Міхаіл Грабоўскі: Мяне зразумеюць толькі тыя, хто перажываў страсенне

Беларускі НХЛавец распавёў аб пашкоджанні, праз якое прапусціў значную частку сезона.

Пра гэта Міхаіл Грабоўскі распавёў у інтэрв'ю "Прессболу".

- Лютаўскі эпізод, які прынёс пасля столькі праблем, мяркую, памятаеш у дэталях?

- Яшчэ б! Такое не забываецца. І зрабіў ласку былы аднаклубнік з "Таронта" Стэмпняк. Хоць, вядома, злога намеру ў Лі не было - сам апусціў галаву, няўдала стукнуўся ў борт...

- Чытаў нядаўні артыкул майго амерыканскага калегі, які параіўшы табе не выходзіць з дому 19 лютага? Нешчаслівая для цябе другая лютаўская дэкада - заўважана.

- Ха, я больш скажу: з дому, можа, і выходзіць, але не ступаць на лёд арэны ў Нью-Джэрсі. Яна для мяне як праклятая: колькі траўмаў ужо на ёй атрымаў. Дакладна логава "д'яблаў".

- Як прайшоў без малога месяц з 19 лютага да 15 сакавіка?

- У надзеі, што вось-вось акрыяю. Адразу наважыў проста паспрабаваць трэніроўкі - не пайшло. Каманда адправілася ў турнэ, я застаўся ў Нью-Ёрку аднаўляцца. І вось 15 сакавіка распачаў чарговую спробу вярнуцца ў строй.

- Дарэчы, вонкава небеспаспяхова. І ў першае звяно цябе з ходу выйшаўшы са шпіталя вызначылі, і гульнявым часам не пакрыўдзілі, і выглядаў ты рухавым.

- Затое адчуваў... Ужо да канца першага перыяду зразумеў, што паспяшаўся і да нормы мне яшчэ ой як далёка. Проста вельмі хацелася гуляць. Так што дацярпеў да канца матчу. Але зразумеў, што паспяшаўся з вяртаннем. Ой, непрыемна ўспамінаць... Адчуванні складана перадаць словамі: мяне зразумеюць толькі тыя, хто перажываў страсенне.