Правіла 10 000 гадзін

Каб дамагчыся поспеху ў пэўнай дзейнасці, неабходна выдаткаваць на гэта 10 000 гадзін.

Цікаўную тэорыю пра тое, чаму геніямі не нараджаюцца, а становяцца, апублікаваў у сваёй кнізе «Геніі і аўтсайдары» журналіст і сацыёлаг Малькальм Гладуэлл. Грунтуючыся на работах псіхолага Андэрса Эрыксанана, ён вывучыў гісторыі поспеху многіх легендарных асоб і кампаній, у выніку чаго і нарадзілася «Правіла 10 000 гадзін», піша «Прыватны карэспандэнт».

З кнігі: «Аб якой бы вобласці ні ішла размова, для дасягнення ўзроўню майстэрства, суразмернага са статусам эксперта сусветнага класа, патрабуецца 10 000 гадзін практыкі. У даследаваннях, аб'ектамі якіх станавіліся кампазітары, баскетбалісты, пісьменнікі, канькабежцы, піяністы, шахматысты, мацёрыя злачынцы і гэтак далей, гэты лік сустракаецца з дзіўнай рэгулярнасцю. 10 000 гадзін эквівалентныя прыкладна 3 гадзінам практыкі ў дзень, або 20 гадзінам у тыдзень на працягу 10 гадоў. Гэта, зразумела, не тлумачыць, чаму адным людзям заняткі ідуць на карысць больш, чым іншым. Але пакуль яшчэ нікому не сустрэўся выпадак, калі б высокі ўзровень майстэрства дасягаўся за меншы час. Ствараецца ўражанне, што менавіта столькі часу патрабуецца мозгу, каб засвоіць усю неабходную інфармацыю».

У якасці прыкладаў прыведзены поспехі Моцарта, «The Beatles», Біла Гейтса, Бобі Фішэра і іншых:

Першы канцэрт, які лічыцца вялікім, Моцарт напісаў цалкам самастойна (без дапамогі бацькі) ва ўзросце 21 года. Да гэтага часу Моцарт складаў музыку ўжо дзесяць гадоў.

Каб стаць гросмайстрам, таксама патрабуецца каля дзесяці гадоў. Толькі легендарны Бобі Фішэр прыйшоў да гэтага ганаровага звання хутчэй: у яго на гэта сышло дзевяць гадоў.

Біл Гейтс па падліках правёў за праграмаваннем на кампутары каля 10 000 гадзін, пасля чаго змог зрабіць значны рывок наперад.

«The Beatles» прыехалі ў ЗША ў лютым 1964-га, паклаўшы пачатак «брытанскаму нашэсцю» на музычную сцэну Амерыкі і выдаўшы цэлую серыю хітоў, якія змянілі гучанне папулярнай музыкі. З дня заснавання гурта да запісу такіх славутых альбомаў, як «Аркестр Клуба адзінокіх сэрцаў сяржанта Пэпэра» і «Белы альбом», прайшло дзесяць гадоў.

Такім чынам Малькальм Гладуэлл сцвярджае, што ключавым фактарам поспеху з'яўляецца не столькі прыроджаны талент або высокае IQ чалавека, колькі ўпартыя заняткі любімай справай на працягу доўгага часу. Вялікую ролю гуляе і асяроддзе. Ні вялікія навукоўцы, ні вядомыя музыкі, ні прафесійныя спартсмены не ў стане дамагчыся поспеху ў адзіночку або зусім без грошай.

Адно важнае ўдакладненне: трэба выдаткаваць час не на вывучэнне дзейнасці, а менавіта на практычны бок справы. І яшчэ, эфект даюць толькі зацятыя трэніроўкі з усё больш складанымі заданнямі. Інакш рызыкуеце затрымацца на адным узроўні.

Такім чынам, 10 000 гадзін або 5 гадоў поўнага працоўнага дня - гэта чароўны лік найвялікшага майстэрства. Хочаце - верце, а хочаце - праверце гэта правіла на ўласным вопыце.