Новы сезон Вікторыі Азаранкі: неўзаранае поле

Лепшая беларуская тэнісістка пачала новы сезон у аўстралійскім Брысбене.

Паядынак першага круга супраць чэшкі Караліны Плішкавай намечаны на 5 студзеня, завяршыўся паразай. І ўжо з першага старту над беларускай пераважала адказнасць: абараніць балы за леташні фінал, каб пазмагацца за месца ў лік сеяных на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі. Нягледзячы на стартавую няўдачу, можна не сумнявацца: у Вікторыі ёсць план, як выбрацца з цалкам нехарактэрнага для яе 42-га месца ў рэйтынгу ВТА. «Прессбол» апярэджвае старт тэніснага сезону і разважае пра перспектывы экс-першай ракеткі свету.

Незадоўга да паездкі ў Аўстралію Вікторыя выразна выказала стаўленне да незайздроснага становішчы ў сусветнай табелі аб рангах: «Гэта проста лік. Калі б я думала, што цяперашняя пазіцыя ў рэйтынгу, гэта тое, як я сябе адчуваю і што ўяўляю сабой на самай справе, гэта стала б праблемай. Але ўсё зусім не так. я ведаю, на што здольная, і мне нічога не трэба гаварыць. Мне б толькі рабіць тое, што я хачу рабіць». Асцерагаецца прагнозаў і яе трэнер Сэм Сюмік. Год таму настаўнік меркаваў, што ягонай падапечнай усюды гарыць зялёнае святло, а раскошныя перспектывы перад ёй так і сцелюцца, аднак запаленне ступні тэнісісткі, а пазней траўмы калена прымусілі француза асцярожнічаць з аптымістычнымі прагнозамі. Цяпер ён гранічна стрыманы ў выказваннях і кажа толькі, што ў Вікторыі нядрэнная матывацыя і велізарнае жаданне стаць лепшай.

Напярэдадні першага матчу двухразовая чэмпіёнка Australian Open вясёлая і жыццярадасная. Пры падрыхтоўцы да турніру Віка паўдзельнічала ў душэўным «Дзіцячым дні», натхніўшы аўстралійскіх малых на сур'ёзнае захапленне тэнісам, і правяла трэніроўку з Карлай Суарэс Навара. Пра тое, як не трываецца мінулагодняй фіналістцы хутчэй выйсці на корт, нават гадаць не трэба - апошні матч Азаранка згуляла амаль чатыры месяцы таму, 17 верасня.

Вядома, ёй бы дабрацца да фіналу, а то і выйграць турнір у Брысбене. Такі сцэнар дазволіць Вікторыі выйсці з «зоны адчужэння» і прэтэндаваць на месца сярод 32-х сеяных на аўстралійскім «Мейджор». Хоць зрабіць гэта будзе вельмі няпроста, улічваючы, што на гэты тытул точаць зуб упартыя Марыя Шарапава і Ана Іванавіч. Аднак не будзе трагедыі, калі ўпершыню за шмат гадоў Вікторыя не патрапіць у «пасеў». Бо невядома, што лепш: выступаць без індывідуальнага нумары і пры належнай гатоўнасці ўпэўнена рухацца па сетцы, або быўшы высокасеяннай тэнісісткай сутыкнуцца ў трэцім крузе з ўмоўнай Серэнай Уільямс, набіраючай форму пасля працяглай паўзы, - як гэта здарылася з беларускай на «US Open» - 2011. Безумоўна, крыўдна губляць дачыненне да эліты пасля доўгіх гадоў знаходжання ў ёй, але гэткае незайздроснае становішча здольнае запусціць дадатковую матывацыю.

У беларускі ў руках шмат козыраў. Дзве сур'ёзныя траўмы ногі і душэўны дыскамфорт пасля растання з блізкім чалавекам ўжо ў мінулым. Міжсезонне яна адпрацавала на сумленне. Цяпер любыя поспехі на фоне няўдалага мінулага года (24 згуляных матчу, 13 перамог/9 параз) будуць успрымацца выключна пазітыўна. Праз тое, што ў папярэднім сезоне яна гуляла вельмі мала, цяпер перад Вікай выдатная стартавая паляна. Да канца чэрвеня ёй неабходна абараніць усяго 746 балаў. На вялікі рахунак, гэтыя балы паўплываюць пры выхадзе ў адзін толькі паўфінал адкрытага чэмпіянату Аўстраліі. А далей толькі неба, толькі вецер, толькі радасць наперадзе. Усё, што будзе сабрана на амерыканскім хардзе і еўрапейскім грунце разам з «Ралан Гарос», забяспечыць рэйтынгавы рост. А разам з ім і ўмовы пасеву з новымі турнірнымі перспектывамі.

На выпадак, калі не ўсё складзецца ў першай палове года, ёсць запасны план. Восеньскі гульнявы адрэзак беларуска ў 2014 годзе таксама прапусціла. Усё, што будзе сыграна і выйграна пасля «US Open» - суцэльныя плюсы ў карму і рэйтынг. А восень, цалкам хлебны час, з трыма «Прэм'ерамі» і выніковым чэмпіянатам, калі пашанцуе. Увогуле, прастора для манеўраў у экс-першай ракеткі свету праглядаецца выдатна. Не падвяло б здароўе ды іншыя непрадбачаныя пошасці.

Не варта забываць, што Азаранка пагадзілася згуляць сёлета ў Кубку федэрацый. У гульнях за зборную Віку не бачылі чатыры гады. Як ведаць, якім чынам адаб'ецца на тэнісістцы праца ў нацыянальных інтарэсах. Раптам у лютым у Будапешце яна зловіць той самы кураж, які спрыяльна дзейнічае на многіх гульцоў эліты.