Уладзіслаў Ганчароў: Я зарабляю толькі скачкамі на батуце

Прэміяльныя 150 тысяч даляраў за алімпійскае золата чэмпіён пакуль не атрымаў.

Адзіны залаты медаль для Беларусі на Алімпіядзе ў Рыа здабыў у скачках на батуце 20-гадовы жыхар Віцебска Уладзіслаў Ганчароў. Гэта ў прынцыпе першы алімпійскі медаль беларускіх батутыстаў, хоць у нашай краіне гэты тып спорту ніяк нельга назваць новым.

У інтэрв'ю naviny.by Уладзіслаў распавёў, як трапіў у гэты тып спорту, што скачкі на батуце ўяўляюць сабой у Беларусі, ці можна батутам зарабіць на жыццё і як доўга ён яшчэ збіраецца скакаць.

- Уладзіслаў, як вы патрапілі ў скачкі на батуце?

- У дзяцінстве я займаўся спартовай гімнасткай, там былі практыкаванні на батуце. І мне гэтыя практыкаванні дастаўлялі асаблівае задавальненне. Калі Вольга Анатольеўна (Уласава - галоўны трэнер нацыянальнай каманды ў скачках на батуце) абвясціла набор на батут, я наважыў паспрабаваць. Мне вельмі спадабалася. Праз два месяцы я ўжо выступіў на першых спаборніцтвах. У скачках я з шасці гадоў.

- Ніколі не бянтэжыла, што ваш тып спорту не вельмі папулярны?

- Так, ён не такі папулярны, як гульнявыя тыпы ці як тэніс, але ён з'яўляецца алімпійскім.

- Гэта значыць, вы з самага дзяцінства ставілі перад сабой мэту паехаць на Алімпіяду?

- Не вядома, у дзяцінстве я пра гэта не думаў, мне проста падабалася займацца, я атрымліваў задавальненне. А калі гэта ўжо стала для мяне больш чым сур'ёзна, безумоўна, адным са стымулаў стала магчымасць паездкі на Гульні.

- Што ўяўляе сабой сезон беларускіх батутыстаў? Колькі спартоўцаў удзельнічаюць у чэмпіянаце краіны? Колькі ў вас турніраў у сезоне?

- У чэмпіянаце Беларусі звычайна ўдзельнічаюць блізу 50 чалавек. Беларускіх стартаў у сезоне тры - чэмпіянат краіны, Кубак і рэспубліканскія спаборніцтвы. Міжнародныя старты звычайна такія: ад трох да пяці этапаў Кубка свету, чэмпіянат свету і Еўропы.

- Колькі гледачоў прыходзіць на чэмпіянат Беларусі?

- Тыя, што займаюцца, іх бацькі. Тыя, хто маюць дачыненне да батуту.

- Ці можа зарабіць прафесійны батутыст?

- Пасля кар'еры вельмі многія сыходзяць у цырк. У цыркавых агенцтвах нядрэнна плацяць.

- А цяпер вы жывяце на сродкі толькі ад спорту?

- Так, толькі на іх. У мяне поўная аддача спорту, ні на што іншае часу не стае.

- І як вы мяркуеце, вы годна зарабляеце?

- Думаю так. Я магу назапасіць на нешта, адкласці грошы. На цяперашняе жыццё мне хапае. У мяне ж няма выдаткаў на камунальныя аплаты, на абслугоўванне аўтамабіля. Паўтаруся, мне стае.

- Аб тэме грошай. Вы вызначыліся, на што выдаткуеце 150 тысяч даляраў прэміяльных за залаты медаль?

- Думаю, спачатку трэба пачакаць, пакуль я іх атрымаю. Пакуль аб прызавых мне нічога не казалі.

- Дарэчы, толькі адкажыце, калі ласка, шчыра. Вам большую радасць прынёс залаты медаль ці 150 тысяч?

- Калі выступаеш, наогул не думаеш пра нейкія другарадныя рэчы: медалі, грошы, тытул. Ты наладжваеш сябе на выступ, да якога рыхтаваўся доўгія гады. Ты сканцэнтраваны толькі на гэтым. А ўсё астатняе - гэта ўжо прыемныя бонусы. Я хацеў паказаць свету ўсё, на што я здольны, прадэманстраваць свой максімум.

- Чаму вы літаральна адразу ж выставілі на продаж ваш алімпійскі мабільны тэлефон «Самсунг»?

- Хацеў падтрымаць родную школу. Гэта была першапачатковая пастанова менавіта дзеля дапамогі віцебскай СДЮШАР №1.

- У 20 гадоў вы дамагліся вышэйшага тытула ў спартовай іерархіі. Ці не баіцеся, што ў далейшым у вас можа знікнуць матывацыя?

- Упэўнены, што ў мяне не будзе з ёй праблем.

- Наколькі доўгай вы бачыце сваю спартыўную кар'еру?

- Як мінімум яшчэ два алімпійскія цыклы, а далей буду глядзець на стан здароўя.