Мядзведзі вярнуліся ў Чарнобыль пасля векавой адсутнасці
4- 29.11.2014, 17:07
- 47,308
Навукоўцы паказалі першыя фатаграфіі, якія сведчаць аб тым, што ў Чарнобыльскую зону адчужэння вярнуліся бурыя мядзведзі.
Выявы былі атрыманыя з дапамогай фотапастак, устаноўленых для таго, каб дапамагчы зразумець, як радыяцыйнае апрамяненне ўплывае зараз на жыццё жывёл каля АЭС, паведамляе BBC.
Бурых мядзведзяў не бачылі ў гэтым раёне больш за сто гадоў, хоць час ад часу з'яўляліся прыкметы іх магчымай прысутнасці. Зона адчужэння - тэрыторыя, якая падвергнулася інтэнсіўнаму забруджванню радыенуклідамі ў выніку аварыі на Чарнобыльскай АЭС.
«Наш украінскі калега Сяргей Гашчак устанавіў некалькі фотапастак, каб зразумець, што ж адбываецца з дзікай прыродай у зоне адчужэння», - тлумачыць кіраўнік праекта Майк Вуд з Сэлфардскага ўніверсітэта.
Менавіта на здымках, атрыманых з адной з такіх камер у кастрычніку, бачны буры мядзведзь.
«Да гэтага выказваліся здагадкі, што бурыя мядзведзі жывуць у гэтым раёне, аднак, наколькі нам вядома, нікому да гэтага не атрымоўвалася атрымаць доказы іх прысутнасці», - кажа доктар Вуд.
Паводле тэорыі даследчыкаў, жывёлы павінныя былі адрэагаваць на эвакуацыю людзей з Чарнобыля, а значыць і звязаных з імі рызык.
Акрамя таго, паводле здагадкі навукоўцаў, звычкі жывёл маглі памяняцца і з прычыны самога забруджвання.
Даследчыкі зыходзяць з таго, што жывёлы ўзаемадзейнічаюць з навакольным асяроддзем па-рознаму. У розных відаў свае перавагі: многія імкнуцца быць бліжэй да ракі, іншыя, наадварот, жывуць у гушчары лесу.
Навукоўцы спрабуюць зразумець, як забруджванне змяніла перавагі жывёл у ежы і асяроддзі пражывання.
Пасля выбуху ў красавіку 1986 года, які лічыцца найбуйнейшай у свеце аварыяй на АЭС, больш за 110 тысяч чалавек былі пераселеныя са сваіх дамоў за межы 30-кіламетровай зоны вакол ЧАЭС.
У наступныя гады гэта месца стала найважнейшай крыніцай інфармацыі для навуковых даследаванняў аб наступствах радыеактыўнага забруджвання.
Каманда доктара Вуда вывучае, як «знізіць нявызначанасць у ацэнцы рызык для чалавека і жывёл, звязаных з уздзеяннем радыяцыі, і прыбраць непатрэбны кансерватызм пры разліку рызык».
Каб атрымаць уяўленне пра жывёл, якія сустракаюцца ў зоне адчужэння, каманда падзяліла зону, якая даследуецца, на тры раёны: высокага, сярэдняга і нізкага забруджвання.
У гэтых раёнах былі ўстаноўленыя 84 камеры. З іх - па 14 камер, якія працуюць увесь час у кожным раёне.
«Многія раёны ў зоне адчужэння ўжо зусім зараснікі. Калі не прыбраць траву, вы, напрыклад, ніколі не ўбачыце, як міма прабягаюць зайцы або лісіцы», - распавядае доктар Вуд.
Доктар Вуд і каманда даследчыкаў будуць прадаўжаць працаваць з фотапасткамі да канца 2015 года.
«Пасля таго, як мы скончым даследаваць, якія жывёлы і ў якой колькасці водзяцца ў зоне адчужэння, мы зможам выбраць адзін канкрэтны від для назіранняў і прыступім да адлову жывёл. Мы ўстановім нашыйнікі з GPS-сігналам на гэтых жывёл, а таксама вымяральную тэхніку, каб мы маглі адсочваць іх перамяшчэнні па зоне адчужэння на працягу года і таксама замяраць узровень радыяцыі», - распавядае навуковец.
Навукоўцы спадзяюцца, што такім чынам змогуць праверыць на мясцовасці працаздольнасць сваіх мадэляў, якія паказваюць, як уплывае той ці іншы ўзровень радыяцыйнага заражэння мясцовасці на жывыя арганізмы.