«Ёсць істотная розніца паміж гэтым нападам іранцаў і беззаконнем ХАМАС»

Былы беларускі палітвязень расказаў, як перажыў атаку Ірана на Ізраіль.

Алег Барадзін - былы палітвязень, які з'ехаў з Беларусі спачатку ў Грузію, а потым у Ізраіль. Беларус расказаў сайту Charter97.org, як ён і яго сям'я перажылі масаваную атаку Ірана:

- Дроны даляцелі і да нашага горада. Ён глыбока ў тыле. Сірэны не было. Я адзін не спаў. Убачыў у акне серыю яркіх выбліскаў. Адна, дзве, дзесяць, дваццаць. Забегая ў дзіцячы пакой, жонка ўжо паднімае дачку, я за сынам і дзецьмі, затым - бегма ў прытулак. Пакуль беглі - усё неба ў агнях і ўспышках ад перахопаў. Дроны падляталі групамі, мяркуючы з успышак - па 20-25 штук. У небе быў чутны гул самалётаў.

Горад Кір'ят-Гат, у якім жыве Алег, знаходзіцца за 19 км ад Сектара Газы:

- Людзей у прытулак было няшмат - блізу 15 чалавек, бо не было сірэны. Людзі спалі.

Наш дом знаходзіцца на ўскраіне горада - на паўднёвым захадзе. Мы бліжэй да Газы. Атака дронаўбыла накіраваная не на горад, а на заводы, якія размешчаныя на паўднёвым усходзе - за кіламетр ад нас.

Былы палітвязень распавядае, што значна цяжэй было падчас нападу ХАМАСа ў кастрычніку 2023 года:

- Тады мы трапілі пад жорсткі ракетны ўдар. Прасядзелі ў бамбасховішчы паўдня, увесь двор быў абсыпаны аскепкамі, нават адным асколкам зачапіла руку, калі выходзіў са сховішча, а асколак упаў з даху. Вось тады было сапраўды страшна, дзеці плакалі, гэтае выццё сірэны, перапоўненае людзьмі бамбасховішча. А зараз не страшна.

Гэта ўжо трэцяя хваля за ўвесь час, што мы знаходзімся ў Ізраілі, калі даводзіцца сядзець у бамбасховішчы.

Алег расказвае, што цяпер цяжка казаць пра сапраўдную вайну:

- Трэба дачакацца рэакцыі ізраільскіх уладаў на гэтую атаку, цвяроза прыняць пастанову, а не весціся на галаслоўную браваду ў гэты момант.

Ёсць істотная розніца паміж гэтым нападам іранцаў і беззаконнем ХАМАСа. Цяпер гэта сапраўды больш падобна да баявых дзеянняў. Атака дронаў і ракет была накіраваная на стратэгічныя грамадзянскія і вайсковыя аб'екты Ізраіля, а тое, што было 7 кастрычніка, гэта чыстай вады жывёльны генацыд, калі тэрарысты ХАМАС проста выразалі людзей, здзекаваліся з палонных, жыўцом спальвалі маленькіх дзяцей, гвалтавалі жанчын усіх узростаў.

Я, будучы валанцёрам, размаўляў з санітарамі з моргаў, паліцыянтамі і валанцёрамі, якія займаліся пошукам целаў забітых у кібуцах і на фестывалі Supernova. Яны расказвалі жудасныя рэчы - целы жанчын і маленькіх дзяўчатак усіх узростаў былі знявечаныя. У яшчэ жывых адразалі ногі, грудзі, палавыя органы. Жанчыны зазнавалі гвалт - як жывыя, так мёртвыя. Ацалелых пасля згвалтаванняў амаль няма, баевікі забівалі іх, часта стрэламі ў галаву… Гэта быў сапраўдны жах.

Алег упэўнены, што Ізраіль не зламаць:

- Ізраільскі народ вельмі моцны духам. Колькі разоў я пераконваюся - гэтых людзей не зламаць. Ізраіль зараз як ніколі адзіны ў сваіх пастановах, намерах, задачах і дзеяннях. Шчыра спадзяюся, што і беларусы як нацыя хутка змогуць узняцца да такога ўзроўню адзінства і салідарнасці.

Маленькі Ізраіль супрацьстаіць мусульманскаму фанатызму і радыкалізму. Прыйдзе час, маленькая Беларусь стане на чале хвалі, якая змые лукашысцкі і путлераўскі аўтарытарныя рэжымы. Для беларусаў лукашызм - гэта злаякасная пухліна на здаровым арганізме нацыі, і як з усялякай гангрэнай ці ракавай пухлінай тут дапаможа толькі радыкальная хірургічная аперацыя.

Лепш пазбавіцца ад заражанай канечнасці ці кавалка сваёй плоці, але потым прайсці цяжкую рэабілітацыю і застацца жывым, здаровым арганізмам. Для беларусаў лукашызм — гэта прышчэпка ад аўтарытарызму, перахварэўшы на якую Беларусь атрымае імунітэт ад тыраніі назаўжды.