Як былы пракурор калгасам кіруе

Выхваляцца былому намесніку генеральнага пракурора Беларусі Аляксандру Архіпаву няма чым.

Аляксандр Лукашэнка паведаміў, што ў канцы года заслухае справаздачы аб тым, як спрацавалі тыя карупцыянеры, якіх вызвалілі з турмы і адправілі падымаць адсталыя калгасы. Адзін з тых, пра каго дакладна будуць дакладваць кіраўніку дзяржавы – былы намеснік генеральнага пракурора Аляксандр Архіпаў. Дарэчы, яго Лукашэнка ў сваёй прамове ўспомніў персанальна.

«Беларускі партызан» пацікавіўся, ці гатовы Архіпаў распавесці кіраўніку аб сваёй дзейнасці.

- Аляксандр Міхайлавіч, раскажыце, як вашыя поспехі?

- Стабільна нармальна.

- Вам жа дасталася зусім адсталае прадпрыемства...

- Адсталае! Але я не ўпадаю ў роспач. І некаторыя зрухі, нават нягледзячы на наяўнасць праблем, усё ж такі ёсць. Выхваляцца асабліва, вядома, няма чым, ды і няма чаго. Трэба працаваць.

- Яшчэ год таму РСУП «Пятровічы» ўваходзіла ў спіс прадпрыемстваў, якія вінныя сваім супрацоўнікам заробак...

- Зараз такіх праблем няма. З лютага мы заробак выплачваем рэгулярна.

- Памятаецца, у сваім першым інтэрв'ю на пасадзе, літаральна некалькі дзён пасля прызначэння дырэктарам, вы казалі, што сярэдні заробак у «Пятровічах» - тры-тры з паловай мільёны...

- Цяпер у нас заробак больш за пяць з паловай мільёнаў. У прынцыпе, летам выходзіла і шэсць-сем. Але вы не забывайце, што для нас важны сезон. І зімой на такіх прадпрыемствах заробак заўсёды змяншаецца, таму што работ меней. А калі ідзе пасяўная, уборачная-заробкі растуць.

- Нядаўна быў скандал з даяркай з Глыбоччыны, якая месяц працавала без выхадных і атрымала ўсяго 82 рублі... А ў вас як даяркі зарабляюць?

- У сярэднім у іх выходзіць блізу чатырох з паловай мільёнаў. Але зноў жа, усё залежыць ад надояў. Больш малака – больш грошай.

- Аляксандр Міхайлавіч, а вы ўжо ўніклі ў сельскагаспадарчую тэматыку? Вы юрыст па адукацыі, напэўна, цяжка было так рэзка змяніць сферу дзейнасці...

- Разбіраюся кожны дзень! І спецыяльную літаратуру чытаў. Але тое, што напісана – гэта адно, а тое, што кожны дзень перад вачыма ў рэальнасці – зусім іншае. Таму некаторыя праблемы даводзіцца вырашаць метадам спроб і памылак.

- А дарадцы ў вас ёсць, якія могуць штосьці падказаць?

- Раюся рэгулярна з тымі, хто ўсё жыццё прысвяціў сельскай гаспадарцы. Ёсць сябры, таварышы, якія разумеюць у гэтай тэме.

- Вы казалі, што самая вялікая праблема ў вашай гаспадарцы – недахоп людзей. Можа, удалося яе вырашыць?

- Пакуль не. Кадравы голад ёсць.

Яшчэ адна праблема – адсутнасць жылля ў гаспадарцы. Я не магу сабраць каманду кваліфікаваных спецыялістаў, якія пагадзіліся б тут працаваць. Думаю, калі б мог прапанаваць чалавеку жыллё, са спецыялістамі праблем бы не было. Але я не апускаю рукі. Шукаю! Таму што разумею: адзін у полі не воін.

Тых, хто шмат гадоў адпрацаваў тут, цяжка перайначыць. Фактычна, іх задавальняла тое, што было. Да пераменаў, да рэформаў не гатовыя. Патрэбныя людзі, якія зацікаўленыя працаваць на канкрэтны вынік. А тут проста малявалі лічбы...

- Да вас цяпер нейкія праверкі прыходзяць?

- Як і да ўсіх – мы нічым не вылучаецца, такіх гаспадарак у краіне шмат. Ды і самае галоўнае, каб праверкі не перашкаджалі працаваць. Бо калі прыходзяць і паказваюць на недахопы з пазіцыі дапамагчы – гэта для карысці справы. Выправіў памылку і працуй далей. А калі не хочаш выпраўляць, хаваеш праблемы – тады так, трэба караць.

Сельская гаспадарка – такі тонкі арганізм, тут кожны дзень могуць узнікаць праблемы, толькі паспявай паварочвацца! Гэта жыццё...

- У вас ёсць які-небудзь канкрэтны план па вывадзе вашай гаспадаркі на стабільны сярэдні ўзровень?

- Гэта не аднаго дня справа. У нас мільярдныя запазычанасці перад крэдыторамі. Адна справа, калі б мне далі прадпрыемства, якім я пачаў кіраваць з чыстага ліста – тут іншае спагнанне. А калі ў нас запазычанасці перад дзяржавай і суб'ектамі гаспадарання – гэтыя праблемы, пстрыкнуўшы пальцамі, у адзін момант не вырашыць. Тут хоць бы выжыць! Ты ж нават не можаш паўнавартасна распарадзіцца тым, што маеш...

- Чаму?

- Таму што рахункі заблакаваныя. Я ж тлумачу: у нас мільярдныя запазычанасці, больш за 200 суб'ектаў гаспадарання, якім мы вінныя! І людзі ж звяртаюцца ў суды... А каб гэта ўсё выплаціць... Ну я вам на пальцах патлумачу: даходная частка прадпрыемства блізу 18 мільярдаў у год, а запазычанняў у нас – сотні мільярдаў.

- Старымі грашыма, спадзяюся?

- Так.

А прадпрыемства ж жывое, увесь час штосьці трэба. Заробкі, абнаўленне тэхнікі - усё трэба пралічваць дэталёва, да самых дробязяў, дэталёва. Да таго ж з 1 ліпеня мы не маем наогул ніякай дзяржаўнай падтрымкі. Ні капейкі! І нам складана.

- А за кошт чаго вы плаціце заробкі?

-- Зарабляем. Вырабляем малако, мяса. Зарабілі – заплацілі.

- А запазычанні з якіх сродкаў выплачваеце?

- Каб прадпрыемства магло выплаціць такія запазычанні, трэба развівацца, хоць бы значна павялічыць пагалоўе кароў. І тое цяжкасці будуць. Таму што мяса, якое прадаецца насельніцтву, і на мяса, якое мы здаём, – зусім розныя цэны! А кошты павінны быць рынкавымі. Але гэта праблема актуальная для ўсіх.

Некаторыя калегі кажуць мне, што ў іх запазычанасць перад крэдыторамі 5--7 мільярдаў. А ў мяне 70 - 80 мільярдаў старымі грашыма, а калі яшчэ прыплюсаваць судовыя выдаткі, дык яшчэ болей будзе. А даходная частка ў месяц – паўтара мільярда. Увогуле, вар'яцкія лічбы.

- Разумею, што дурное пытанне, але, можа, знайсці інвестара?

- Каб знайсці такога! Гэта найлепшы варыянт быў бы. Але выкупіць запазычанні, плюс актывы прадпрыемства – блізу 200 мільярдаў ранейшымі грашыма. Ну і які інвестар на гэта падпішацца? Не было б запазычанняў – прапанова магла б быць прывабнай. А так няма дурняў, якія проста так на вецер гатовыя выкінуць 5-7 мільёнаў даляраў. Не тыя часы.

Хоць мы не адкідаем і гэты варыянт. Але разумеем, што тыя гіры, якія сфармаваліся за апошнія пяць-шэсць гадоў, вельмі цяжкія.

Але ўсё роўна я не ўпадаю ў роспач, не апускаю рукі. І веру, што можна выйсці з любога крызісу. Было б жаданне.

- І адкуль жа ў вас такі аптымізм?

- Цікавая праца. Нармальная. Калі шчыра, мне пакуль нават падабаецца. Я бачу канкрэтны вынік сваёй працы, бачу рух...

- Аляксандр Міхайлавіч, а якім вы бачыце сваю будучыню? Няўжо да канца дзён будзеце рай у «Пятровічах» будаваць?

- Не ведаю. Пакуль не ведаю. І не хачу загадваць. Як Карнегі казаў: «Ніколі не ўспамінай мінулае і ніколі моцна не спадзявайся на будучыню. Жыві днём сённяшнім». Вось я і жыву, далёка наперад не загадваючы...

Для даведкі

РСУП «Пятровічы» знаходзіцца ў вёсцы Зарэчча Смалявіцкага раёна Менскай вобласці. Плошча сельгасугоддзяў гаспадаркі налічвае 4605 га, з якіх 3968 га прыпадае на раллю.

Гаспадарка спецыялізуецца на жывёлагадоўлі мяса-малочнага напрамку, а таксама займаецца раслінаводствам: вырошчвае пшаніцу, кукурузу, ячмень, трыцікале, жыта, грэчку, авёс, бульбу.

Ёсць у «Пятровічах» некалькі ферм: дзве малочнатаварныя і дзве па адкорму буйной рагатай жывёлы; чатыры зернесушыльных комплексы, тры збожжасховішчы і адно сховішча для гародніны.

Тэхнапарк «Пятровічаў» уключае тры кормаўборачныя і шэсць збожжаўборачных камбайнаў, 27 трактароў, 16 грузавых машын. Гаспадарка здае ў арэнду спецтэхніку.

Інфраструктура складаецца з двух сярэдніх школ, дзіцячага сада, двух дамоў культуры, двух бібліятэк, шасці магазінаў, двух амбулаторый.

У вёсцы ёсць два помнікі ахвярам Вялікай Айчыннай вайны.

За што сядзеў?

У адным са сваіх выступаў А. Лукашэнка распавёў, што Архіпаў, будучы на пасадзе намесніка генпракурора, не паспрабаваў даць ход крымінальнай справе, звязанай з гібеллю чалавека ў ДТЗ. Са слоў прэзідэнта, п'яны сын бізнэсоўца кіраваў матацыклам і трапіў у аварыю, яго пасажырка загінула: «Архіпаў дапамог яго адмазаць за залаты злітак і бутэльку каньяку».

У 2014 годзе ён быў асуджаны Вярхоўным судом на шэсць гадоў пазбаўлення волі за атрыманне хабару і перавышэнне службовых паўнамоцтваў.

26 студзеня 2016 года быў прызначаны дырэктарам сельскагаспадарчага прадпрыемства «Пятровічы».

Дарэчы, па адной крымінальнай справе разам з Архіпавым праходзіў і экс-старшыня Палаты прадстаўнікоў Уладзімір Канаплёў. Але калоніі яму ўсё-такі ўдалося пазбегнуць – Канаплёву за «неданясенне аб злачынстве» прысудзілі штраф 900 базавых велічынь (па тых часах – блізу 13 тысяч даляраў).

Суд па гэтай справе быў закрытым.