Неизвестные уничтожили памятный крест под Щучином
33- 17.07.2013, 17:14
- 13,740
Крест, установленный в память об одном из руководителей Армии Крайовой Анатолии Радивонике, вывезен в неизвестном направлении.
Крест, установленный в память об одном из руководителей Армии Крайовой Анатолии Радивонике, вывезен в неизвестном направлении.
ублюдки в стране дураков и фантиков.у нас только свастика разрешена.брсм-овцы поработали и не без указки сверху,хулиганам он просто незачем,да и совести больше
ОтветитьНадо уничтожать лукамольские и советские символы...в ответ
ОтветитьОднозначно за!
ОтветитьЭто какие?
ОтветитьНу как какие, стела Минск-герой наверное
ОтветитьНадо как в Литве, почитайте историю про "Крижю Калнас" (Крестовая горя или гора крестов)
ОтветитьНа воре и шапка горит. Лукосталинские лизуны,все хотят переписать историю ВОВ.Как ходили,по Бресту в обнимку с фашистами.Свастика,это их символ,просто,остался кусок Восточной Европы,где не выжгли зту мразь,до седьмого колена,поэтому людям здесь,жить муторно.Готовьтесь мрази,под кресты,что уничтожали,сами и полезете.
Ответитьнегде на них крест ставить.
Ответитьадзін спілавалі - пастаўце два! Два спілуюць - ставім 4! Тады яны спыняцца і прапануюць пакінуць адзін.
ОтветитьЕсли не забанят ссылку, почитайте. Это этнический белорус. Сражался с Армией Людовой против нацистов. http://ru.wikipedia.org/wiki/Ботян,_Алексей_Николаевич
ОтветитьЭто вирус
ОтветитьНе всё так просто...
ОтветитьРекоммендую всем ознакомиться с этим материалом:
https://pieramoha.org/artykuly/veteranskaja-pramova
Дурачки-манкурты, они в который раз историю хотят переписать. Ну, ну - копайте себе яму, не расслабляйтесь, лучше вас самих это никто не сделает.
ОтветитьА о том, что прежде чем устанавливать памятник нужно разрешение властей получить никто не подумал?
ОтветитьЗнайшлі каму крыжы ставіць? А польскія халуі вакол яго карагоды ладзяць. Ды у тых АК-цаў рукі ў крыві не меньш, чым у чырвоных. Агідна бачыць, адны халуі вакол помнікаў леніна і суворава танчуць, а іншым пілсудскага і АК давай.Alena
ОтветитьДавно пора польских фанатиков прижать к ногтю.
ОтветитьChwa
ОтветитьПопробуй, щенок!
Ответитьну что посоветовать человеку по имени бульбаш бухай бульбаш если этим словом назвался а армия краева защищала родину не химеру вроде сов власти а родину и не кто не гнал как в красные партизаны а люди сами шли и умирали и партизанили более 10 лет причем как с национал социалистами та и комунистами хотя разницы особой между ними нет победил тот кто оказался более жесток не только к противнику но и к собственному народу победил тот кто не признавал своих пленных и тупо до средины 42 расстреливал сдавшихся в плен всех немцев а чем немцы лучше расстрелянных поляков которые сдаваться в плен предпочитали своим братьям славянам а не немцам а вот такие как бульбаш и расстреливали всех- только вот и своих пожалуй больше так что бульбон лакай бульбаш и чекайся с бюстиком ленина а может и сталин достался по наследству и с ним тоже чокнись лучше бухай и не бери греха на душу а бульбашь это если россиянина назвать кацапом украинца хохлом а а беларуса как тебя бульбашом идиотизм так что лучьше пей напиток который назван в честь тебя и подобных
Ответитьsergiusz, якую радзіму Ак-ы абаранялі на Беларусі? Калі растрэльвалі беларускіх настаўнікаў, рэзалі праваслаўных святароў ці забівалі 17-гадовых хлапцоў з краёвай аховыі і самадапамогі, якія узялі зброю, каб абараніць сваіх сваякоў?
ОтветитьПолностью поддерживаю, люди просто истории не знают. Может просто бабушки им не рассказывали или книг не читали. Мне моя бабуля рассказывала что АК в одной только деревушке под Гродно расстреляли и убили более 100 человек!!!!!! А им сейчас крест???
ОтветитьЖыве Беларусь! Слава нацыі!
Ответитьалена вам бы броневик у вокзала а без него как то и не звучит
ОтветитьВ Западной Украине эти АКцы тоже много Украинцев вырезали.
Ответитьmakhno на западной украине как вы изволили выразиться как раз с точностью до наоборот не давно была годовщина резни только вот массово убивали поляков более 100 тысяч раз по одному человеку убивали детей совсем малых стариков женщин всех самых беззащитных а инфа у вас видимо из краткого курса вкпб
Ответитьполностью поддерживаю!!!!!!
ОтветитьСлушна людзі зрабілі, што перанеслі гэты крыж. Нельга святое ставіць з брудам. А паставюць новы, знясуць і новы, бо мясцовыя добра памятаюць з кім на самой справе "ваявалі" АК-цы.
Ответитьвот вот
Ответитьпольскі тэрор супраць беларускіх настаўнікаў
ОтветитьГродненская область » Лида » Статьи о Лиде | 21 августа, 02:19
Источник: ARCHE - Навука
У той час, калі Беларусь была пад акупацыяй гітлераўцаў, з зайздроснай энергіяй працавала настаўніцтва Лідчыны, якое, як вядома, глынула немалую долю паланізацыі за міжваенныя гады. Каб не даць ёй і зараз аднавіць свае пазіцыі, згуртаваныя вакол беларускай нацыянальнай ідэі сілы актыўна ўключыліся ў працу. Усіх радавала, што зараз яна вядзецца на роднай мове карэннага насельніцтва гэтага краю.
Характэрна, што на яго тэрыторыі нацыянальная сістэма адукацыі не перажывала спаду нават і пасля таго, як у многіх месцах па волі партызанаў яе пачалі настойліва разбураць, тлумачачы тым, што яна нібыта служыць толькі інтарэсам акупацыйных уладаў, а не беларускаму народу. У 1943-44 н.г. на Лідчыне заняткі вяліся ў 397 пачатковых беларускіх школах.
Такое зусім не радавала тых, хто ў міжваенны перыяд усяляк перашкаджаў стварэнню тут нацыянальных школ для беларусаў. Экстрэмісцкі настроеныя польскія колы ніяк не жадалі пагадзіцца з панаваннем беларускай нацыянальнай школы ў тых месцах, дзе незадоўга да 17 верасня 1939 года баяліся нават слова сказаць у яе падтрымку. На барацьбу з беларусізацыяй асветы ахвотна падключыліся жаўнеры польскай Арміі Краёвай, даволі часта выкарыстоўваючы дзеля гэтай мэты фізічную расправу з настаўнікамі.
Калі ў 1943 годзе не ўдалося застаць дома настаўніцу Анастассю Макарэвіч з вёскі Навасады, каты забілі траіх яе малалетніх дзяцей, аднаго – у калысцы. У маі 1944 года акаўцы расстралялі ў вёсцы Беліца настаўніка-пенсіянера разам з яго дзецьмі.
Гэтыя варварскія ўчынкі вельмі проста папоўніць прыкладамі з іншых мясцовасцяў, у прыватнасці з Крэва Смаргонскага раёна.
Стараннямі протаіерэя, настаяцеля прыхода Міхаіла Леванчука тут у гады акупацыі была заснавана беларуская школа. Настаўнікамі ў ёй працавалі ягоная дачка Ларыса і пляменніца Валянціна. Усе яны ўтраіх у сакавіку 1944 года былі расстраляны польскімі бандытамі. Мясцовыя прыхаджанне зрабілі вылізныя маніфэстацыйныя хаўтуры свайму ахвярнаму святару і настаўніцам.
На тэрыторыі Шчучынскага раёна ад рук акаўцаў загінулі кіраўнік школы Язэп Клышэвіч, Пётр Рандарэвіч. Ахвярамі польскіх жаўнераў у Сямяцічах (Брэстчына) сталі былы дырэктар мясцовай даваеннай рускай школы Шыманскі і два яго непаўналетнія сыны.
Незаменнай стратай для беларускіх нацыянальна-патрыятычных сіл стала забойства акаўцамі ў пачатку 1944 года Мікалая Чарнецкага. Ён і ў даваенны час праследаваўся польскімі ўладамі за сваю самаахвярную працу на карысць беларускай справе. Мікалай Антонавіч выкладаў гісторыю і геаграфію Беларусі. За свае шырокія веды хутка здабыў ад вучняў паважную мянушку “Пан прафесар”. Ён не толькі дасканала ведаў свае прадметы, але быў знаўцам літаратуры і філасофіі. Акрамя польскай і беларускай мовы, вольна валодаў чэшскаю, ведаў латынь. Не застаўся незаўважаны і яго патрыятызм. Паміж сабою гімназісты не раз гаварылі: “Пан прафесар цалкам закаханы ў Беларусь”. Гэта былі словы ўдзячнасці і пахвалы. Акрамя штодзённых заняткаў, М.Чарнецкі кіраваў пасяджэннямі літаратурнага гуртка. На жаль, яго педагагічны талент не паспеў раскрыцца ў поўнай меры. У 1931 г. улады закрылі Клецкую гімназію. Праз год была ліквідавана настаўніцкая семінарыя ў Вільні, а яшчэ пазней – гімназія ў Навагрудку.
У тых умовах Мікола Чарнецкі пераехаў у Вільню. Быў сябрам Беларускага Навуковага Таварыства, разам з аднадумцамі выдаваў грамадска-палітычны часопіс “Золак”. Толькі пасля верасня 1939 г. зноў змог вярнуцца да настаўніцтва. Працаваў дырэктарам школы ў Крынках, на Беласточчыне, а потым узначаліў раённы аддзел народнай асветы. Але і на гэты раз перыяд настаўніцтва аказаўся нядоўгім. Нямецкая акупацыя перакрэсліла ўсе планы. Чарнецкі адмовіўся супрацоўнічаць з гітлераўцамі, хаця прапановы ў гэтым накірунку і паступалі. Але найбольш небяспечнымі аказаліся дзеянні польскага падполля, якое скарысталася сітуацыяй для вынішчэння беларускай інтэлігенцыі, развязаўшы супраць яе сапраўдны тэрор. На пачатку студзеня 1944 г. узброеная група напала на дом сястры Міколы Чарнецкага і забрала настаўніка з сабой. Толькі праз некалькі тыдняў яго цела, са слядамі жорсткіх катаванняў, было знойдзена ў адной з вёсак. Беларускага настаўніка пахавалі на праваслаўных могілках у Беластоку. На таблічцы ўказана дата смерці: 19 студзеня 1944 г. Так загінуў адзін з найбольш таленавітых выкладчыкаў Клецкай беларускай гімназіі. Чалавек, пра якога сябры казалі: “Гэта быў камень, крышталь, цвёрды і непахісны ідэаліст, гатовы на ўсё, акрамя здрады дзеля кавалка хлеба”.
Такія шчырыя беларускія патрыёты былі зусім не патрэбны акаўцам…
да это добрые люди готовят могилу Иуде - ведь близится крах экономики страны....
ОтветитьMachno, a ты не знаешь случайно чего президент Польши, Бронислав Коморовский был б эти дни в Украине, и что такое ''волынская резня''?
ОтветитьУзнай, а потом будешь рассуждать о действиях АК..??
Пусть поляки в память своим героям строят памятники у себя дома. Неужели места не хватает? Так нет, надо же очередной раз показать белорусам, что тип эта мы тут правим бал.
ОтветитьРелигиозное чувство это стремление, тяготение к Богу, а источником религиозного чувства является Бог. Установить крест, непонятно кому, где и за что не означает оскорбить религиозные чувства. Да и побойтесь Бога, прикрываться религией устанавливая крест убийце.
Ответить