Трагедыя ў БДУІР: трое студэнтаў скончылі жыццё самагубствам

У інтэрнатах распалілася атмасфера.

Са студзеня гэтага года ў інтэрнатах БДУІР як мінімум тры студэнты скончылі жыццё самагубствам. Пра гэта «Зеркалу» распавёў хлопец, які жыве ў адным з інтэрнатаў універсітэта. Суразмоўца скардзіцца, што падрабязнасці трагедый студэнтам не расказваюць, а псіхалагічную дапамогу, з яго слоў, не прапануюць.

Што адбылося?

Антон (імя змененае) кажа, што ў канцы студзеня адзін са студэнтаў БДУІР скончыў жыццё самагубствам у інтэрнаце №1.

- Яго знаёмыя кажуць, што ён моцна перажываў праз пераздачу і высялення з інтэрната, - распавядае суразмоўца. - А ў пачатку сакавіка іншы студэнт саскочыў з 12-га паверха гэтага інтэрната. Аб прычынах нічога не вядома. Былі відавочцы гэтага выпадку. Як толькі ў чаце інтэрната пачалі абмяркоўваць гэтае пытанне (пыталіся, адкуль крыкі), імкліва ўсе сталі выдаляць паведамленні, бо нібыта чаты будуць правяраць. А лепш бы звярнулі ўвагу на стан студэнтаў: многія пра гэта ведаюць і гавораць і відавочна перажываюць. Толькі праз пару дзён пасля другога выпадку адміністрацыя стала правяраць чысціню пакояў і наведвальнасць ва ўніверсітэце, як быццам гэта нешта ўрэгулюе. Я разумею, што за ўсімі не ўсачыць, але ні разу псіхолаг ва ўніверсітэце не праводзіў з намі працу, а і паступленне, і іспыты — гэта такі стрэс.

Яшчэ адно самагубства, паводле Антона, адбылося 10 сакавіка. Хлопец скончыў жыццё самагубствам у інтэрнаце №2. Пра гэта расказала і адна са студэнтак БДУІР Марыя (імя змененае):

- Пра гэта выкладчыкі не расказваюць, я даведалася праз сваіх аднагрупнікаў. Не ведаю, якія дакладна захады ўжывае адміністрацыя, але ўсіх суседзяў таго хлопца з другога інтэрната перасялілі, а сам блок закрылі на год.

Са слоў дзяўчыны, студэнт, які скончыў жыццё самагубствам у інтэрнаце №2, вучыўся на першым курсе. Больш нічога пра яго яна не ведае - інфармацыю аб трагедыях навучэнцам не паведамляюць.

- Вядома, думаю, пасля такіх навін ва ўсіх быў шок, - упэўненая яна. — Але калі асабіста з чалавекам не знаёмыя, яно па-іншаму ўспрымаецца. Магчыма, у інтэрнатах больш панурая атмасфера, але сама не жыву там, таму не ведаю дэталі.

Што гаворыць адміністрацыя інтэрната?

Як усхваляваная сітуацыяй маці адной са студэнтак БДУІР журналістка патэлефанавала ў інтэрнат №1. Загадчыца Алена Прадэус расказала, што інфармаваць студэнтаў пра тое, што здарылася, адміністрацыя не збіралася, а вось псіхалагічную дапамогу ім заўсёды гатовы надаць.

- Мы не павінны нічога такога тлумачыць [што адбываецца], - заявіла яна. - Калі ў вашага дзіцяці ёсць нейкія праблемы, у нас тут проста ў інтэрнаце працуе псіхолаг. Калі трэба нейкую працу правесці, канешне, можам гэта зрабіць. <…> На сваім узроўні я прагаворвала ўсе гэтыя пытанні. Казала, што, што б ні адбылося ў жыцці, думайце не толькі аб сабе, а яшчэ аб тым, што ў вас ёсць мамы, браты і сёстры, думайце аб наступствах, якія могуць быць. А ўвогуле вы ўсе маладыя, і ў вас павінна быць жаданне ўбачыць заўтрашні дзень, дабіцца чагосьці новага. І не важна, калі нешта не атрымалася. Не атрымалася сёння - атрымаецца заўтра. Гэта значыць, вось такія гутаркі мы вядзём, але не абмяркоўваем тыя рэчы, якія зробленыя, скажам так, няправільна. Таму не думаю, што трэба такія рэчы папулярызаваць і выстаўляць напаказ.

Разважаючы аб прычынах некалькіх трагедый, загадчыца запэўніла: усё, што адбываецца, не мае дачынення да ўніверсітэта.

- У галаву кожнаму дзіцяці мы не залезем, - мяркуе яна. - Зразумелая справа, мы не правакуем такія рэчы. <…> Гэта дакладна ніяк не звязана, што тут нехта кагосьці да чагосьці прымушае альбо стварае такія ўмовы для гэтага. І, скажам так, няма такога, што тут нейкія забароненыя рэчы адбываюцца. Нічога гэтага падобнага і блізка не дапускаем. Наогул у нас усе дастаткова добразычлівыя.

Са слоў Алены Прадэус, у прычынах трагедый зараз разбіраюцца следчыя органы.