Гары Паганяйла: 9 гадоў - сама сабой страшная лічба
16- 30.09.2014, 18:27
- 16,090
Суровае пакаранне хулігана таксама можа быць у нейкім сэнсе паказальным працэсам.
Сайт charter97.org пацікавіўся ў беларускага адваката, старшыні юрыдычнай камісіі Беларускага Хельсінкскага камітэта Гары Паганяйлы, чаму ўлада вынесла такі суровы прысуд за SMS-«мінаванне» менскага метро.
- Дзевяць гадоў калоніі строгага рэжыму - ці не зашмат за няўдалы дурны жарт?
- Наколькі мне вядома, справа слухалася на закрытым судовым пасяджэнні, і таму з гэтай нагоды інфармацыі ў прэсе замала. Але вядома, што ён асуджаны не толькі за непасрэднае паведамленне аб рыхтаваным выбуху, але і за шэраг іншых злачынстваў, якія, я спадзяюся, судом даведзеныя. Хоць нам цяжка судзіць. У тым ліку ён абвінавачваецца ва ўчыненні згвалтавання, за ўступленне ў палавую сувязь з непаўналетняй, гэта значыць там былі нейкія інтымныя пытанні, якія абгрунтавана дазволілі суду зрабіць гэты працэс закрытым.
Таму судзіць канкрэтна наколькі справядліва была прынятая пастанова ў дачыненні да паведамлення аб падрыхтоўцы тэракта мне складана.
Калі яму далі 4 гады толькі за адзін гэты факт - гэта, можа, і зашмат. Але мабыць суддзі былі звязаныя тым, што ён абвінавачваецца і ў шэрагу іншых цяжкіх злачынстваў. Таму канчатковы прысуд быў вынесены шляхам складання пакаранняў цалкам або часткова, альбо ўлічылі найбольшую санкцыю ў адным з іх, і таму выйшаў такі тэрмін. 9 гадоў - сама сабой страшная лічба, але калі раскласці гэта на ўсю ягоную злачынную дзейнасць плюс, можа быць, абставіны, якія абцяжарваюць ягоную віну і адмоўныя характарыстыкі - то можа быць гэта і кладзецца ў гэты тэрмін.
- Ці не бачыце Вы тут паралеляў са справай Канавалава-Кавалёва пасля выбуху ў менскім метро?
- Магу сказаць, што і грамадства нашае, і ўлады, вядома ж, калі не напалоханыя, то маюць на ўвазе тэрарызм як вельмі істотную небяспеку пасля шэрагу выпадкаў у Беларусі. Ніводная краіна, ніводная дзяржава па сутнасці не застрахаваная ад актаў тэрарызму. І ў прафілактычных мэтах могуць, вядома, жорстка абысціся ў адзінкавым выпадку, з тым, каб, як кажуць у народзе, «іншым непанадна было». Хоць, вядома, можна прыняць да ўвагі і характар нашай улады...