6 мая 2024, понедельник, 22:23
Поддержите
сайт
Сим сим,
Хартия 97!
Рубрики
Комментарии 8
+7 +
hg, 15:51, 30.10

Точно

Ответить
+8 +
sw, 16:51, 30.10

Паважаны Барис Пятровiч! Вашы б словы ды Богу у вушы!

Ответить
+3 +
гэта яшчэ ня золак, 16:41, 30.10

А ці можна верыць пісьменнікам, якія так лёгк4а пераходзяць з саюза ў саюз? Або апраніце майткі, або здыміце крыжык! Калі пісьменнік ня ведае, што ён творыць, пераходзячы ў праўладны саюз, то што геніяльнага, патрэбнага для свайго народа можа стварыць такі пісьменнік? Што надзённага можа стварыць пісьменнік, які пагаліўся на вялікія бабки, пайшоўшы працаваць у Саўбелію? "Не надо печалиться - вся жизнь впереди, вся жизнь впереди-надейся и жди"? Так, свабода творчасці-асноватворны прынцып мастацкай творчасці. Але ці можна прымаць перабежчыка зноў у саюз, які займае прынцыповую маральную пазіцыю, якая ляжыць у аснове падзелу на два саюзы? Менавіта прынцыповая маральная пазіцыя асобнай часткі грамадства і ёсць падмуркам для адбудовы Беларусі. Мой друг, отчизне посвятим души прекрасные порывы!

Ответить
+2 +
coba, 16:46, 30.10

А что нам скажет товариcтч Чергинец????

Ответить
+6 +
Надзея 2, 17:03, 30.10

Паважаны пісьменнік! Можа нешта калісьці зменіцца. Але зараз,пака яшчэ ў вашай пісьменніцкай сядзібе сядзіць вялікі рускі пісьменнік і вялікі беларускі палітычны дзеяч М.Чаргінец, то насамрэч всё застанецца як і было, а мо нават і горш.

Ответить
+1 +
гэта яшчэ ня золак, 18:37, 30.10

Пісьменнікі, за выключэннем адзінак, за савецкім часам у аснове сваёй пайшлі на здзелку з сумленнем, прысвяціўшы сябе служэнню "ідэалам" За гэта былі аблашчаныя ўладай, атрымліваючы кватэры ў элітных дамах, спецпайкі, дамы творчасці, бесперашкодныя публікацыі сваіх "твораў"вялікімі тыражамі ад чаго ўсе кнігарні былі забытыя гэтым нізкапробным чытвом, замежнвя паездкі.Так можна было няблага існаваць, калі не звяртаць увагі на кплівыя выказванні на свой адрас з боку сваіх чытачоў, якія грэбліва называлі іх творы "прелестями соцреализма", бо іх "творы" па свайму узроўню ня йшлі ні ў якае параўнанне з творамі Хемінгуэя,Бальзака, Эдгара По, Фенімора Купера, Такая штучная палітычна матываваная запатрабаванасць на творы мясцовых "майстроў" парадзілі ў іх асяроддзі ўпэўненасць, што ТАК І ТРЭБА ПІСАЦЬ.Склалася заганная традыцыя панегірычнай ацэнкі іх творчасці на розных пісьменніцкіх форумах. Так у народзе склаўся вобраз айчыннага пісьменніка - чалавека, які за вялікія грошы і прывілеі хлусліва славіць хлуслівую і нялюдскую ўладу. Рэцыдывы такой пазіцыі ў творчасці і даюць сябе знаць і зараз, хоць абставіны кардынальна памяняліся.

Ответить
-1 +
an_anatoliy, 23:34, 30.10

Человек слаб. Душой даже больше, чем телом. Особенно, когда хочется есть. Это я по поводу тех, кто славил Ленина, Сталина и КПСС. Отдельные исключения только подчеркивают общее правило. Если есть бумага, то должны же быть те, кто регулярно на ней пишут. Вы, например, бухгалтер или агроном. Какую такую ответственность несете вы перед народом, за качество ваших бухгалтерских отчетов или посевных планов. Также и человек, который в своей квартире или на даче, сидя за столом и наливая себе рюмашку, кропает не спеша очередной шедевр : " О чем пела слепая кишка ". Сочинительство, как и любая иная профессиональная деятельность - частное дело частного человека.При чем здесь ответственность перед народом? Если есть читатели, которые за свои кровные покупают книги, значит что-то в этих книгах есть. Но только для этих людей. Ведь другие прошли мимо .

Ответить
0 +
гэта яшчэ ня золак, 10:58, 31.10

тады можа Вы скажаце, чаму, напрыклад, літаратура ГДР ня йшла ні ў якое параўнанне па мастацкаму ўзроўню з літаратурай ФРГ? Сочинительство-частное дело? За савецкім часам мне, супрацоўніку гуманітарнрага НДІ Акадэміі навук (г.зн. чалавеку, які нешта кеміць у пытаннях літаратуры) ад калегі па працы, як ёй скардзілася рэдактар аднаго з тоўстых беларускіх літаратурных часопісаў, на тое, што рукапісы, што дасылаюцца ў рэдакцыю настолькі шэрыя па мастацкаму ўзроўню, што нечага друкаваць.Есть читатели, которые за свои кровные покупают книги? Час расстаўляе ўсё па сваіх месцах. Пакажыце мне кнігарню, забітую зараз "прелестями соцреализма".

Ответить
 
Написать комментарий
E-mail не будет опубликован