Самая нечаканая алімпійская надзея Беларусі

Таццяна Халадовіч давяла, што дзіда ў нас жыве.

У Беларусі амаль заўсёды ўсё было крута ў кіданні і штурханні. Ядро, молат і дыск прынеслі краіне нямала медалёў чэмпіянатаў свету, Алімпіяд і іншых сур'ёзных спаборніцтваў (праўда, медалі гэтыя перыядычна адымаюць - з кожным днём іх становіцца ўсё менш). А вось дзіда, як быццам бы, заўсёды была ў яме. Дык вось, не заўсёды, піша Tribuna.com.

На першых суверэнных Гульнях за нашу краіну выступала самая сапраўдная фаварытка і наша надзея на медаль Таццяна Шыкаленка. Дасведчаная кідальніца ў Барселоне-92 спынілася за крок ад золата, а на апошнім перад Алімпіядай чэмпіянаце свету і зусім стала найлепшай. Праўда, у Атланце здарылася бяда: Шыкаленка выдатна прайшла кваліфікацыю, але праваліла фінал, заняўшы апошняе месца. Пасля Таццяна змяніла грамадзянства і выступіла яшчэ на адных Гульнях за Расею, але ранейшых вышынь не дасягнула.

За спіной Шыкаленкі доўгі час нікога не праглядалася. Толькі ў сярэдзіне «нулявых» сякія-такія кідальніцы дзіды з Беларусі пачалі ездзіць на топ-турніры. Але на Алімпіядах нашы дзяўчаты ніяк не маглі пераадолець кваліфікацыйны бар'ер. У мужчын было хоць нешта - у 2008-м Уладзімір Казлоў заняў восьмае месца.

Але апошнія месяцы ў нас з'явілася сапраўдная медальная надзея ў жаночай дзідзе. 25-гадовая Таццяна Халадовіч серыяй сваіх далёкіх спроб прымусіла паважліва да сябе ставіцца ўсіх мацнейшых.

Цікава, што на юніёрскім і маладзёжным узроўнях дзяўчына нічым характэрным не вылучалася - не было ніводнага фіналу на ЧС, хоць пэўная прагрэсія ў выніках назіралася. Сапраўдны ж прарыў адбыўся з пераходам на дарослы ўзровень: у 2014-м годзе Халадовіч пачала кідаць за 60 метраў і павялічыла сваё асабістае дасягненне адразу ж на 4 метры.

На чэмпіянаце Еўропы ў Цюрыху ў тым годзе Таццяна заняла пятае месца. Яшчэ праз год здарыўся залаты поспех на Універсіядзе. Але вось галоўны старт сезона - чэмпіянат свету - быў зноў завалены спрэс. У Пекіне беларуска адправіла сваю дзіду толькі трохі за 60 метраў і спынілася на 21-м месцы.

Аднак у алімпійскім сезоне развіццё Халадовіч дасягнула сваёй вяршыні. Тры вынікі беларускі знаходзяцца ў топ-10 сусветнага спісу - на 3, 5 і 8 радках. Прычым дзіда паляцела яшчэ ў самым-самым пачатку сезона: у лютым на турніры ў Стайках Таццяна адправіла дзіду на 65,10 м.

Сваёй галоўнай пакуль перамогі на міжнародных турнірах Халадовіч дамаглася два тыдні таму на «Еўропе» ў Амстэрдаме. Таццяна апярэдзіла ўсіх мацнейшых спаборніц, устанавіла асабісты рэкорд і зрабіла вырашальную заяўку на медалі ў Рыа - 66,34 м. Пры гэтым сама дзяўчына была не вельмі задаволеная сваёй пераможнай спробай.

- На самой справе тое, што ў мяне асабісты рэкорд, нацыянальны рэкорд і залаты медаль, - я яшчэ не ўсвядоміла. Проста разумею, што гэта - сур'ёзны вынік. Вельмі рада! Скажам так, што маёй пераможнай спробай я незадаволеная. Адчуваю, што магу больш. Наперадзе Алімпійскія гульні. Не будзем нічога загадваць, будзем працаваць!

Праз тыдзень пасля чэмпіянату Еўропы Халадовіч даказала, што яе вынік у Амстэрдаме не быў выпадковасцю: на этапе Брыльянтавай лігі ў Манака Тацяна зноў стала лепшай, кінуўшы дзіду на 65,62 м.

У прынцыпе, такіх вынікаў у Бразіліі павінна стаць для медалю. Калі ж усё-такі ставіць мэтай золата, то трэба дадаваць метр-паўтара. Са слоў Халадовіч, гэта цалкам выканальна. Хоць, зразумела, узровень канкурэнцыі на Гульнях падвысіцца ў разы, а спаборнікі стануць больш заўзятымі і іх будзе банальна больш. Сярод іх - 2-разовая Алімпійская чэмпіёнка і лідарка сезону Шпатакова, пышная нямецкая тройца Шталь, Обэргфоль, Хусонг, вечна перспектыўная латвійка Паламейка, бронзавая прызёрка апошняга ЧС Вільюн з ПАР, і кітаянкі, што заўсёды наладжаныя на вырашальныя старты.

У любым выпадку, проста ў Рыа не будзе. А ўлічваючы ўсе правалы Халадовіч на папярэдніх чэмпіянатах свету («андэраўскіх» і дарослых), трошкі трывожна і за Гульні. Таму не варта ўсё ж такі ад Таццяны нешта патрабаваць - проста давайце ўважліва глядзець у сектар, які раней амаль усе заўсёды ігнаравалі.