Споведзь «дармаеда»: Каб утрымліваць чыноўнікаў, будзе замала сабраных з беспрацоўных грошай

Дыск-жакей, які зарабляе на жыццё выступамі ў начных клубах, на вечарынах і вяселлях, патлумачыў, чаму не хоча працаваць з раніцы да вечара.

Таксама ён распавёў, як плануе ўнікнуць «падатку на дармаедства», хто з яго знаёмых ездзіць на «Лексусе», і да чаго, на ягоную думку, прывядзе гучны дэкрэт, піша «Салiдарнасць».

- Я не разумею, хто такі «дармаед»? Той, хто наогул нічога не робіць або не працуе на карысць грамадства? У вачах нашых чыноўнікаў мы ўсе - «вашывыя блохі».

Калі ўважаць за «дармаеда» таго, хто афіцыйна не працаўладкаваны, то гэта пра мяне. Я думаю, што людзей нельга прымушаць, таму мая працоўная кніжка ляжыць дома. Знайсці працу дыск-жакеем амаль нерэальна. Гэта як уладкавацца спявачкай. Магчыма стаць рэзідэнтам у клубе, але ўсё скончыцца тым, што рана ці позна ты не захочаш бачыць сваё месца працы.

Я маю досвед афіцыйнага працаўладкавання. Блізу года я адпрацаваў у раённым доме культуры. З першых дзён я зразумеў, што гэта «гвалт». На працы я знаходзіўся з 9 да 18-ці, але пры гэтым заняты не быў. Інтэрнэт тады так не быў развіты, і дыстанцыйна займацца іншай працай я не мог.

Памятаю, як мае калегі хаваліся па «норах». Некаторыя пілі, каб дзень хутчэй прамінуў. «Дабрыдзень, гарэлка! Ужо заўтра!». Машына часу такая.

Першыя дні пасля працаўладкавання мне хацелася галасіць. У мяне было адчуванне, што я ў турме. Дагэтуль не разумею, навошта ладзіць адседжванне з 9 да 18? Праца ў сфэры культуры дапасаваная да святаў, няма сэнсу знаходзіцца на працоўным месцы ад званка да званка.

Я чуў, як на мясцовым заводзе людзі хаваюцца адзін ад аднаго. Яны шчаслівыя, што маюць мабільнікі, таблеты, дзякуючы якім лягчэй адбываць тэрмін на працоўным месцы. Можна кіно паглядзець ці ў інтэрнэце палазіць.

Звольніўся я з уласнага жадання і ані пра гэта не пашкадаваў. Адразу ж уладкаваўся да прыватніка, які выконваў сантэхнічныя паслугі. Мне падабалася тое, што тут не было ніякага адседжвання: я бачу фронт работ - раблю і атрымліваю грошы. Вось толькі часта бывала, калі дзяржпрадпрыемствы, якія мы абслугоўвалі, гадамі аплачвалі нашы работы.

Потым я паступіў ва ўніверсітэт, і на другім курсе зразумеў, што я вучу тое, што мне нецікава. Я марную сваё жыццё незразумела на што, а час сплывае. Узяў «акадэмічны адпачынак» і пачаў займацца ўлюбёнай справай. Сталага заробку ў мяне няма. Калі займацца дыск-жакействам афіцыйна - за месяц трэба будзе сто даляраў падатку заплаціць. А ў мяне няма стоадсоткавай гарантыі, што я стабільна адпрацую такі падатак. Як клубны дыджэінг злегалізаваць, не ўяўляю.

- Якімі выгодамі ад дзяржавы ты карыстаешся?

- Вельмі рэдка звяртаюся да лекараў. Надоечы паеў беларускіх асушкаў і апынуўся ў інфекцыйным аддзяленні шпіталю. Вось дзе я спазнаў поўны «боршч» беларускай медыцыны. Мяне вызначылі ў палату з «тэмпературнымі», хоць у мяне падвышанай тэмпературы не было. Пакой мэтар на мэтар - усё кашляюць, чыхаюць. Уночы прачнуўся ад тлуму. Выявілася, гэта радыё балабоніць, у яго там вяшчанне дзень і ноч.

Праз дзень лекарка абвінаваціла мяне ў тым, што я ўжываю наркотыкі. «Але ж ты нізавошта не прызнаешся!» - сказала яна. Вось яна, наша бясплатная медыцына: замест харчовага атручвання табе паставяць дыягназ «наркаман». На гэтым мая гісторыя хваробы скончылася: я пайшоў дадому.

Калі афіцыйна не працуюць, папракаюць у тым, што яны не ўдзельнічаюць у фармаванні бюджэту, гэта смешна. У бюджэт паступаюць і мыты, якіх я заплаціў нямала.

Я плачу дзяржаве, калі купляю прадукты ў краме. Усе мы плацім ПДВ. Едзем у транспарце - плацім. У нас і так процьма падаткаў. Улады чапляюць цэтлікі на людзей, каб потым з тэлевізара верашчаць: «Вось гэта дармаеды выйшлі на плошчу, паглядзіце!». Гэта таўро.

- Ты будзеш плаціць падатак на дармаедства?

- Не. Я знайду больш разумны ўжытак 3,6 млн. Для патрэб сваіх блізкіх.

Каб прымусіць чалавека працаваць, яго трэба як мінімум злавіць і прывесці кудысьці. Калі я нідзе не лічуся, трэба мяне шукаць. Ну прыйдзе міліцыянт. Я не адамкну яму дзверы. Далей што?

Адзінае, што можа быць непрыемнае ва ўсім гэтым, калі зробяць спісы невыязных. Зноў жа, як з мяне ўзяць, калі грошай у мяне няма? Адкуль? А працаваць як мяне прымусяць? Якія вакансіі цяпер у топе? Трактарысты на сяле? Можа, мне спецыяльнасць памяняць?

Рассмяшыла прапанова ад распрацоўшчыкаў дэкрэта: «прыйдзі ў падатковую інспекцыю, заплаці збор і атрымай збаўку 10%». Што далей? Прывядзі сябра-дармаеда і атрымай бонус? Гэта Паўночная Карэя нейкая! У нас гэта не пройдзе, хоць саўдэпіі шмат.

- Прыдумаў спосаб, як унікнуць выплаты збору?

- Прынцыпова не хачу ўладкоўвацца ў дзяржаўную структуру. Ёсць варыянт яшчэ горшы для дзяржавы: уладкавацца «мёртвай душой». Няхай мяне фіктыўна прымуць: на працу хадзіць не буду, а дырэктар забірае заплату.

Прыватніку нявыгадна гэтым займацца. Яму трэба падаткі плаціць.

Калі прыцісне, уладкуюся даглядаць састарэлага сваяка.

Для чаго ўсё гэта робіцца - невядома. Выпівак лавіць яны не будуць. Ты іх не прымусіш працаваць. Людзі, якія маюць галаву на плячах, уладкуюцца фіктыўна. Такое адчуванне, што ўсё робіцца для птушачкі, каб у тэлевізары расказаць, што барацьба з «дармаедамі» прайшла паспяхова (https://charter97.org/ru/news/2015/4/7/146559), што столькі працуе . З іншага боку, гэтая кампанія барацьбы з «дармаедамі» дасць працу чыноўнікам, якія лайдачаць. Вось дзе дармаеды чыстай вады!

У краіне крызіс. Трэба скарачаць чыноўнікаў, міліцыю, вайскоўцаў. Увесці ўсюды аўтаматызацыю. Напрыклад, камеры фотафіксацыі на дарогах паказваюць, што машына выдатна замяняе чалавека. Яна не возьме хабараў, не трэба ўтрымліваць яе сям'ю, плаціць заплату.

Усё гэта лішні раз даводзіць, што чалавечы рэсурс патрэбны не для машынальнага выканання, а ў творчай вытворчасці.

- Сярод тваіх сяброў шмат афіцыйна не працуюць?

- Не. Мае сябры вучацца або працуюць прадаўцамі. Усе раптам сталі мэнэджарамі. У нас проста краіна прадаўцоў. Адзін прадае мапеды, другі - бытавую тэхніку, трэці - алей.

- Падчас нядаўняга суботніка Лукашэнка бэсціў дармаедаў, якія «не напружваючыся, на «лексусах», «БМВ», «мэрсэдэсах» гойсаюць, і паабяцаў пры патрэбе выправіць да канца года сітуацыю з дэкрэтам №3. Як думаеш, да чаго гэта прычыніцца?

- У маім доме «лексус» у аднаго чалавека - міліцыянта. Просты народ бедны. Толькі чыноўнікі тут кормяцца. Ад іх усе праблемы. Але гэта падтрымка Лукашэнкі. Таму ён не можа рэформы правесці, скараціць дзяржапарат. Хоча быць «вечна абраным».

Каб утрымліваць дзяржаўных службоўцаў, будзе замала сабраных з беспрацоўных грошай.

Думаю, канцлагераў для дармаедаў не будзе. Вось у нас абавязковая дактыласкапія. Але я прынцыпова не хачу здаваць адбіткі пальцаў, і ніхто мяне не прымусіць. Прыходзіў міліцыянт, тэлефанаваў. Я казаў праз дамафон, што мяне няма. Неўзабаве пра мяне шчасна забыліся. У іх гультайства свайго стае, чаго хадзіць на мяне паляваць. Гэтак жа будзе і з дармаедствам.

Гэтая агітацыйная машына разлічаная на бабулек. Можа, знойдуць вар'ятаў, ахвочых заплаціць збор або самі пойдуць плаціць падатак, каб зняць рэпартаж на БТ? Заплацяць гэты збор толькі тыя, хто не здолее з'ехаць праз тое, што апынуўся ў спісе невыязных. Гэта як дадатковая віза будзе для іх - за выезд з радзімы.