Маці Змітра Канавалава: Не хачу ні з кім размаўляць

Ахову з кватэры бацькоў расстралянага Змітра Канавалава знялі.

Журналісты «Еўрарадыё» датэлефанаваліся да маці Змітра Канавалава Людмілы:

- Хто вы?

- Я з «Еўрарадыё».

- Я не хачу ні з кім размаўляць, вольныя. Можаце быць вольныя.

Размаўляць адмаўляецца і бацька Канавалава. Ён адкрывае кватэру, але як толькі пазнае, хто прыйшоў, адразу гучна закрывае дзверы перад носам.

Аховы каля дома Канавалава ўжо няма. Больш гаваркім, мякка кажучы, аказваецца сусед збоку:

«Калі хлопцаў забілі... вельмі хутка знялі гэтую так званую ахову. Я цікавіўся: гэта ахова або сачэнне? Бо сачэнне гэта яшчэ і ціск на псіхіку. Калі з-за вугла за табой назіраюць, ты можаш і не заўважаць. Мне адказалі, што гэта і тое, і тое».

Часам каля дома дзяжурыла машына, часам ахова хадзіла пешшу за імі. Як пісалася раней, бацькоў Канавалава суправаджалі нават на шпацыр з сабакам.

«Трэба ў краму за прадуктамі, саджаюць у машыну, паехалі», - пацвярджае гэта і сусед.

З некаторымі ахоўнікамі, ён кажа, добра кантачыў, перагаворваўся праз акно, даваў закурыць:

«Размаўляў з імі летам праз акно. Я класіку слухаў. А яны пыталіся, ці ёсць нешта больш вясёлае. Я запампаваў з інтэрнэту, як жа яна называецца? «Ох рано, встаёт охрана». І згуляў ім. Ну ім спадабалася. Адзін са сваім сотавым падышоў бліжэй да акна і запісаў сабе».

Ахова прыходзіла раніцай і сыходзіла ўвечары, распавядае сусед. Бывала, і без машыны прыходзілі пад дажджом, тады хаваліся на ганку каля пад'езда або прасіліся ў пад'езд:

«Жаліліся, што ў іх зарплата маленькая. Я пенсію сваю ім прыблізна называў. Не мог зразумець, ці ўзброеныя яны. Летам адзін пачаў пераапранацца на лаўцы, і было відаць, што кабура не пустая».

У кватэры Канавалава вельмі ціха. Суседзі кажуць, што старэйшы сын ужо з'ехаў і наведвае іх не часта. Бацькі ж ні з кім з суседзяў не кантактуюць:

«Калі сутыкнемся ў пад'ездзе, павітаюся. Жонка можа яшчэ на нейкую нейтральную тэму абмяняцца фразамі: накшталт, пад'езд даўно не мялі, ці чаго ваш сабака кульгае?

А з вамі, журналістамі, яны не стануць мець зносіны. Знаёміць вас я не буду. Я не ў такіх з імі адносінах».

Нагадаем, Уладзіслаў Кавалёў і Зміцер Канавалаў былі прысуджаныя да смяротнага пакарання за тэрарызм. 11 красавіка 2011 года на станцыі «Кастрычніцкая» менскага метрапалітэна спрацавала магутнае самаробнае выбуховае прыстасаванне. 11 чалавек загінулі на месцы, яшчэ чацвёра памерлі ў шпіталях. Усяго пацярпела больш за 300 чалавек. Кавалёў быў асуджаны за саўдзел у тэрарызме. Па версіі следства, ён ведаў аб падрыхтоўцы тэрактаў, але не паведаміў кампетэнтным органам. Кавалёў падчас суда заявіў аб сваёй невінаватасці.

Расстрэл маладых людзей выклікаў хвалю асуджэння і абурэння на Захадзе. На думку сусветнай супольнасці, на судзе над Канавалавым і Кавалёвым не былі прадстаўленыя пераканаўчыя доказы іх віны.

Пасля арышту Змітра Канавалава да ягоных бацькоў прыставілі ахову.

Фота: ІТАР-ТАСС