Удава Роберта Раждзественскага: Пуцін учыніў усе трагедыі Расеі апошніх 15 гадоў

У расейцаў хутка наступіць расчараванне ў палітыцы Крамля.

Роберт Раждзественскі - культавы паэт-шасцідзесятнік, аўтар некалькіх соцень песень, у тым ліку "Не думай пра секунды звысоку", "Штосьці з памяццю маёй стала", "Мае гады - маё багацце". У гэтым годзе споўнілася роўна 20 гадоў з дня яго смерці. З адпушчаных 62 гадоў 41 год Роберт Іванавіч пражыў з любімай жонкай - літаратурным крытыкам Алай Кірэевай, піша gordonua.com.

Як ім, такім розным, удалося захаваць сям'ю, Ала Барысаўна сама не можа адказаць. Раждзественскі - кумір пакалення, паэт, аблашчаны савецкай уладай, Кірэева - бунтарка і праўдалюбка, усё жыццё якая ненавідзела Камуністычную партыю і савецкі лад. "Робка сапраўды вельмі доўга шчыра давяраў усяму, што бачыў і чуў, - успамінаў Кірэева у інтэрв'ю газеце "Бульвар Гордана". - Памятаю, годзе ў 78-м раптам заявіў, што збіраецца ў партыю... Я не вытрымала: "Значыць, так: адна заява ў партыю, другая - у ЗАГС на развод. Я з партыйным жыць не буду!"

Аб нязломным характары Кірэевай можна судзіць з аднаго красамоўнага эпізоду. На 70-гадовы юбілей паэта Андрэя Вазнясенскага завітаў экс-кіраўнік справамі прэзідэнта РФ [і Ельцына, і Пуціна] Павел Барадзін. Пакуль крамлёўскі чыноўнік уздымалася на сцэну, Кірэева, якая сядзела ў першым шэрагу, гучна крыкнула: "Злодзей павінен сядзець у турме!"

"Апошняе, што памятаю, - вар'яцкія вочы Зоі Багуслаўскай [жонка Вазнясенскага]. - Прызнавалася Кірэева. - Вырвалася... Пал Палыч [Барадзін], вядома, абаяльны з выгляду мужык... Але ёлкі-палкі! Ты ж паэт! Ды Робка б павесіўся, калі б я яму сказала: "Давай запросім Пал Палыча..." Лепш ужо сухар есці замест белага хлеба, чым цягаць такіх людзей на парог!"

- Ала Барысаўна, вы разумееце, чаго дамагаецца Пуцін?

- Ні новы СССР, ні Расейская імперыя яму не патрэбныя. Мэта Пуціна - пабудаваць футрасховішча для сябе і свайго бліжэйшага асяроддзя. Гэта бізнэс-задачы і нічога больш.

- А Уладзімір Уладзіміравіч запэўнівае, што "самая галоўная трагедыя - гэта адчужэнне ўкраінскага і рускага народаў", чаму нібыта нямала паспрыяў Захад.

- Пуцін сваімі рукамі ўчыніў усе самыя галоўныя трагедыі Расеі апошніх 15 гадоў. Падкрэсліваю: трагедыі ўчыненыя ім і толькі ім!

- Мяркуючы з сацапытанняў, расейскі народ так не мяркуе, інакш адкуль у прэзідэнта РФ рэйтынг 84%?

- Сёння Пуцін амаль усім унутры Расеі падабаецца, а заўтра, калі дзяржава пачне залазіць у гаманцы абывацеля, каб забяспечыць Крым і падтрымаць баевікоў на Данбасе, - моцна перастане падабацца. Хутка крамлёўскія абяцанні аб стварэнні "Наваросіі" вялікую частку расейскіх абывацеляў расчаруюць, нават раззлуюць.

- І на Краснай плошчы з'явіцца Майдан?

- На свой Майдан у Расеі сіл не хопіць, замест гэтага пачнуцца рабаванні і крывавыя разбоі.

- Чаму менавіта Украіна выклікае ў расейскага абывацеля такую агрэсію і нянавісць?

- Большасць расейцаў замбаваныя тэлевізійнай прапагандай. Народ развучыўся думаць і працаваць, ды і не хочацца яму. Таму сусед, які ўзяў лёс ва ўласныя рукі, выклікае непрыманне і раздражненне.

- Дзіўна, што прапагандзе паддалося і маладое пакаленне, якое не ведае СССР, але выдатна разумее, што такое Захад.

- Моладзь у Расеі расла з уключаным тэлевізарам, якому абсалютна верыла і верыць. Цяпер яны заблыталіся ў інтэрнэт-сеткі, чытаюць усякае глупства замест кніг. У Расеі вельмі жорсткая прапаганда, якая змяняе свядомасць, для мяне гэта абсалютна рэальны факт.

- Як вы ратуецеся ад крамлёўскай прапаганды?

- Чытаю рускую класіку, не гляджу тэлевізар, дзе адны і тыя ж асобы з пенай у рота і з шалёнымі вачыма нясуць лухту. Дастала. На мяне прапагандай дзейнічаць немагчыма.

- Чаму так шмат прадстаўнікоў творчай інтэлігенцыі Расеі - пісьменнікі, артысты, музыкі - не толькі не выступаюць супраць палітыкі Пуціна, але актыўна яе падтрымліваюць?

- Бо ў іх рабская, лёкайскай душа.

- Вы звярнулі ўвагу, што сярод дзеячаў Расеі, якія падпісалі ліст у падтрымку Пуціна, няма ніводнага паэта?

- Паэты - даволі тонкі матэрыял. Як добра, што ва Украіне заўважылі: подпісаў сапраўдных паэтаў пад лістом няма. І гэта выдатна. Разумею, чаму ва ўкраінскім грамадстве наспела пагарда да расейцаў. Гэта жудасна. На аднаўленне ранейшых адносін сыдуць дзесяцігоддзі найскладанейшай працы.

- Вы асабіста адчуваеце дзеянне санкцый?

- Я настолькі лядашчая, што рэдка хаджу па крамах, таму заходнія санкцыі мяне не закранулі. А ў адказ санкцыі Расеі выглядаюць інфантыльнымі. Гэта жахлівая дзіцячасадкоўская звычка: "Ах, вы так? Тады мы вам так!" Калі расейскі абывацель кажа: "Добра, што заходнія тавары забаранілі, цяпер айчынны вытворца паднімецца", - ён не разумее, колькі часу і тэхналогій трэба, каб вырасціць, напрыклад, сваю пшаніцу. Але куды дзявацца, такі ў Расеі народ...

- Чым скончыцца расейска-ўкраінская вайна?

- Немагчыма прагназаваць. Крамлёўская ўлада непрадказальная, зусім незразумела, чаго ёй захочацца заўтра. Думаю, у рэшце рэшт, Украіна стане свабоднай еўрапейскай краінай, а Расея па-ранейшаму будзе ўставаць з каленяў.

- Што б вы пажадалі нашым народам?

- Украіне жадаю хутчэй стаць сапраўдным цвёрдым кулаком і паспрабаваць перастаць ненавідзець Расею. Паверце, не ўсе расейцы вінаватыя ў тым, што цяпер адбываецца. Расейцам жадаю толькі аднаго: адкрыць вочы, уключыць мазгі і зразумець нарэшце, хто і чаму іх дурыць.