«Коммерсант»: Коля пагуляў у вайну

Ваенныя вучэнні ў Беларусі праводзяцца асабіста для малодшага сына Лукашэнкі.

У Калінінградзе скончыліся расейска-беларускія вучэнні «Захад-2013». Палігон Хмелеўка, дзе на камандным пункце чакалі Уладзіміра Пуціна і Аляксандра Лукашэнку пасля фазы сумесных вучэнняў у Гродна, старанна падрыхтаваўся да іх візіту. Справа нават не ў велізарнай колькасці мэтаў, выстаўленых на знішчэнне: не ў пудзілах салдат у натуральную велічыню, дамоў, дотаў, караблёў і верталётаў, піша «Коммерсант».

Не, самае моцнае ўражанне вырабіў храм на тэрыторыі палігона. Ён быў пабудаваны і здадзены ў эксплуатацыю спецыяльна да вучэнняў. Храм быў цалкам абгорнуты ў маскіровачную сетку. І толькі крыж абуральна зіхацеў на нечаканым сонцы.

- Так, - пацвердзіў айцец Канстанцін, які стаяў каля ўваходу ў храм. - Зборна-разборны шчытавы мабільны храм. Распрацаваны спецыяльна для шматразовага выкарыстання.

- А што ж, - спытаў журналіст, - крыж не пакрылі сеткай? Прама блішчыць!

Крыж таксама быў зборна-разборным.

- Не накрылі, - пагадзіўся айцец Канстанцін. - Сапраўды, толькі гэта і заставалася зрабіць.

Маскіроўка храма была яму не па душы.

Айцец Канстанцін адкрыў біметалічныя дзверы мабільнага храмавага комплексу і схаваўся за імі. У яго тут былі не вучэнні. У яго заўсёды ўсё адразу па-сапраўднаму.

Сцэнар сумесных расейска-беларускіх вучэнняў «Захад-2013» быў наступным:

«Незаконнае ўзброенае фарміраванне ажыццявіла захоп участка ўзбярэжжа з невялікімі населенымі пунктамі. У мэтах блакавання раёна знаходжання тэрарыстаў у тыл праціўніка ажыццяўляецца высадка тактычнага дэсанту на верталётах Мі-8. Па судах, якія забяспечваюць тэрарыстаў зброяй, наносіцца артылерыйскі ўдар сіламі карабельнай берагавой артылерыі. Па тэрарыстах, якія знаходзяцца на ўзбярэжжы, наносіцца артылерыйскі ўдар самалётамі франтавой і верталётамі армейскай авіяцыі... Дэсантны карабель на паветранай падушцы «Мардовія» дастаўляе падраздзяленне сіл спецыяльных аперацый Рэспублікі Беларусь, якое ажыццяўляе дэсантаванне на ўзбярэжжы і ўступае ў бой з тэрарыстамі. У тыл праціўніка дэсантуюцца падраздзяленні ПДВ, якія блакуюць адыход тэрарыстычнай групы. Блакаваныя тэрарысты захопліваюць населены пункт. Для вызвалення закладнікаў і ачысткі населенага пункта ад тэрарыстаў у бой уступаюць падраздзяленні ўнутраных войскаў МУС Расеі. Пасля бою ў горадзе ўзнікае пажар, да тушэння якога прыцягнутыя спецыяльныя самалёты».

Пра тое, ці будзе патушаны пажар, у сцэнары не было ні слова. Відавочна, што гэта нікога ўжо асабліва не хвалявала. Галоўнае - нашы перамаглі.

На камандным пункце з'явіліся ваенныя назіральнікі. Запрасілі назіральнікаў са 100 краін, прыляцелі з 80.

Назіральнікі адразу дасталі фотаапараты і заляскалі.

- Здымаюць вас актыўна, - сказаў журналіст аднаму з расейскіх афіцэраў.

- Фатаграфуюць, - паправіў ён. - Зняць яны нас слабыя.

Гэтыя вайскоўцы прыляцелі з Гродна. Распавялі, што былі здзіўленыя, калі дыктар, які каментаваў ход вучэнняў, паведаміў, што ў бой уступаюць ўстаноўкі «БелГрад».

- Мы не зразумелі, - падзяліўся ён. - Ніколі пра такія не чулі. А потым я здагадаўся! Гэта ж значыць - беларускі «Град»!

На палігоне задыміла. Гэта значыць пачалося. Сваё месца на трыбуне назіральнікаў заняў міністр абароны адной выдаленай краіны ў дзіўнай на першы погляд спартыўнай форме. Яму было холадна і ветрана. Але на вайне як на вайне.

Пасля пяціхвіліннага ліўня, калі на верталётах ужо прызямліліся Уладзімір Пуцін, Аляксандр Лукашэнка і яго сын Коля ў вайсковай форме без пагонаў (неяк на ваенным парадзе ў Менску, зоркі на яго пагонах былі маршальскімі. Прычына іх адсутнасці ў гэты раз невядомая. Наўрад ці, зрэшты, бацька зрэзаў іх Колю за якую-небудзь правіну), пачалася страшная страляніна.

Назіральнікі, здаецца, дрэнна разумелі пакуль сэнс таго, што адбываецца і аддавалі перавагу фатаграфаваць. Міністр абароны выдаленай краіны стаяў на крэсле і ўзіраўся ў мора, дзе спрабавалі вырвацца з акружэння караблі тэрарыстаў. Яму таксама хацелася вырвацца адсюль.

Высаджваўся расейскі дэсант. «Мардовія» з беларускімі дэсантнікамі спазнялася.

Больш за ўсё назіральнікі зацікавіліся высадкай новых расейскіх БТР-82. Назіральнікі перапытвалі адзін у аднаго, ці то гэта зброя, пра якую яны думаюць. Гэта была менавіта тая.

У нейкі момант здалося, што знішчаць больш няма каго: такім агнём нельга было не знішчыць усё жывое. Але тут высветлілася, што тэрарысты жывыя-здаровыя, і больш за тое, у іх, здаецца, адкрылася другое дыханне.

Мабыць, былі прадэманстраваныя яшчэ не ўсё расейска-беларускія магчымасці, так што тыя, на кім іх можна было паказаць, яшчэ патрабаваліся.

І на самой справе, нарэшце наступіла свята ў сэрцы беларускага кіраўніка і яго сына Колі. Падышла «Мардовія». Белдэсант кідаўся ў ваду з запалам тапельцаў.

Гэтых было ўжо не спыніць. Неба застлала гар ад дымавой шашкі.

Айцец Канстанцін, які стаяў побач, перахрысціўся - ужо, напэўна, у соты раз.

Міма неслі параненага, прычым, здаецца, сапраўды параненага.

Тэрарысты ў рэшце рэшт былі разбітыя, вядома.

А абяцаны сцэнаром пажар, на шчасце, не разгарэўся з патрэбнай сілай: у ход вучэнняў зноў умяшаўся лівень.

Менш за ўсіх паміж тым, мяркуючы па ўсім, быў уражаны Коля. Было такое адчуванне, што ён гуляе ў вайну часцей за ўсіх гэтых людзей, разам узятых.

Акрамя таго, нельга выключыць, што ў Беларусі такія вучэнні час ад часу праводзяцца для яго аднаго.

Беларускі кіраўнік нічога не сказаў пра тое, ці спадабаліся яму вучэнні. Ён проста паляцеў на верталёце - немалады грузны чалавек у кароткай чорнай скураной куртцы на маланцы. Ці выглядаў ён як прэзідэнт краіны, якая ўдзельнічае ў амбіцыйных вучэннях «Захад-2013»? Не, не выглядаў. Ён выглядаў стомленым чалавекам.

Развіталіся яны так. Аляксандр Лукашэнка, стоячы каля машыны, махнуў рукой расейскаму прэзідэнту.

- Стэлефануемся, - кіўнуў Уладзімір Пуцін.

Сам спадар Пуцін яшчэ правёў відэаканферэнцыю па выніках вучэнняў. На сувязі былі міністр энергетыкі Аляксандр Новак, міністр транспарту Максім Сакалоў, губернатар Ніжагародскай вобласці Валерый Шанцаў. Сэнс іх удзелу ў відэаканферэнцыі быў спачатку незразумелы. Але потым спадар Пуцін сказаў, што напярэдадні была праведзеная раптоўная праверка боегатоўнасці Мінтранса, Мінэнерга і адміністрацыі Ніжагародскай вобласці і што засталіся пытанні. Іх ён і абмеркаваў у закрытым рэжыме.

На вуліцы ў гэты час заводзіўся верталёт Лукашэнкі. Можна было б сказаць, што Аляксандр Лукашэнка вяртаўся да мірнага жыцця. Але гэта было б, напэўна, перабольшаннем.

Бо не ўсе могуць жыць мірным жыццём.

Ёсць людзі, у галаве якіх вайна працягваецца і пасля яе заканчэння.

А вучэнні - тым больш.

Фота: прэс-служба Крамля