Расея расціскае бульдозерамі сыры, і Дональду Трампу варта да гэтага прыгледзецца

Эканамічныя войны - верны шлях распаліць палітычную драму.

«Цяпер ідзе гандлёвая міні-вайна, непрывабная эпапея, якая разгортваецца на іншым канцы свету, у цэнтры якога - аўтарытарны кіраўнік, які спрабуе падпарадкаваць ЗША і Еўразвяз сваёй волі», - піша журналіст The Wahington Post Джэф Гуо (пераклад - Inopressa.ru).

Магчыма, Дональду Трампу варта да яе прыгледзецца. Ён «верыць, што зможа аднавіць фінансавы дабрабыт «сініх каўнерыкаў» Амерыкі, пагражаючы жорсткімі гандлёвымі мытамі Кітаю і Мексіцы, але з гэтым звязаны рызыка справакаваць гандлёвую вайну, якая прывядзе ўсіх нас да спаду ў эканоміцы», гаворыцца ў артыкуле.

У адказ на заходнія санкцыі Пуцін увёў «масіўнае эмбарга, якое ператварыла канфлікт у поўнамаштабную вайну», тлумачыць аўтар.

«Уводзячы забарону для расейскіх грамадзян на імпарт многіх катэгорый прадуктаў з заходніх краін, Пуцін разлічваў на страты моцнага сельска-гаспадарчага сектара Еўразвяза. Усё спрацавала не зусім добра».

На той момант, адзначае аўтар, «Расея, адна з вядучых краін па здабычы сырой нафты, ужо адчувала цяжкасці праз нізкія сусветныя кошты нафты; эмбарга Пуціна ўзмацніла хваравітасць, адрэзаўшы яе народ ад таннай крыніцы ежы - Еўропы». «У Еўропе і ЗША наступствы эмбарга насілі адваротны характар. Калі ў Расеі цэны на мяса і раслінныя прадукты імкліва раслі, то адпаведны лішак ў Еўропе выклікаў падзенне цэн», - гаворыцца ў артыкуле. ЗША пацярпелі мінімальна - у Расею яны пастаўляюць не так ужо шмат харчовых прадуктаў.

Аднак ёсць і непрамая шкода, адзначае Гуо, спасылаючыся на сітуацыю з перавытворчасцю сыру ў ЗША: «Зараз стала нашмат складаней прадаваць сыр за мяжой(?) Расейскае эмбарга таксама азначае, што на сусветным рынку цяпер канкуруе значна больш еўрапейскіх, аўстралійскіх і новазеландскіх малочных прадуктаў».

З гэтага можна зрабіць дзве высновы, піша аўтар.

«Па-першае, гандлёвыя войны не прыносяць шчасця. Калі Дональд Трамп будзе правакаваць Кітай і Мексіку мытамі, гэтыя краіны амаль гарантавана адкажуць той жа манетай», - упэўнены Гуо, прадказваючы «міжнародную гульню, каб убачыць, чыя эканоміка вытрымае буйнейшыя нягоды. Кітай і Мексіка могуць пачаць ўсталёўваць адносіны з новымі гандлёвымі партнёрамі - і могуць выявіць, што яны маюць не такую і моцную патрэбу ў дзелавым супрацоўніцтве з намі, як мы».

«Па-другое, у нашых гандлёвых угодах заўсёды ёсць асаблівае вымярэнне, звязанае з пытаннямі нацыянальнай бяспекі. Трамп разважае аб гандлёвай дыпламатыі так, нібы гэта не сур'ёзней за любыя іншыя бізнэс-перамовы. Але гэта не гатэльны бізнэс: нашы партнёры ў гандлёвых угодах часцяком валодаюць ракетамі далёкага дзеяння і ядзернымі падлодкамі «, - адзначае аўтар.

«На міжнароднай сцэне палітычныя і эканамічныя інтарэсы заўсёды пераплеценыя. Цяперашняя міжнародная вайна з Расеяй пачалася з палітычнага спрэчкі, - нагадвае журналіст. - Але бывае і наадварот. Эканамічныя войны - верны шлях распаліць палітычную драму».