Дэлегацыя ПА АБСЕ сустрэлася з палітвязнямі

Дэлегацыя Парламенцкай асамблеі АБСЕ завяршыла сваю праграму ў Менску візітам да Ірыны Халіп.

Члены дэлегацыі ПА АБСЕ наведалі асуджаную журналістку ўвечары 11 верасня. Дэлегацыю ўзначалілі старшыня ПА АБСЕ Рыкарда Мільёры і кіраўнік місіі назіральнікаў Матэа Мекачы.

Прадстаўнікі ПА АБСЕ, як высветлілася, выдатна дасведчаныя аб усіх праваабмежаваннях у дачыненні да жонкі кандыдата ў прэзідэнты Андрэя Саннікава, у тым ліку і аб забароне выходзіць пасля 22 гадзін з хаты. Такім чынам, заставаўся адзін варыянт - прыйсці да яе ў госці перад пачаткам «каменданцкай гадзіны».

- Магчыма, гэта было нават лепш, чым афіцыйная сустрэча дзесьці ў перагаворнай зале, - распавяла Ірына Халіп сайту charter97.org. - Таму што фармат сяброўскай сустрэчы ў гасцях прадугледжвае больш адкрытыя размовы, не звязаныя пратакольнымі патрабаваннямі. Па крайняй меры, нікому не трэба было тлумачыцца эўфемізмамі. Я выказала уласную пазіцыю, якая, як аказалася, шмат у чым супадае з пазіцыяй маіх гасцей, - з нагоды тых прадстаўнікоў апазіцыі, якія ці то ўдзельнічаюць, ці то не ўдзельнічаюць, гэта значыць накшталт удзельнічаю, але зусім ледзь-ледзь, і наогул яны не кандыдаты, а чамусьці называюць сябе спікерамі, а хтосці і зусім збіраецца здымаць сваю кандыдатуру 15 верасня і вельмі ганарыцца ўласнай мудрагелістай камбінацыяй, якая ў выніку дае нулявы вынік. Як, зрэшты, і ўсе гэтыя бессэнсоўныя рухі цела тых, хто «удзельнічае, але не зусім». Парламентарыі з гэтым абсалютна згодны і параўналі тых, хто рвецца ў «палатку», але быццам бы не вельмі, з «трошкі нявінніцамі». Абсалютна дакладнае вызначэнне. Цяпер, гледзячы, напрыклад, на Грышу Кастусёва, я ясна бачу: ён - тыповая «трошкі нявінніца». Як і іншыя ўдзельнікі ўсёй гэтай дробязі, якія перабіраюць драўляныя бірулькі з такой важнасцю, быццам дабраліся да скрыні брыльянтавых калье.

Вядома, мы абмяркоўвалі і санкцыі. Я спытала, якія былі б перспектывы Польшчы часоў ваеннага становішча, калі б Еўропа рабіла толькі рэзалюцыі, якія асуджалі злачынныя дзеянні Ярузельскага. На гэта старшыня ПА АБСЕ Рыкарда Мільёры панаракаў, што ў тыя часы як мінімум дзвюма дзяржавамі кіравалі сапраўдныя маральныя лідэры, чыё слова было аўтарытэтным для ўсёй Еўропы, - напрыклад, Франсуа Мітэран і Гельмут Коль. А зараз у Еўропе няма лідэраў. Ды і прэзідэнтам ЗША ў той час быў Рональд Рэйган, што значна аблягчала барацьбу з усходнееўрапейскімі дыктатурамі. Я згодна з тым, што ў цяперашняй Еўропе не засталося маральных лідэраў, але наўрад ці гэта можа апраўдаць пасіўнасць еўрапейскіх структур і іх поўную гатоўнасць наступаць на граблі: тыя выбары былі нелегітымнымі, мы іх не прызнаем, але давайце дачакаемся наступных. Наступныя сканчаюцца масавымі арыштамі - нічога, наперадзе таксама будуць якія-небудзь выбары, а мы паназіраем. Італьянскія дэпутаты пагадзіліся з тым, што нельга адкідаць учорашнія падзеі і кожны раз пачынаць з нуля: авось заўтра пашанцуе, і ўсё пройдзе камільфо.