Студэнта пагражаюць даставіць на педсавет пад канвоем (Аўдыё)

З-за аднаго пропуску ад навучэнца медкаледжа патрабуюць забраць дакументы.

Сяргей Семянчукоў - брат актывісткі грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь» Алены Семянчуковай. Сям'я Семянчуковых – нашчадкавыя ўрачы. Маці працуе ў сферы аховы здароўя, сястра вучылася ў Віцебскім медуніверсітэце (адкуль яе адлічылі па палітычных прычынах), а сам Сяргей гэтым летам паступіў у Віцебскі медыцынскі каледж.

Як адзначыў сайту charter97.org Сяргей Семянчукоў, пасля таго, як адлічылі яго сястру, узяліся за яго самога:

«У нашай краіне патрэбны лаяльныя, а зусім не адукаваныя маладыя людзі. Менавіта таму на мяне абрынуўся рэпрэсіўны апарат. Я выдатна разумею, што мне не дадуць навучацца пры гэтай дыктатарскай уладзе, таму я прыняў рашэнне байкатаваць таргі, на якіх мне прапануюць замяніць свае прынцыпы на магчымасць атрымаць адукацыю!».

Далей Сяргей Семянчук распавядае сваю гісторыю:

«Летам гэтага года я паступіў у Віцебскі дзяржаўны медыцынскі каледж, дырэктар якога Аляксандр Цацоха ўдзельнічаў у шоў «выбары» і стаў «дэпутатам». З самага пачатку вучобы я зарэкамендаваў сябе як паспяваючы студэнт. Падставай для канфлікту стала абсурдная сітуацыя - быў зменены расклад і ў панядзелак раніцай з'явілася пара, якой раней не было. Так як у пятніцу я хадзіў у ваенкамат, а на сайце каледжа змяненняў у раскладзе не было і ніхто мяне ні пра што не праінфармаваў, я проста не мог ведаць пра тое, што ў панядзелак раніцай я павінен быў быць на вучобе.

Атрымалася, што я прапусціў адзін занятак. Гэта было за некалькі дзён да пачатку датэрміновага галасавання, куды цэлымі групамі адпраўлялі нашых студэнтаў. Здавалася, усё будзе нармальна, я адпрацую пропуск. Аднак на наступны дзень мяне забрала з лекцыі да сябе ў кабінет загадчыца аддзялення Ірына Кукушкіна. Там нас чакала намеснік дырэктара па выхаваўчай працы Анжэла Азарчэнкова.

Атмасфера была напружаная, мяне спыталі, чаму мяне не было на занятках у панядзелак. Я ўсё спакойна патлумачыў. У мяне пацікавіліся, дзе я знаходзіўся падчас той пары. На што я адказаў, што быў дома. Але мне не паверылі і назвалі мае словы «дзіцячым лепетам». Маўляў, адкуль ім ведаць, дзе сапраўды я знаходзіўся, можа, я ў гэты час быў на пікеце?

Адразу стала зразумела, навошта мяне забралі з лекцыі. Пасля мяне пачалі пераконваць у тым, што я такі прагульшчык, якіх у каледжы яшчэ не было. І што такія як я адразу забіраюць дакументы. Я доўга не мог зразумець сэнс іх слоў, таму што ў мяне была высокая паспяховасць, і да гэтага выпадку ў мяне не было ніводнага пропуску.

Далей былі і іншыя «поскудзі» з боку адміністрацыі. Мэтай усяго гэтага было пераканаць мяне забраць дакументы з каледжа. Я вельмі хачу вучыцца, але чамусьці мне не даюць гэтага рабіць. Адзіны спосаб, які я бачу, як я магу выказаць сваю нязгоду з такімі дзеяннямі - байкот адміністрацыі каледжа.

Я не збіраюся хадзіць на заняткі, пакуль у каледжы ні ў што не ставяць нармальных студэнтаў толькі за тое, што тыя не ўступілі ў БРСМ ці не пайшлі на датэрміновае галасаванне. Ці раздалі ўлёткі, на што маюць поўнае права. Акрамя таго, я не буду выконваць абсурдных патрабаванняў адміністрацыі «плаці або забірай дакументы». Гэты каледж стварыў мне невыносныя для вучобы ўмовы. Дык чаму я павінен за гэта плаціць ці ісці вучыцца ў іншае месца?

Адміністрацыя каледжа тэлефанавала маме, яны хацелі, каб яна неяк паўплывала на мяне. Мама ж адказала, што я дарослы чалавек і сам вырашаю, што рабіць. Тады маці даслалі ліст, дзе гаворыцца, што яна павінна прыйсці ў каледж і паведаміць, дзе я знаходжуся. Маці патэлефанавала, сказала, што я дома, жывы-здаровы і турбавацца пра мяне не варта. Таксама я асабіста паведаміў загадчыцы аддзяленнем, што я знаходжуся дома. А на наступны дзень нам дамоў патэлефанаваў капітан міліцыі і сказаў, што я аб'яўлены ў вышук. Тыя з адміністрацыі, хто падаў заявы ў РУУС, нават пабаяліся пазначыць свае прозвішчы. Я схадзіў да ўчастковага, сказаў што жывы-здаровы і пытанне аб маёй згубе зачынілі. Думаю, гэты вышук быў спробай мяне запалохаць. Аднак я ведаю, што ні ў чым не вінаваты і не буду выконваць незразумелыя патрабаванні адміністрацыі каледжа».

Сама маці Сяргея Семянчукова заяўляе, што не збіраецца ціснуць на сына па просьбе адміністрацыі каледжа:

«Я абураная тым, што адміністрацыя медкаледжа рознымі спосабамі спрабуе пазбавіцца ад дзіцяці толькі за тое, што ён не лаяльна ставіцца да дзеючай улады. У сваім жаданні яны зайшлі настолькі далёка, што спрабуюць ціснуць на майго сына праз мяне. Яны тэлефануюць мне і патрабуюць паўплываць на Сяргея. Ціснуць на дзіця, выкарыстоўваючы яго маці, - гэта подла. Тым больш, што адносіны з сынам мне значна даражэй, чым добрае стаўленне старонніх людзей».

1 лістапада ў Віцебскім медыцынскім каледжы збярэцца педсавет. Як паведаміла Сяргею Семянчукову адміністрацыя каледжа, калі да гэтага часу ён не забярэ дакументы, то яго пад канвоем міліцыі прымусова даставяць у каледж.