нават у патоку транспарту ехаць на адносна высокай хуткасці. У Менску катаюцца па ходніках і часта выязджаюць за межы горада, а таму аддаюць перавагу горным роварам, накшталт GT, LTD і Cannondale. Хоць практыка гарадскія велаезды набіраюць папулярнасць».