The New York Times: Падзенне коштаў на нафту ўмацуе ЗША і нанясе ўдар па Расеі

Падзенне коштаў на нафту страсянула палітычны і эканамічны сусветны парадак, выклікаўшы рэзкія змены, якія толькі ўмацавалі ЗША.

Некаторых буйных нафтаэкспарцёраў, у асаблівасці варожых Захаду Расею, Іран і Венесуэлу, яно паставіла на мяжу фінансавага крызісу, піша The New York Times (пераклад - Инопресса.ру).

"Удар па Ірану быў такім цяжкім, што ўрад у пошуках спосабаў закрыць пралом у бюджэце, што павялічваецца, прапануе маладым людзям заплаціць за вызваленне ад абавязковай двухгадовай службы ў войску", - паведамляе аўтар артыкула Эндру Хігінс.

Інфляцыя ў Венесуэле перавышае 60%, адчуваецца недахоп многіх тавараў паўсядзённага попыту, і многія эксперты лічаць, што яе эканоміка знаходзіцца ў рэцэсіі, гаворыцца ў публікацыі.

"Але на дадзены момант самай вялікай ахвярай, мабыць, стала Расея, дзе даходы ад экспарту энерганосьбітаў складаюць больш за палову дзяржбюджэту", - мяркуе Хігінс. На мінулым тыдні курс рубля ўпаў так моцна, што расейцы ў паніцы запоўнілі крамы, каб патраціць усё, што ў іх было.

Праблемы Расеі атрымалі водгалас ва ўсім свеце: скарацілася бранаванне пуцёвак на гарналыжных курортах у Аўстрыі і выдаткі на лонданскую нерухомасць, у суседняй Беларусі пачалася паніка, і нават узнікла пагроза закрыцця расейскай Кантынентальнай хакейнай лігі, якая плаціць гульцам у рублях, гаворыцца ў артыкуле.

"Пры гэтым некаторыя ўскосныя наступствы падзення коштаў на нафту, напрыклад пералом у паўвекавых тупіковых адносінах паміж Вашынгтонам і Гаванай, які адбыўся на мінулым тыдні, іграюць на руку ЗША", - адзначае Хігінс. Баючыся, што Венесуэла можа спыніць пастаўкі грашовых сродкаў і таннай нафты, Куба заключыла гістарычнае пагадненне, якое, у сваю чаргу, выдаліла пляму з рэпутацыі ЗША для большасці краін Лацінскай Амерыкі, піша ён.

"Марван Муашэр, былы міністр замежных спраў Іарданіі, які ў цяперашні час з'яўляецца віцэ-прэзідэнтам фонду Carnegie Endowment for International Peace, прагназуе яшчэ адзін эфект даміно - у Сірыі, паколькі Расеі і Ірану будзе складана прадаўжаць аказваць эканамічную, вайсковую і дыпламатычную падтрымку прэзідэнту Башару Асаду, - адзначае газета. - Іншыя мяркуюць, што нафтаздабываючыя краіны Персідскага заліва, хоць яны па-ранейшаму багатыя, могуць урэзаць фінансавую падтрымку радыкальных ісламісцкіх паўстанцкіх груп у Сірыі".

Моцна пацярпелыя антыамерыканскі настроеныя вытворцы нафты ўсе свае беды спісваюць на замежныя махінацыі, мяркуючы, што Вашынгтон у змове з Саудаўскай Аравіяй свядома знізіў цэны на нафту, піша аўтар публікацыі, прызнаючы, што "да нядаўняга падзення коштаў сапраўды з многага маюць дачыненне ЗША, у якіх рэзка вырасла здабыча нафты дзякуючы распрацоўцы альтэрнатыўных крыніц, такіх як сланец".

Павелічэнне здабычы сланцавай нафты дазволіла амерыканскай вытворчасці ў цэлым вырасці да 9 млн барэляў у дзень з 5 млн у 2008 годзе. Гэта павелічэнне на 4 млн барэляў перавышае штодзённую здабычу нафты ў Іраку або Іране - другім і трэцім найбуйнейшых вытворцах АПЕК пасля Саудаўскай Аравіі - і аказвае моцны ціск на сусветныя цэны ў бок паніжэння, тлумачыць аўтар.

Калі аўтарытарныя краіны-нафтаздабытчыкі, такія як Расея, відавочна пакутуюць, то Кітай нечакана злавіў поспех дзякуючы падзенню коштаў, гаворыцца ў артыкуле. Высокія тэмпы росту эканомікі Кітая падымуць попыт на нафту і будуць спрыяць змякчэнню цяперашніх пакут АПЕК, якая, у асноўным у выніку павелічэння амерыканскай вытворчасці, практычна страціла здольнасць устанаўліваць цэны за кошт кантролю аб'ёму здабычы, прагназуе аўтар.

"Мы ўступілі ў страшны для нафтавых рынкаў час", - заявіў міністр энергетыкі Саудаўскай Аравіі Алі аль-Наімі.

Фота: Bloomberg