Слуцкие власти разрешили митинг в День героев

Заусёды паважаю слуцкiх - у iх няма пачакай, Збройны чын чаго варты !
Статкевiч Мiкалай таксама са Слуцка а яшчэ некалi за савецкiм часам у Слуцку пракуратуру спалiлi

Абавязкова схажу.

Нештачкi у лесе здохла.

Ещё и переиграть смогут власти местные - если с Минска услышат голосок...

Гэта мерапрыемства, здаецца дазваляюць упершыню!? Трэба ехаць!

ох и коробят эти даты руских, которые врут и не моргают о вечном братстве руских и Великолитовцев... пардон - белых руских

Подзвiгам продкау сваiх ганарусь
Слава героям,Жыве Беларусь!!!

Снежань... Холад і золь... На світанні
сонца з цемры ледзь промні выносіць...
Каля рэчкі-лагоднае Лані
маладая случанка галосіць:
" Сонца, сонца, мае залатое, пасланец паслухмяны Самога
Ой, чаму ж нашым змучаным воям
не прыйшло сваячасна з падмогай?
Ты чаму іх цяплом не акрыла,
не было для іх маткаю мілай;
чаму ворагаў іх не ссушыла
сваей грознай агністаю сілай?"
Снежань... Холад і золь... На світанні
вецер свежую гурбу тармосіць
Каля рэчкі-лагоднае Лані
маладая случанка галосіць:
" Вецер, вецер! Ты усюды на свеце.
Аблятаеш ты і нашы прасторы.
Ці ж не бачыў, як Случчыны дзеці
напаўнялі крывёю разоры?
Ты чаму іхніх ворагаў кулі
не развеяў па чыстаму полю?
Вецер, вецер! Былі то не гулі:
паляглі воі ў бітвах за волю".
Снежань... Холад і золь... На світанні
вецер лісце сарванае носіць...
Каля рэчкі-лагоднае Лані
маладая случанка галосіць:
" Лістапад! Агаляў ты галіны,
Шапкі з дрэваў зрываць быў ахвочы;
чаму ворагам нашай краіны
не засыпаў лістотаю вочы?
О спагадная маці-зямліца!
Змагароў супраць лютай навалы,
што палеглі, каб ей не скарыцца,
ты у лонні сваім пахавала".
Снежань... Холад і золь... На світанні
вецер снег размятае, разносіць...
Каля рэчкі-лагоднае Лані
маладая случанка галосіць:
" Лань, сястра мае роднае Случы!
Дзе мой бацька, і брат, і каханы?
Ты чаму ім вадою гаючай
не абмыла крывавыя раны?
Ты чаўны іх на хвалі пяшчотнай
дзесь загнала у сцюдзенную зіму.
Як жа быць мне, дзяўчыне самотнай?
О, вярні іх, вярні на радзіму.
............................................................
Янка Золак.

какая всётаки огромная разница в людях случчины СТАТКЕВИЧ- ГЕРОЙ НАШЕЙ РОДИНЫ, и предатель народа ермошина- за преступление которой мало расстрела.

Слуцкі Збройны Чын - гэта нацыянальны гонар кожнага беларуса, але гэты гонар па здрадніцку замоучвалі , і прымяньшалі каб не наступаць"старэйшаму брату" на мазоль.

У Слуцку усе па людску ))