Die Welt: Так дрэнна, як цяпер, справы ў Пуціна не ішлі ніколі

Паралелі паміж Расеяй 2015 года і Савецкім Саюзам 1991 - як на далоні.

«Былы прэзідэнт СССР Міхаіл Гарбачоў знаходзіўся ў Крыме, калі яго былыя паплечнікі паспрабавалі зладзіць у Маскве путч у жніўні 1991 года», - апавядае Філіп Пятаў на старонках нямецкай газеты Die Welt (пераклад — Инопресса.ру). Праз усяго некалькі дзён пасля фіяска путчыстаў Барыс Ельцын у жывым эфіры праінфармаваў Гарбачова, які займаў таксама пасаду генеральнага сакратара ЦК КПСС, аб забароне кампартыі. Тады ўвесь свет стаў сведкам, як некалі самы магутны чалавек у Савецкім Саюзе ў лічаныя дні стаў палітычным трупам. «Але змена ўлады ў Расеі не адбылася невядома ад чаго, - нагадвае журналіст. - Савецкая эканоміка была падарваная: кошт нафты быў вельмі нізкі, а вайна ў Афганістане жэрла гіганцкія бюджэтныя сродкі». Былы генеральны сакратар Леанід Брэжнеў, які 18 гадоў кіраваў краінай, пакінуў ёй у спадчыну палітычную і эканамічную стагнацыю, з якой не здолеў справіцца нават рэфарматарскі настроены Гарбачоў.

Сёння паралелі паміж Расеяй 2015 года і Савецкім Саюзам 1991-га «бачныя як на далоні», піша Пятаў. «Калі прытрымлівацца логікі Пуціна, сітуацыя ў Расеі не такая ўжо страшная, ён прарочыць ёй бліскучую будучыню, у якой няма месца нізкім коштам нафты і нестабільнасці нацыянальнай валюты», - гаворыцца ў артыкуле. Яго апошняя трохгадзінная прэс-канферэнцыя слухалася так, быццам бы ў Расеі няма і ў паміне ніякага крызісу. Пуцін падкрэсліў, што дзяржаўны бюджэт збалансаваны, пенсіі выраслі, да таго ж краіна сабрала рэкордны ўраджай. Што тычыцца адтоку капіталу, нізкіх коштаў нафты і інфляцыі, то ўсё гэта, з ягоных слоў, стварае праблемы для расейскай эканомікі, але самае позняе праз два гады - а дасць бог, і раней - яна адновіць свой рост. Ад крызісу, як заявіў Пуцін, ёсць нават станоўчыя бакі: расейская эканоміка нарэшце дыверсіфікуецца, замест таго каб сядзець на продажы сваёй сыравіны. «Чаму? - Пытаецца сябе Пуцін і сам адказвае: - Ды таму што яна павінна».

Прынамсі, кошты нафты зніжаюцца не ў першы раз, і ў расейскай эканомікі было дастаткова шанцаў пазбавіцца ад газавай і нафтавай залежнасці. З улікам 15-гадовага фактычнага знаходжання Уладзіміра Пуціна ва ўладзе ён як ніхто іншы нясе адказнасць за тое, што гэтага не здарылася, піша Пятаў. Для яго тое, што адбываецца цяпер у Расеі, не больш чым проста крызіс, адзін з многіх. Аднак рэальнасць выглядае інакш: так дрэнна, як цяпер, справы ў Пуціна не ішлі ніколі, таму гэты год можа стаць для яго апошнім. Прычым адбыцца гэта можа не толькі з эканамічных прычын, мяркуе карэспандэнт.

Пуціну цяпер пагражае не столькі гнеў народа, колькі гнеў элітаў. Расейскай эліце не патрэбна дэмакратыя, але яна зацікаўленая ў імперыялістычных планах пашырэння Пуціна, гаворыцца ў артыкуле. Пры гэтым ад палітычнай і эканамічнай стабільнасці залежыць магчымасць і надалей прысвойваць велізарныя сумы дзяржсродкаў і назапашваць асабістае багацце.

Алігархі, бізнэсмэны і палітыкі сябруюць з Пуціным, але гэтае сяброўства можа скончыцца ў той момант, калі прэзідэнт падумае, што іх мільярды стануць рэсурсам, неабходным дзяржаве ва ўмовах крызісу. Да таго ж у расейскіх алігархаў няма інтарэсаў ва Украіне, сцвярджае Пятаў. Яны не зацікаўленыя ў новай халоднай вайне супраць Захаду. У адрозненне ад Пуціна.

«З першага моманту, як Пуцін уступіў у пасаду, мы назіраем канфлікт інтарэсаў паміж прэзідэнтам і палітыка-эканамічнай элітай. Захад хоча разлічыцца з Пуціным, а не з расейцамі. Калі знойдуцца прыхільнікі ў вузкім коле Пуціна, Пуціну ў 2015 не выжыць», - так заканчваецца артыкул.